قفسه ی کتاب ساخت های بچه ها

خلاصه :

هفنه ی گذشته کلاس دوم دبستان میزان عضو جدیدی داشت ( قفسه ی کتاب ساخت های بچه ها) ، این قفسه در راستا و ادامه ی پروژه ی کتابخوانی و انس با کتاب است .

هفنه ی گذشته کلاس دوم دبستان میزان عضو جدیدی داشت ( قفسه ی کتاب ساخت های بچه ها) ، این قفسه در راستا و ادامه ی پروژه ی کتابخوانی و انس با کتاب است که دانش آموزان می توانند کتاب های نوشته شده در قالب ( خاطره ، داستان کوتاه ، اتفاقات تلخ وشیرین قابل روایت ، تحقیقات و ... ) که توسط خود بچه ها نوشته شده است را به مدرسه بیاورند و پس از بررسی توسط جناب آقای حکایتی در این قفسه قرار دهند تا سایر دوستانشان بتوانند از آن بهره ببرند .

بچه ها با خلق کردن داستان و نوشتن آن یاد می گیرند تا فکرشان را سازماندهی کنند، یاد می گیرند که چگونه زبان را در نوشتن به کار بگیرند و راه برقراری ارتباط با دیگران را از طریق متون نوشتاری خواهند آموخت. نوشتن داستان به بچه ها کمک می کند تا بهتر بخوانند و آنچه دیگران نوشته اند بهتر بفهمند ..

قدرت تحلیل آن ها با نوشتن داستان افزایش می یابد. نوشتن داستان دانش آموزان و بزرگترهایشان را وارد چالش فکری می کند و این یک امر مطلوب است، زیرا بچه ها درباره ی خلق داستان و چگونگی ساخت و پرداخت قسمت های مختلف آن با خانواده هایشان تبادل نظر و گفتگو خواهند کرد. آن ها خواهند فهمید که جهان پیرامون و اشیای اطراف ما همگی دارای قدرت های الهام بخش هستند که باید کشف شوند در نتیجه دقت و توجه آن ها به جهان اطراف بیشتر خواهد شد. اینک می خواهیم به این پرسش پاسخ دهیم که چگونه می توان به بچه ها برای نوشتن یک داستان کمک کرد؟

یکی از داستان های مورد علاقه ی فرزندتان را انتخاب و با هم شروع کنید به خواندن، پیش از آن که داستان را شروع کنید درباره ی نویسنده ی کتاب با او صحبت کنید. معمولا روی جلد کتاب ها اطلاعاتی درباره ی نویسنده وجود دارد. به او بگویید که داستان را نویسنده ی کتاب خلق کرده و او بوده که تصمیم گرفته که چه اتفاقاتی در داستان بیفتد .

در میانه ی خواندن توقف کنید و از فرزندتان بخواهید تا داستان را پیش بینی کند و حدس بزند که چه اتفاقی قرار است در داستان بیفتد. وقتی داستان را پیش بینی کرد از او بپرسید که چرا این گونه فکر می کند. با این کار شما او را به فکر کردن تشویق می کنید و به او می فهمانید که همراه خواندن فکر کند و بداند که خواندن و فکر کردن دو روی یک سکه هستند .

وقتی داستان را می خوانید از او سؤالاتی از این دست بپرسید :

درباره ی شخصیت های داستان از او بپرسید و نظرش را درباره ی آن ها جویا شوید .
از او بپرسید، کدام یک از شخصیت های داستان را بیشتر و کدام یک را کمتر دوست دارد؟
درباره ی آغاز، پایان و نیمه ی داستان از او بپرسید .
از او درباره ی مکانی که داستان در آن اتفاق می افتد بپرسید .
چه مشکلی برای شخصیت داستان اتفاق افتاده و چگونه حل خواهد شد؟
از او بپرسید که داستان چگونه تمام خواهد شد و آیا از نظر او میان داستان و تصاویر آن ارتباطی وجود دارد یا نه ؟

در مرحله ی بعد، باز هم از داستان مورد علاقه ی فرزندتان شروع کنید و از او بخواهید که او هم داستانی شبیه به آن خلق کند. برای مثال اگر کتابی که او دوست دارد درباره ی اولین روز رفتن به مدرسه است شما هم از او بخواهید تا درباره ی اولین روز مدرسه رفتنش یک داستان بنویسد، یا اگر او به داستان های تخیلی علاقه دارد از او بخواهید تا داستان منحصر به فرد و خیالی خودش را روی کاغذ بنویسد .

شما می توانید به او یک جمله بدهید و از او بخواهید تا برای آن یک ادامه بنویسد و آن را گسترش بدهد. مثل این جمله: روزی از خواب بیدار شدم و دیدم که گنجشک کنار پنجره به جای جیک جیک کردن حرف می زند و به من صبح به خیر می گوید .

سه کلمه ی بی ربط را انتخاب کنید مثل: قطار، دختر کوچولو و بسکتبال و او را تشویق کنید تا با آن ها یک داستان بنویسد .
از او بخواهید تا یکی از داستان های جذاب خانوادگی تان را که نسل به نسل و از طریق شفاهی منتقل شده است به شکل یک داستان بنویسد .

برای او یک تخته ی داستان نویسی فراهم کنید تا ایده هایش را روی آن یادداشت کند و تصاویر هر بخش را روی آن نقاشی کند. از او خواهش کنید تا اگر فرصت داشت برای هر بخش از نوشته هایش یک نقاشی بکشد.گاهی تصاویری از اینترنت یا مجلات انتخاب کنید و از او بخواهید که درباره اش داستان بنویسد .

وقتی داستان را نوشت به او بگویید تا داستان را برایتان بخواند، هر چند دقیقه یک بار خواندن را متوقف کنید و از او سوالاتی را که در بالا ذکر کردیم بپرسید. او را با انتقادهای تلخ و گزنده دلسرد نکنید. سعی کنید تا تحلیل خود را درباره ی داستان با او در میان بگذارید و به او بگویید که اگر برای مثال فلان جزییات را در داستانش می آورد خیلی بهتر می شد یا اگر این قسمت را حذف کند داستان او فوق العاده تر خواهد شد .

وقتی داستان کامل شد دوباره به او فرصت دهید تا داستانش را برای شما بخواند، با هم یک اسم برای داستان انتخاب و آن را جلد کنید و نام فرزندتان را به عنوان نویسنده روی آن بنویسید و کتاب را در قفسه کتابخانه تان جا دهید و هر وقت خواست داستانش را برای شما بخواند به گرمی از او استقبال کنید .