پدر ، عشق ، پسر

خلاصه :

همیشه برام دیدن پدرهای بچه ها و حس کنجکاوی تاثیرگذاری رفتار اونها بر فرزندانشون و اینکه رفتار یک انسان (چه پدر، چه معلم) چگونه در بچه ها نمود پیدا میکنه، دیدنی بوده و

اینکه رفتار ما هست که بچه ها رو میسازه ، نه اون چیزی که بهشون میگیم یا ازشون میخواییم.

اون روز در بازی پینگ پنگ با پدرها و بچه ها هم به حس کنجکاویم پرداختم و هم خود بازی در کل خیلی برام لذت بخش بود.

بعد از بازی اجرای قرآن با عزیزای دل روی سن سالن آمفی تئاتر جزو لذت بخش ترین و قشنگ ترین لحظات عمرم بود...

اونقدر قشنگ که حتی بازیگوشی چندتا از بچه ها وسط قرآن و درآوردن صدا پشت بلندگو هم بهم چسبید...!

چشیدن عشق معلمی که خداوند به زیبایی در این هنر و شغل قرارداده هست که باور پذیر میکنه بعضی از معلم های عاشق حتی بعد مرگشون آرزو میکنن قبرشون در محل قدم برداشتن و پا گذاشتن بچه ها قرار بگیره....

به نظرم عشق ما به پیامبر و پیامبر به ما هم عشقی از این جنس هست،عشقی بین مهربانترین معلم همه دنیا و شاگردانش که همه انسان ها هستن،

انشاله اون دنیا هم این بهترین معلم خداوند، شاگردهاشون رو تنها نمیزارن و بی پایانی این عشق رو اثبات میکنن...