محتوای درسی

درباره‌ی چهار مسیر محتوم توسعه‌ی فاوا


خلاصه :

«انقلاب اطلاعات» نتیجه‌ی بی‌واسطه‌ی  «دیجیتالی شدن» فناوری‌های ارتباطات و اطلاعات است. 

در آخرین دهه‌ی قرن بیستم، «انقلاب اطلاعات» که با موفقیت بشر در دیجیتالی کردن اطلاعات و ارتباطات آغاز شد، با سرعتی باورنکردنی ابزارهای رسانه‌ای را دستخوش تغییرات بنیادی کرد. کوچک شدن ابزارهای رسانه‌ای همزمان با همگرایی نیازهای مختلف و تجمیع کارکردهای رسانه‌ای در ابزارهای کوچک و قابل حمل از جمله مهم‌ترین دستاوردهای دیجیتالی شدن بود. 

اگر در دنیای ماقبل دیجیتال، که به آن دوره‌ی «آنالوگ» (Analog) می‌گفتند، برای ذخیره‌سازی اطلاعات به حجم زیادی کاغذ یا نگاتیو نیاز داشتیم؛ در دنیای دیجیتال هزاران هزار محتوای رسانه‌ای در نوک سوزنی جای می‌گیرد. گویی با رونق فناوری دیجیتال، محدودیت‌های فیزیکی کمتر و کمتر شده است. تا جایی که سهولت ثبت، نگهداری و انتقال اطلاعات -مخصوصاً صوت، تصویر و فیلم- منجر به «انفجار اطلاعات» شده و اطلاعات ذخیره شده در حافظه‌های دیجیتالی از طریق شبکه‌های دیجیتالی در دسترس همه قرار گرفته‌است.

طبیعتاً اولین تغییراتی که برای «مغز» در مواجهه با دنیای دیجیتال اتفاق می‌افتد، ناشی از تجربه‌ی دنیایی غیرفیزیکی است. دنیایی که از ماهیت آنالوگِ پدیده‌های طبیعی در آن خبری نیست؛ محدودیت منابع ندارد؛ و همه‌چیز فارغ از نظم و ترتیب سنتی خود در دسترس قرار دارد. مثلاً در دنیای دیجیتال برای رفتن از صفحه پنجم به صفحه‌ی هشتم یک کتاب نیازی به گذر کردن از صفحات ششم و هفتم نیست. برای رفتن به دقیقه‌ی بیستم یک فیلم نیازی به عبور از نوزده دقیقه‌ی ابتدایی آن نیست. برای برقراری ارتباط با یک مقام مسئول نیازی به طی کردن مراتب اداری مرسوم از حراست و دبیرخانه تا ریاست دفتر و منشی و ... نیست. در دنیای دیجیتال با یک کلیک ساده به هر صفحه‌ای که بخواهیم، به هر دقیقه‌ای که بخواهیم و به هر شخصی که بخواهیم، مستقیماً دسترسی داریم. 

پس به موازات آن که در دنیای دیجیتال، نظام سلسله مراتبی آنالوگ کم‌رنگ‌تر شده؛ در مغز دیجیتالی شده نیز طبقه‌بندی اطلاعات و سلسله مراتب ارتباطات، معنای سنتی خود را از دست می‌دهد. بی‌دلیل نیست که کودکان و نوجوانان دیجیتالی شده هر چقدر هم تلاش کنند نمی‌توانند برای بسیاری از آداب و رسوم رفتاری و اجتماعی معنایی دلپذیر بیابند. بنیاد اکثر این هنجارهای سنتی بر الزامات رشد طبیعی انسان در دنیای حقیقی گذاشته شده و محدودیت‌های فیزیکی بشرآن‌ها را در طول قرن‌ها شکل داده است: احترام به بزرگ‌تر، ارزشمندی کار و تلاش، مراقبت از دارایی‌های ملموس و ناملموس، تعلق به آب و خاک، صیانت از حریم خصوصی و ده‌ها ارزش دیگر که در جوامع آنالوگ بدیهی انگاشته می‌شده، امروز باید برای نسل دیجیتال (Generation Z) بازتعریف و اثبات شود.

برای درج دیدگاه باید ابتدا به عنوان کاربر به سایت وارد شده باشید.

پسران

دختران