دلنوشت

نمایش برش هایی از زندگی که می توان برای کودکان بازنمایی کرد

نمایش برش هایی از زندگی که می توان برای کودکان بازنمایی کرد


خلاصه :

جذابیت نمایش به ما این امکان را می دهد که استفاده بسیار زیادی از این هنر اصیل و قدیمی در پیشبرد اهداف آموزشی و رفتاری داشته باشیم.

شاید برایمان اتفاق افتاده باشد که در مقابل آینه با خودمان صحبت کرده باشیم یا تمرینی برای صحبت در قراری یا جلسه ای.  گاهی اوقات انسان خاطرات زندگی خود را در ذهنش مرور می کند گویی که نمایشی و یا بخشی از زندگی به صورت نمایش از مقابل دیدگانمان عبور می کند. پیش آمده است هنگامی که مشغول تماشای فیلم یا سریالی هستیم خود را در قالب شخصیت قهرمان داستان، نمایش یا فیلم قرار می دهیم و گاه روند داستانی آن را نیز تغییر می دهیم.بعد از دیدن یک نمایش تا مدت ها به آن فکر می‌کنم و در مورد موقعیت ها و اتفاقات آن نمایش با دیگران گفتگو می کنیم.اینکه شخصیها،موقعیت ها، گره ها چه شرایطی داشتند. گاهی خود دست به تغییر موارد می زنیم. در برخی مواقع نیز در موقعیت های مختلف و یا در مکان های مختلف، رفتارهای متفاوتی از ما سر می زند. گاهی بسیار آرام و سر به زیر، گاه با شور و هیجان زیاد، که هر کدام را متناسب با فضای مورد نظر انتخاب کرده و آن را انجام می دهیم. می توان گفت همه این موارد و مواردی دیگر از این دست، جزئی از نمایش های روزمره زندگی مان است. حال می خواهیم در مورد سوژه های آموزشی و رفتاری فرزندمان از این قالب بسیار توانمند استفاده کنیم. مثل هر کدام از قالب های دیگر( ارائه فعالیت برای نوآموزان )، در استفاده از این قالب نیز  نیازمند رعایت معیارها و نکات بسیار مهمی هستیم.

مدل های استفاده از قالب نمایشی:

مربی نمایشی برای کودکان آماده کرده و اجرا می کند

مربی موقعیتی را تشریح کرده و نوآموزان در لحظه آن را با خلاقیت خود انجام می دهند.دراین مورد نیز گاه مربی می‌تواند همه مراحل داستان و قسمت های مختلف را توضیح ندهد و بخش‌هایی را به نوآموزان فرصت دهد تا به صورت بداهه بازی کنند.

می توان از داستان های معروف که بچه ها نیز نوع از آن مطلع هستند برای اجرای نمایش استفاده کرددر مرحله بعد این اتفاق می توان از کودکان درخواست کرد تا خودشان تغییراتی در محتوای داستانی ایجاد کنند.

مربی سوژه را برای نمایش به فرد یا گروهی از کودکان ارائه می کند

کودکان خودشان سوژه‌ای برای اجرای نمایش انتخاب می کنند

در مواردی که یک مسئله رفتاری در مورد یک کودک وجود دارد، می توان نمایشی آماده کرد، که همان سوژه رفتاری در آن گنجانده شده باشد. در این حالت می توانیم کودک را در نقش شخصیتی قرار دهیم ،که آن مسئله را دارند و به او فرصت دهیم تا به صورت بداهه واکنش نشان دهد،یا میتوان کودک را در نقش مقابل آن شخصیتی که مسئله رفتاری را دارد، قرار دهیم و مربی نقش شخصیتی را بازی کنند که مسئله رفتاری را دارد.

می‌توان هنگامی که مربی خود نمایش را می کند ودر موقعیتی که اوج اتفاق و زمان بروز همان مشکل کودک است نمایش را متوقف کرد و از کودک بخواهید تا کار مناسب را برای نقش ارائه دهد.

 

 

 

برای درج دیدگاه باید ابتدا به عنوان کاربر به سایت وارد شده باشید.


پسران

دختران