آیا گـوگل، روش میزان را خوب می‌شناسد؟

خلاصه :

فرمانِ تولید محتوا یا جنبشِ تولید محتوا؟ کدام بهتر است؟

سال ۱۹۲۹میلادی، ژوزف استالین قصد داشت شوروی را به یکباره از یک جمهوری کشاورزی و دورافتاده به یک کشور صنعتی تبدیل کند. او فرمان داد که روزهای یکشنبه دیگر تعطیل نیست و به جای تعطیلات هفتگی تعطیلات دوره‌ای خواهیم داشت؛ او کارگران را رنگ‌بندی کرد و برای هرکدام تعطیلات مشخصی را در نظر گرفت. این فرمان مدنی که نِپرِریوکا نام داشت، دیری نپایید که لغو شد چون کارگران نمی‌توانستند محصولات با کیفیتی را تولید کنند و حتی ماشین‌های صنعتی نیز به دلیل کار زیاد، از کار افتاده بودند. استالین فهمید که نِپرِریوکا نمی‌تواند هدف او را محقق کند.

میزان مدرسه‌ای است که صاحب یک روش‌ آموزشی مدرن و کارآمد است و از آنجایی که بیشتر گزاره‌های تربیتی آن با سند تحول بنیادین آموزش و پرورش و فرهنگ اسلامی-ایرانی ما مطابقت دارد، بهترین گزینه برای تحول امر تربیت در سایر مدارس غیردولتی و حتی نظام تربیتی کشور خواهد بود. یکی از راه‌های آشنایی با روش میزان برای سایر مدارس، فضای رسانه و اینترنت است که اگر همراه با «تولید محتوای استاندارد» در سطح انبوه باشد، میتواند مثل یک بمب گوگلی عمل کند. یعنی روزی خواهد رسید که اگر فردی عبارت‌هایی نظیر «روش»، «میزان»، «مدرسه»، «تربیت» و... را جست‌وجو کند، در صدر نتایج خود به سایت هدایت میزان برسد.

روزی که گوگل، میزان را به من معرفی کرد!

ظهر یکی از روزهای گرم تابستان، یادم نیست کدام عبارت را سرچ کردم که گوگل، سایت میزان را به عنوان دومین گزینه به من معرفی کرد و همین جست‌وجوی ساده مقدمه‌ی آشنایی من با روش و مؤسسه‌ی میزان بود. امروز اگر کلیدواژه‌های «کاربرگه‌ای»، «رویکرد مونته‌سوری»، «سفالگری پیش‌دبستان» و خیلی از عبارت‌های پرکاربرد را جست‌وجو کنید، گوگل آدرس میزان را به راحتی در اختیارتان قرار می‌دهد چون از نظر گوگل، محتوای آن «ناب و استاندارد» تلقی شده است.

یکی از راه‌های آشنایی با روش میزان برای سایر مدارس، فضای رسانه و اینترنت است که اگر همراه با «تولید محتوای استاندارد» در سطح انبوه باشد، میتواند مثل یک بمب گوگلی عمل کند.

در طی هفته‌ی جاری، سیاست «تولید محتوای بیش‌تر» از سوی مدیران به عنوان یک فرمانِ منطقی به مربیان ابلاغ شد. همچنین این سیاست به عنوان یک پیشنهاد جدی به اولیای مؤسسه مطرح گردید که دانش‌آموزان را به تولید محتوای بیش‌تر ترغیب کنند اما این سوال مطرح است که آیا صرف بارگزاری مطلب روی سایت، می‌تواند ما را به اهدافمان نزدیک کند؟ اگر قصدمان «تولید محتوای استاندارد» است پس باید علم آن را به مربیان و متربیان آموزش دهیم، ضرورت آن را در دنیای امروز بازخوانی کنیم و حلقه‌ی گمشده‌‌ی آن را دوباره دریابیم؛ آن وقت است که «تولید محتوا» دیگر یک فرمان نیست بلکه یک جنبش همه‌جانبه است که ‌می‌تواند میزان به یک نهاد مدنی تاثیرگزار در عرصه‌ی تعلیم و تربیت تبدیل کند.

فرمانروایان میزان قطعا می‌دانند که گوگل احمق نیست! وقتی «تولید محتوا» دستوری می‌شود و یا اینکه بدون پشتوانه‌ی علمی معرفی گردد، احتمالا حجم زیادی از آن شامل «کپی‌رایتینگ» است و از آنجایی که جناب گوگل بسیار دانا تشریف دارند، مرجع این کپی‌رایتینگ را جریمه می‌کند. این بدین معناست که سایت مؤسسه‌ی هدایت میزان با محتواهای بی‌ارزش و کپی‌رایت، روز به روز در رتبه‌بندی گوگل عقبگرد می‌کند. آیا این هدف «فرمان تولید محتوا» است؟

تجویز راهبردی چیست؟

دانشِ تولید محتوا را که پیچیدگی چندانی ندارد، در قالب جزوه، کارگاه یا فیلم آموزشی در اختیار مربیان، متربیان و اولیا قرار بگیرد.
محتواهای استاندارد را ارزش‌گذاری کنیم. امروزه تولید محتوا هزینه‌های جدی دارد و افرادی که در زمینه‌‌ی محتوای متنی فعالیت می‌کنند، معمولا به ازای هر کلمه بین 40 تا 60 تومان دریافت می‌کنند.
فضاهای نظیر اینستاگرام و توییتر، از مخاطب زیادی برخوردارند و می‌توان در این فضاها سرمایه‌گذاری بیش‌تری انجام داد.
سایت یک مدرسه، ویترین آن است. مهم است که کدام مطالب در زمره‌ی عناوین اصلی آن باشد و عواملی نظیر «قالب کاربرپسند» و سرعت بارگزاری در جذب کاربر بیش‌تر تاثیرگزارند. ویترین مدرسه را زیباتر کنیم.