مقالات

روانشناسی

باور به رشد


خلاصه :

تعجب نكنيد اگر بگويم همه مغزها زنده نيستند.

تعجب نكنيد اگر بگويم همه مغزها زنده نيستند.
 آدمهاي به ظاهر زنده اي هستند كه با مغزهاي مرده، عمر مي گذرانند!
چطور؟
مادامى که سيب با چوب باريکش به درخت متصل است
همه عوامل در جهت رشدش در تلاشند.
باد باعث طراوتش میشود 
آب باعث رشدش میشود 
و آفتاب پختگی و کمال ميبخشد 
اما ...
به محض قطع شدن از درخت 
و جدايى از "اصل"
آب باعث گندیدگی
باد باعث پلاسیدگی
و آفتاب باعث خشك شدن
و از بين رفتن طراوتش میشود.

آدمها هم مانند گياهان و جانوران همينطورند. 
چون همه موجودات زنده، موجودات طبيعي اند و از قانون طبيعت پيروي مي كنند. 
آدمي هم تا زماني كه با"باور به رشد" زندگي مي كند، به اصل يا ريشه اش وصل است و تمام عناصر جهان در جهت رشد و بالندگي او در تعاملند. 

اين عناصر از قانون و مقررات مدني گرفته تا حضور معنادار هركس در زندگي ما و حوادث پيراموني؛ 
عين همان كاري كه آب و باد با سيب مي كردند؛ در جهت رشد و بالندگي انسان خدمت مي كنند.

تنها زماني ما از اين محيط و عناصر بيروني شاكي هستيم و آنها را عامل بدبختي خود مي دانيم؛ كه ريشه يا اتصال به 
"باور به رشد"
را از دست داده يا قطع اميد كرده باشيم.
حالا از شما مي پرسم:
آيا شما با مغز زنده زندگي مي كنيد؟

برای درج دیدگاه باید ابتدا به عنوان کاربر به سایت وارد شده باشید.

پسران

دختران