حضرت داوود (ع)

خلاصه :

روزی روزگاری پیامبری بود که نامش سموئیل بود. او پیامبر قوم بنی اسرائیل بود. بنی اسرائیلی ها به او گفتند: « ما پادشاه می خواهیم تا مقابل دشمنانمان بجنگیم. » پس به فرمان خداوند طالوت فرمانروا شد. او اسبان پدرش را گم کرده بود و به شیلو رسیده بود. شیلو مکان زندگی سموئیل بود. سموئیل به طالوت گفت: « همین جا بمان. اسبان پدرت العان در طویله ی خودشان هستند. تو پادشاه شده ای طالوت قبول کرد. » بنی اسرائیل گفتند: « پادشاه باید از نسل دو مردی به نام های لاوی و یهودا باشد. نه از بنیامین. » سموئیل گفت: « ای مردم، نشانی فرمانروایی طالوت بازگشت طابوت عهد است. » دشمنان بت پرست بنی اسرائیل آن را گرفته بودند. در آن لباس حضرت موسی (ع)، لوح 10 فرمان حضرت موسی (ع)، آخرین نسخه ی تورات ( کتاب حضرت موسی (ع) ) و نام اعظم خدا که فقط پیامبران آن را می دانند. » طالوت هم خدا را می پرستید. او جنگ های بسیاری با دشمنان خدا کرد و پیروز شد. در یک جنگ سموئیل به طالوت گفت: « سپاهیان را به رودخانه بیازمای و در این نبرد خواهش چوپان جوان را بر آورده کن. » مردی بود ه نام ایشی. او 10 پسر داشت. 9 پسرش را به جنگ فرستاد و دهمی که از همه کوچک تر بود را در خانه نگه داشت. نامش داوود بود. اما داوود با اصرار از ایشی به جنگ رفت. فرمانده ی دشمن بمی اسرائیل نامش جالوت بود. او تعداد زیادی را به شهادت رساند. قد او 3 متر بود. او بسیار بازوهای قوی داشت. اما داوود با ایمان به خدا به نزد طالوت رفت و گفت: « من داوود چوپان هستم. » طالوت یاد حرف سموئیل افتاد. خواسته اش را پرسید. گفت: « من می خواهم به جنگ بروم. » پس طالوت قبول کرد. عکس این مطلب نبرد داوود و جالوت است. آن نفر که لباس سفید دارد داوود است و آن یکی که چکشی بزرگ دارد جالوت ملعون است. او سنگی برداشت و بر فلاخن گذاشت. جالوت خندید. اما با شروع نام خدا سنگ را بر سر جالوت پرت کرد و او را کشت. سالها بعد طالوت به شهادت رسید. به فرمان خداوند حضرت داوود (ع) هم پیامبر شد و هم پادشاه. او خوش صدا ترین پیامبر بود. او زبان پرندگان را می فهمید و با آنها حرف می زد. او با دستش توانست آهن را ببرد و با آن زره بسازد. وقتی داوود دعا می کرد پرندگان و کوها هم به حرف در می آمدند و دعا می کردند. نام کتاب آسمانی داوود زبور است. در آن دعا های داوود (ع) است. داوود 8 پسر داشت. نام 3 تن از آنها آبشالوم، آدونیا و سلیمان بود. سلیمان از عهمه کوچک تر بود. خداوند بعد از داوود سلیمان را پیامبر و پادشاه بعد از داوود (ع) قرار داد. حضرت داوود در سن 100 سالگی فوت کرد. او در قریه ی داوود در کشور فلسطین دفن است. چهل هزار نفر بعد از مرگ او بر جنازه اش نماز خواندند و عزاداری کردند. 

اگر می خواهید در مورد حضرت سموئیل (ع)، طالوت، حضرت داوود (ع)، حضرت سلیمان (ع) و حضرت آصف (ع) بیشتر بدانید در اینترنت بزنید انیمیشن فرمانروایان مقدس. این فیلم 22 قسمت دارد. من بعضی از اطلاعاتم در باره ی پیامبران را در این فیلم دیده ام. لطفا در اینترنت نام پیامبری را نزنید که بخواهید در مورد آن بدانید. چونکه متاسفانه انسان هایی بد آنها را نوشتند و در آن خشونت دارد و حتی همه ی چیز هایش هیچ شباهتی با اعتقادات ما ندارد و کاملا برای دین های دیگر است و همه اش دروغ است. ولی فرمانروایان مقدس انیمیشنی ایرانی است. اگر می خواهید بدانید که در اینترنت دروغ است خودتان یا بزنید فیلم سینمایی پادشاه داوود و یا نام پیامبرانی که می خواهید را بزنید و در قسمت ویکی پدیا دانشنامه ی آزاد بزنید تا بفهمید. اما اگر می خواهید در مورد حضرت سلیمان در اسلام بفهمید می توانید از فیلم سینمایی ملک سلیمان هم استفاده کنید. فیلم سینمایی پادشاه داوود را انگلیس ساخته است و دروغین. اما ملک سلیمان ایرانی است.

خداحافظ تا مطلب بعدی من.