جنگ های صلیبی

خلاصه :

جنگ های صلیبی هشت جنگ است که در جنگ اوّل و چهارم هیچ یک از پادشاهان اروپایی دخالت نداشتند و فقط نجبا و اصیل زادگان بودند که بر صلیبی ها فرمانروایی می کردند. غیر از جنگ اوّل در باقی جنگ ها مسیحیان از مسلمانان شکست خوردند.

در سال ۱۰۹۵ م. پاپ اوربانوس دوم همه مسیحیان اروپایی را مجبور کرد تا علیه ترکان مسلمان قیام کنند و شهر «اورشلیم» (بیت المقدّس) واقع در «فلسطین» را اشغال کنند. در همان سال، سپاه بزرگی رهسپار نخستین جنگ صلیبی شد. عدّه زیادی از جنگجویان صلیبی در طول سفر خطرناک از «اروپا» تا «خاورمیانه» جان خود را از دست دادند. آنها که زنده ماندند در سال ۱۰۹۹ م. بیت المقدّس را تسخیر کردند. بین سال های ۱۰۹۹ م. تا ۱۲۵۰ م. شش جنگ صلیبی دیگر رخ داد؛ ولی در هیچ یک از آنها صلیبیون موفّقیتی به دست نیاوردند.

این جنگ ها به دعوت مقامات «کلیسای کاتولیک رومی» و حمایت امپراتور «روم شرقی»، با هدف آزادسازی بیت المقدّس (اورشلیم ) و زادگاه حضرت مسیح(ع) و دیگر معالم مسیحی در فلسطین از دست مسلمانان و همچنین ایجاد دولت های صلیبی در نقاط مختلف فلسطین صورت گرفت.

پایان این جنگ ها حدودا پس از 200 سال و با پیروزی مسلمانان همراه بود که این اتفاق با بیرون راندن صلیبیان از آخرین پایگاهشان از سواحل شام به وقوع پیوست.

چند عامل مهم در بروز جنگ های صلیبی:

اوّلین علت مستقیم جنگ های صلیبی، پیشتازی ترکان سلجوقی بود. 

دومین علت مستقیم جنگ های صلیبی، تضعیف خطرناک امپراتوری بیزانس بود.

سومین علتمستقیم جنگ های صلیبی، حسّ جاه طلبی شهرهای ایتالیایی مانند «پیزا»، «جنووا»، «ونیز» و «آمالفی» بود که می خواستند دامنه قدرت تجاری روزافزون خود را بسط دهند.

چهارمین علت،مشکلات اجتماعی،اقتصادی و فرهنگی جوامع اروپایی بود.

پنجمین علت،موفقیت نظامی مسیحان در اندلس اسلامی و در برابر مسلمانان بود.

برخی نتایج جنگ های صلیبی:

1)زوال فئودالیسم2)رشد افکار فرهنگ و متأثر از جوامع اسلامی3)رشد بورژوازی4)فتح بیزانس به دست صلیبیون5)تأثیر تمدن اسلامی در اروپا6)ظهور دولت- ملت در اروپا7)تفرقه سیاسی- مذهبی در سرزمین اسلامی8)زمینه‌سازی بروز رنسانس-و...