اصل توجه به تفاوت های فردی در ریاضی

تنظیم برنامه های مربوط مناسب توانایی های او

خلاصه :

تفاوتهاي فردي از اصول پذيرفته شده در روان‌شناسي، تعليم و تربيت و معارف ديني است .

يكي از عمدهترين مسائل روان‌شناسي، مسئله تفاوتهاي فردي و عوامل آنهاست و حتي برخي از روان‌شناسان ميگويند: «روان‌شناسي غير از تفاوت‌هاي فردي موضوع ديگري براي بحث ندارند)

بر همین اساس دانشمندان تعلیم و تربیت به این موضوع توجه کرده اند.

خواجه نصيرالدين طوسي ترجيح ميدهد كه معلم بايد پيش از هر اقدام آموزشي، استعداد و قابليتهاي كودك را با دقت و فراست شناسايي كند و آن‌گاه علوم و صنايع متناسب را به او بياموزد. (خواجه نصيرالدين طوسي، علامه محمدتقي جعفري، معلم و دانش‌آموزان را به باغبان و گل‌ها و درختان يك باغ تشبيه ميكند كه هر يك از درختان و گلها، ويژگيها و نيازهاي متفاوتي دارند. نياز هر كدام به آب و هوا و نور و كود متفاوت است. اين باغبان است كه بايد با دقت كامل، نياز هر يك از آنان را بشناسد، به مقدار لازم آنها را آبياري كند و در معرض نور و هوا قرار دهد. معلّم نيز بايد ويژگي‌هاي شناختي و عاطفي هر يك از دانش‌آموزان را بشناسد تا بتواند متناسب با آنها رفتار خاصي در پيش گيرد.
خلاصه آن كه توجه به تفاوتهاي فردي در آموزش از اصولي است كه معلم بايد با آن آشنا باشد و آموزش خود را با آن همگام سازد؛ زيرا «اهميت دادن به تفاوتهاي فردي در آموزش، اثربخشي آموزشی را بیمه می کند.

براين اساس، رعايت تفاوتهاي فردي در برنامه‌‌سازي ديني كودكان دبستاني از اهميت زيادي برخوردار است، به ويژه در انتخاب و استفاده از روش‌هاي آموزشي، برنامهها و برنامهسازان بايد انعطاف بيشتري داشته باشند و در برنامهسازي ديني به كودكان به طور يكسان عمل نكنند، بلكه متناسب با ويژگيهاي شناختي، عاطفي، انگيزشي، سوابق خانوادگي و محيطي آنان، از روش‌هاي گوناگون و مؤثر استفاده كنند. براي مثال، برنامه‌سازان لازم است بدانند براي برخي از كودكان، برنامهسازي با استفاده از روش شعر و داستان، سودمند است و براي برخي از راه پرسش و پاسخ. برخي افراد مفاهيم ديني را زودتر ميفهمند و برخي ديگر به مثال و توضيح بيشتري نياز دارند.