کوه های مرکزی

خلاصه :

کوه های مرکزی ایران

رشته كوه هاي مركزي ايران در امتداد قطر بزرگ ايران يعني از شمال غربي به سوي جنوب شرقي كشيده شده و استان آذربايجان شرقي را به كوه هاي سيستان و بلوچستان متصل مي کند. طول رشته كوه هاي مركزي 1460 كيلومتر و عرض آن به طور متوسط 80 كيلومتر است و مساحتي برابر 143000 كيلومتر مربع يا 8.5 درصد مساحت كشور را شامل مي شود. كوه هزار با بلندي 4465 متر مرتفع ترين كوه اين رشته به شمار مي آيد و كوه هاي لاله زار (4351 متر)، جوپار (4135 متر)، پلوار (4233 متر) و شيركوه (4000 متر)، از ديگر كوه هاي بلند اين رشته محسوب مي شوند.

کوه‌های مرکزی ایران نیز مانند کوه‌های شرقی، تقریباً بایرند. نواحی مرتفع این کوه‌ها به علت ارتفاع نسبتاً زیاد، دارای آب و هوای کوهستانی است. به علت اختلاف دما بین این کوهستان با دشت‌های مجاور، بادهای محلی مختلفی در نواحی مرکزی ایران تولید می‌شود. رطوبت اندکی که به دلیل ارتفاع زیاد، از جریان‌های غربی یا جنوبی دریافت می‌شود به اعتدال نسبی هوا در نواحی مرتفع و کوهپایه‌ها کمک می‌کند و موجب اسکان مردم و تشکیل روستاها و شهرهای مختلف در دامنه‌ها و کوهپایه‌های این کوه‌ها شده است.

موقعیت جغرافیایی

۳۴٪ استان کرمان،۱۵٪   فلات مرکزی ایران شامل  ۱۸٪ از استان اصفهان، استان یزد، ۹٪ استان خراسان، ۶٪ استان مرکزی، ۵٪ استان زنجان، ۵٪ استان  ۳٪ استان قم، ۲٪ استان همدان می‌شود.  ، ۱٪ استان هرمزگان، سمنان