فصل ها

خلاصه :

فصل‌ها قسمتی از سال هستند. فصل ها از کج بودن محور کره زمین به وجود می آید نه از دور یا نزدیک بودن به خورشید. در قسمت های میانی خط استوا و قطب ها ما چهار فصل داریم. 

در نیمکره شمالی زمستان از اول دی ماه آغاز می‌شود. این زمان شروع انقلاب زمستانی و روزی از سال با کمترین مدت زمان نور در روز (بلندترین شب سال) است. همچنین در این نیمکره تابستان از یکم خرداد آغاز می‌شود این روز را انقلاب تابستانی می‌نامند و طولانی‌ترین روز را در سال دارد. بهار و پاییز در اعتدال ها آغاز می‌شوند، در این دو فصل مدت زمان روز و شب با یکدیگر مساوی هستند. فصل بهار اول فروردین و فصل پاییز در اولین روز مهر ماه  آغاز می‌شود.

در خط استوا همیشه هوا گرم است و تنها دو فصل مرطوب و خشک وجود دارد.

هنگامی که در چرخش زمین به دور خورشید کره زمین در حالتی است که نیمکره شمالی به سمت خورشید متمایل است نور و تابش خورشید بیشتر از زمان های دیگر به آن می‌تابد یعنی روز ها بلندتر است پس ما در فصل تابستان هستیم.

 هنگامی که در این چرخش کره زمین در وضعیتی است که نیمکره شمالی از خورشید فاصله گرفته است نور کمتری دریافت می‌کند و ساعات کمتری زمین روشن است و نور دارد یعنی روز ها کوتاهتر است و ما در فصل زمستان به سر می بریم.

فصل های نیمکره شمالی برعکس فصل‌های نیمکره جنوبی است.

تغییر طول روز در طول سال به خاطر کجی محور کره زمین است. در خط استوا طول روز و شب در تمام سال تقریبا برابر است ولی در قطب شمال و جنوب زمستان تقریبا همیشه شب و تابستان تقریبا همیشه روز است. هر چه قدر از خط استوا به سمت قطب برویم اختاتف روز در طول سال بیشتر می شود.

 زمستان معمولاً دارای هوای سرد، نور کم و رشد محدود گیاه است. در بهار گیاهان جوانه می‌زنند، برگ‌های درختان سبز می‌شود و گل‌ها شکوفه می‌دهند. تابستان گرم‌ترین زمان سال است و روز طولانی است. بنابراین گیاهان به سرعت رشد می‌کنند. در پاییز دما کاهش می‌یابد و بسیاری از درختان برگ‌های خود را از دست می‌دهند.