معرفی
از میزان پرسیده اید
چرا آزادی عمل حد اکثری لازم است؟
پرسش ۳
خلاصه :
تعریف ، ضرورت و چرایی اصل آزادی عمل حداکثری؟سوال 3
تعریف ، ضرورت و چرایی اصل آزادی عمل حداکثری چیست ؟
پاسخ : ایجاد فضایی که آزادی و انتخاب حداکثری در آن میسور باشد .
نکته : رعایت همین اصل است که خود باعث قانونمند شدن افراد می شود .
گرچه برای چرایی اصل آزادی عمل حداکثری نیاز به دلیل و برهان نیست چراکه آفتاب آمد دلیل آفتاب ! اندکی توجه به درونیات شخص وی را به وجود این نیاز فطری که خداوند به وی هدیه داده است آگاه می کند . این مسئله در تاریخ زندگی بشری آنقدر مهم بوده تا جایی که اکثر جریان های انسانی ، انقلابهای مردمی و ... با استناد به این نیاز انسانی شکل گرفته اند و رهبران جریانها همواره موفق شده اند با این شعار مردم را گرد خویش جمع کنند . اینکه انسانها برای رسیدن به آزادی در طول تاریخ همواره در تلاش بوده اند خود بیان گر ضرورت توجه به این مسئله است .
عنایت به پیامهایی قرآنی و دینی و تدبر در کلام اهل بیت علیهم السلام خود بزرگترین گواه بر این مسئله است که اصلا تعبد بدون اختیار در انسان امکان پذیر نیست . انسانی که توانسته با چراغ عقل خویش ، مهارتمندانه انتخاب های مومنانه انجام دهد ، در خود زمینه تعبد را ایجاد خواهد کرد و راهی جز این برای عبد بودن متصور نیست . این جا همان جایی است که برخی افراد با برداشت اشتباه از اسلام ، گاهی اوقات انسان را به مثابه یک ربات فرض می کنند که هیچ اراده و اختیاری از خود ندارد و برای عبد شدن لازم است تمامی افعالش به او حقنه شود .
نیک می دانیم اختیار انسان در انتخاب هایی که انجام می دهد متجلی خواهد بود و انتخاب بدون حق انتخاب و آزادی عمل قطعا واژه ای بی معنی است . به همین استدلال در روش میزان (آزادی عمل حداکثری) به عنوان یک اصل قرار داده شده است .
پذیرای نکات ارزشمند و سوالات شما هستیم
برای این مهم می توانید
یا ذیل همین مطلب کامنت مرقوم کنید
یا با کلیک روی لینک آیدی تلگرامی واحد پشتیبانی روش میزان https://t.me/raveshmizan مکاتبه بفرمایید .
.
علی اکبریان
۶ سال پیش
اصل آزادی عمل حداکثری را در 7 سال اول و دوم میتوان جداگانه بررسی کرد.
در 7 سال اول، آنچه که اهمیت دارد " احساس" آزادی طفل است؛ در محیطی که توسط والدین و مربی طوری طراحی شده که از آنچه مضر برای کودک است پاک است.
در چنین محیط طیبی، لازم است طفل احساس أزادی داشته باشد. رشد قوای جسمانی، ذهنی، عاطفی و روانی طفل در محیطی دور از باید نبایدها و محدودیتهای نامناسب و غنی از تجربه های مفید محقَق میشود.
طفل در این سن از درونمایه های قوی برخوردار است. حدیث " دع ابنک یلعب سبع سنین" ، فرزندت را آزاد بگذار تا 7 سال بازی کند؛ نشان دهنده این مطلب است که آنچه خداوند از انگیزه ها و کششهای درونی در طفل قرار داده برای رشد او لازم و ضروری است و محیط تربیتی باید او را آزاد بگذارد تا بتواند در راستای این درونمایه ها دست به عمل زند، قوای مختلف خود را قوت بخشد و به شکوفایی و سازندگی برسد.
محیط محدود و مقید، طفل را مضطرب و با احساس ناامنی مواجه خواهد کرد که به رشد توان و امیال طبیعی او آسیب جدی خواهد زد.
درباره اینکه احساس آزادی در 7 سال اول چگونه به عبودیت در آینده منجر خواهد داشت، میتوان چنین تبیین کرد که لازمه شکل گیری حس اعتماد، ایمان و توکل به خداوند در بزرگسالی، احساس امنیت، سیادت و کرامت در رابطه با والدین و مربی در دوران طفولیت است.
بدون احساس آزادی، حس امنیت و سیادت شکل نخواهد گرفت.
اما در 7 سال دوم روحیه کودک متفاوت شده است. او قلباً شرایط مناسبتری برای پذیرش دستورات بزرگسالان و همراهی آنان داراست( عبد)
از آنجا که بهترین راه رشد، مواجهه امن با موضوعات مختلف و تجارب متنوع و سپس عبرت آموزی از آنهاست، مربیان با دادن آزادی به متربی برای انتخاب گزینه های طراحی شده در محیط تربیتی، و سپس همراهی با وی جهت بررسی نتایج انتخاب و عبرت آموزی( کودک در این سن قابلیت همراهی و پذیرش مربی را دارد، البته بدون اجبار و سرزنش و...) ، بهترین شرایط را برای خیرگزینی وی فراهم خواهد کرد. بدین ترتیب قوه عاقله کودک رشد خواهد کرد .