ساعت

خلاصه :

ساعت (از عربی) وسیله ای است که از آن برای اندازه‌گیری، نگهداری و نشان دادن زمان استفاده می‌شود. ساعت یکی از قدیمی‌ترین اختراعات بشر است که نیاز به اندازه‌گیری فواصل زمانی کوتاهتر از واحدهای طبیعی یعنی: روز، ماه قمری و سال را برآورده می‌کند. برای بیش از یک هزاره از دستگاه‌های مختلفی با اصول کارکرد مختلف به عنوان ساعت استفاده شده‌است.

برخی از پیشینیان ساعت مدرن را می‌توان ساعت‌هایی دانست که براساس حرکت طبیعت کار می‌کردند: برای مثال ساعت آفتابی با نمایش موقعیت سایه بر روی یک سطح صاف، زمان را نشان می‌دهد. گستره متنوعی از زمان‌سنج‌ها وجود دارد که نمونه مشهور آن ساعت شنی است. ساعت‌های آبی، به همراه ساعت‌های آفتابی، احتمالاً قدیمی‌ترین ابزار اندازه‌گیری زمان هستند. اختراع چرخ‌دنگ لبه‌ای یکی از پیشرفت‌های اساسی در ساخت ساعت بود، و باعث ظهور اولین ساعت‌های مکانیکی در دهه ۱۳۰۰ در انگلیس شدند، که زمان را مانند چرخ‌های تعادل با نوسان اندازه می‌گرفتند.^{[۱][۲][۳][۴]}

ساعت‌های حرکت فنری در قرن ۱۵ پدیدار شدند. در طی قرن‌های ۱۵ و ۱۶، ساعت سازی رونق گرفت. تحول بعدی در دقت پس از سال ۱۶۵۶ با اختراع ساعت آونگی توسط کریستین هویگنس رخ داد. محرک عمده ای برای بهبود دقت و قابلیت اطمینان ساعت‌ها، اهمیت زمان دقیق برای دریانوردی بود. مکانیسم یک ساعت با مجموعه ای از چرخ دنده‌ها که توسط فنر یا وزنه رانده می‌شوند، به عنوان کارکرد ساعت (Clockwork) نامیده می‌شود. ساعت الکتریکی در سال ۱۸۴۰ ثبت اختراع شد و ساعت‌های الکترونیکی در قرن بیستم معرفی شدند که با تولید دستگاه‌های نیمه هادی کوچک مجهز به باتری، گسترده شد.