محتوای درسی

تحقیق آرایه ادبی

آرایه ادبی سجع


خلاصه :

سجع در واقع قافیه در نثر است

به واژه هایی که در پایان دو جمله بیایند و از نظر صامت و مصوّت های پایانی، وزن یا هر
دوی آنها هماهنگ باشند، واژه های «مُسَجَّع » و به آهنگ برخاسته از آنها «سجع » می گویند.
نمونه:

  • هنر، چشمۀ زاینده است و دولت پاینده

  • مُلک بی دین باطل است و دین بی ملک، ضایع

  • محبّت را غایت نیست؛ از بهر آنکه محبوب را نهایت نیست . 

انواع سجع

  • مطرف:هرگاه فقط حرف اخر دو جمله یکسان باشد، این نوع سجع را «سجع مطرف» گویند. مانند (دست، شکست) و (راز، نواز)

  • متوازن:تنها وزن آنها یکی است و حروف آنها یکی نیست. مانند (کام، کار) و (نهال، نهار) و (علیم ، لحیم)

  • متوازی:هر گاه کلمات هم‌وزنی آورده شوند که واج پایانی آن‌ها نیز یکی است؛ «سجع متوازی» وجود دارد. مانند (دست، شست) و (خامه، نامه)

ارزش موسیقایی سجع متوازی از همه بیشتر و ارزش موسیقایی سجع متوازن از هم کم‌تر است.

برای درج دیدگاه باید ابتدا به عنوان کاربر به سایت وارد شده باشید.

پسران

دختران