فواید گِل بازی

خلاصه :

کار با گل رس فعالیتی دوست داشتنی برای همه نوآموزان می باشد و کار با گل برای نوآموز فوایدی در پی دارد که در  زیر با شما به اشتراک می گذارم.

رشد و پرورش خلاقیت

خلاقیت و نوآوری کودک غالبا در زمان هایی شکوفا می شود که آزادی عمل دارد، می تواند قوه تخیل خویش را برای ساختن چیزی به کار اندازد. و نیز به دلیل قابلیت انعطاف و نرمی گِل می توانند به هر صورتی که بخواهند آن را شکل بدهند و خیلی سریع می توانند خراب کنند.

رشد و پرورش گویایی

باید به کودکان فرصت داد از راه گِل بازی، مجسمه سازی، کولاژ و نقاشی احساسات و عقاید خویش را بیان نمایند..

علاوه بر آنکه کودک در مورد ساخته اش داستان سرایی می کند، به افکارش هم نظم و ترتیب می دهد.

رشد و کنترل اعصاب و عضلات

بیشتر کارهایی که با گل انجام می گیرد با به کارگیری انگشت و دست می باشد. فشار دادن، ضربه زدن، جدا کردن، غلطاندن، قطعه قطعه کردن، به همدیگر متصل کردن و ... به رشد عضلات کمک می کند و باعث می شود کودک تجربه های آسان و موفقی برای خود کسب نماید.

در کار با گل رس دایره (توپ) از اولین شکل هایی می باشد که کودک با تسلط بیشتر بر اعصاب و عضلاتش قادر است این شکل ها را به صورت ماهرانه تری بسازد. درست کردن گل به صورت باریک نشانه های رشد و تسلط کودک بر کنترل اعصاب و عضلاتش می باشد.

پرورش قدرت تجسم فضایی و هندسی

کار با گل رس زمینه پرورش ادراک فضایی و هندسی کودک را افزایش می دهد چون کودک می تواند صورت های فضایی و هندسی را به صورت عینی خلق کرده و مشاهده کند؛ مثلاً ساخت یک جعبه، مربع، مستطیل، دایره و ... همه این مفاهیم را می تواند از طریق گل بازی عینیت بخشد..

پرورش حس لامسه

گل رس علاوه بر تمامی مزایای دیگری که برای کودک دارد حس لامسه کودک را پرورش داده و زمینه درک و فهم حس لمس کردن را برای او فراهم می کند و مفاهیمی مانند سفت، سخت، نرم، زبر، مرطوب، خشک و ... را برای کودک معنی دار می کند.

تقویت و هماهنگی چشم و دست

کودک برای شکل دادن به گل از عضلات دست استفاده می کند و به دنبال آن چشم را به همکاری با دست وا می دارد و از قوه تخیل و تصور خویش برای خلق و ابداع آن کمک گرفته و چیزی را می آفریند.

ابزاری برای تشخیص و درمان

تجربیات بازی درمانگران نشان داده است که کودکان عصبی و زودرنج را می توان از طریق گل بازی، شن بازی و آب بازی درمان کرد.

کودکان از طریق گل بازی موضوعاتی از قبیل شکل انسان، حیوان، خانه، کلوچه، پیچ، آچار و بسیاری چیزهای دیگر درست می کنند و سعی دارند اشکالی بسازند که به نحوی به آنها تعلق دارد، همان طوری که در نقاشی کردن این کار را انجام می دهند.

اغلب در نقاشی ها کودکان چیزهایی را که برایشان مهم ترند بزرگ تر ترسیم می کنند تا چیزهایی که برایشان از اهمیت کمتری برخوردار است. در گِل بازی و ساخت مجسمه های گلی هم کودکان اشکالی را که برایشان مهم تر است، با جزئیات بیشتری به کار می برند.