پیوس

خلاصه :

فرشاد ۳۵ بازی ملی انجام داد و در این بازی‌ها ۱۹ گل به ثمر رساند.

او جزو ۱۴ نفری بود که در سال ۶۵ و هنگام بازی‌های آسیایی ۱۹۸۶ در اعتراض به کادر فنی تیم ملی، از این تیم استعفا داد. او در آبان ۶۷ بدون پس گرفتن استعفا به تیم ملی دعوت شد.^[۱]

پس از حوادث مسابقه با تیم ملی فوتبال ژاپن در جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۲ از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا به دلیل حمله به داور به مدت یک سال از کلیه دیدارهای بین‌المللی و ملی محروم شد.^[۲]

بعد از خداحافظی از فوتبال، فرشاد به حرفهٔ مربیگری روی آورد و توانست در چندین باشگاه فوتبال از جمله در شموشک نوشهر، آذربایجان تهران، تراکتورسازی تبریز، شموشک نوشهر، شهید قندی، هما تهران و برق شیراز و سپیدرود رشت به مربی‌گری بپردازد.

از موفقیت‌های فردی فرشاد پیوس می‌توان به ثمر رساندن بیست گل در لیگ فوتبال ایران در سال ۱۳۷۳ نام برد. او با ۱۵۳ گل زده بهترین گلزن تمام ادوار پرسپولیس است. وی در یک سالی که در باشگاه قطری بازی کرد نیز در لیگ قطر به مقام آقای گل رسید.

او در سال ۱۳۶۶ با ۱۳ گل آقای گل تهران شد. همچنین در سال ۱۳۷۰ این عنوان را با ۱۶ گل تکرار کرد.^[۲]

او همراه با پرسپولیس چند دوره قهرمان لیگ باشگاه‌های تهران و دو بار در سال‌های ۱۳۶۶ و ۱۳۷۰ قهرمان جام حذفی ایران شد. ضمن اینکه همراه تیم ملی ایران قهرمانی بازی‌های آسیایی ۱۹۹۰ و عنوان سوم جام ملتهای آسیا در سال ۱۹۸۸ را به دست آورد. او در این دو تورنمنت به ترتیب با ۴ و ۲ گل زده بهترین گلزن تیم ملی ایران بود.

او پس از حوادث شهرآورد سی و هشتم تهران در دی ماه سال ۱۳۷۳ شش ماه از حضور در میدان‌ها محروم شد.

ب قول بعضی ها توی 18 قدم براش توپ بیاد پا چپ و راست هد براش فرقینداره و مثل مار زنگی ضربه رو میزنه و میره