مقالات
صفات اصحاب٦
بخش ششم
خلاصه :
چهارمین صفت اصحاب؛ صبر و استقامت پنجمین صفت اصحاب؛ ایثارصفات_اصحاب / جلسه ۶
چهارمین صفت اصحاب؛ صبر و استقامت
سنتهای الهی تبدیلناپذیر و تغییرناپذیر هستند. خداوند در سوره ملک آیه ۲ از سنت امتحان و ابتلاء سخن میگوید. این سنت در تمام اجزاء عالم اتفاق افتاده است.
"خداوند مرگ و زندگی را آفرید تا شما را بیازماید که کدامیک از شما بهتر عمل میکنید"
این سنت برای امتحان جنّ و انس و ملک است. در سوره کهف آیه ۵۰ میفرماید: "و به یاد بیاور آن زمانی را که ما به ملائکه گفتیم به آدم سجده کنید. همه سجده کردند مگر ابلیس که از جنیان بود"
دو نوع نافرمانی در مقابل دستور خداوند داریم:
نافرمانی در مقابل تکلیف ، مانند نماز نخواندن که قابل تدارک و جبران است.
نافرمانی در مقابل امتحان ، که قابل جبران نیست مانند نافرمانی ابلیس در سجده بر آدم.
به همین علت، کسانیکه امام حسین ع را در مقابل دشمن به هر دلیلی یاری نکردند، دیگر نتوانستند آن را جبران کنند. این حسرتی شد که تا آخرین لحظات عمر با آنها باقی ماند.
این امتحان مربوط به انبیاء الهی و ائمه معصومین نیز هست. مانند ذبح حضرت اسماعیل توسط حضرت ابراهیم. پیامبران چون جایگاهشان رفیع است، امتحانشان نیز سختتر است.
این امتحان و ابتلاء برای امت پیامبران نیز هست. مانند قوم ثمود؛ آنها شتری را که معجزه حضرت صالح بود کشتند و بعد از آن عذاب شدند.
پیامبر اسلام به امیرالمؤمنین فرمودند: علی جان! آزمون امت من، تو هستی. مردم به (ولایت و مودت) تو امتحان میشوند. آنهایی که پذیرفتند مؤمن هستند و آنها که نپذیرفتند مردود هستند.
سنت الهی امتحان و ابتلاء برای همه انسانهای موحد نیز هست. آنها باید در این امتحان صبوری کنند. در سوره فصّلت آیه ۳۰ میفرماید انسانهای موحد اگر در راه خدا استقامت بورزند و صبر کنند، ملائکه بر آنها نازل میشوند و به آنها را به بهشت بشارت میدهند.
این صبوری باید برای رضای خدا باشد نه از سر ناچاری؛ در زیارت_اربعین آمده: "پس باید در راه تو با شکیبایی و حسابگرانه با آنان جهاد نمود"
دعوت سیدالشهداء در جریان کربلا بر مبنای صبر بوده است. امام حسین در راه کربلا فرمودند: ای مردم! هریک از شما که بر تیزی شمشیر و نیزه طاقت دارد، همراه ما بیاید.
کسیکه فهم_دین دارد و تولی و تبری دارد، به این مرتبه از صبر میرسد.
ضحاک مشرقی از یاران بود ولی نتوانست صبر کند و روز عاشورا برگشت. سعد ابن حنظله هم از اصحاب امام بود، اما رجز او در میدان جنگ این بود: صبوری و شکیبایی من بر شمشیرها و نیزهها است. صبوری میکنم تا وارد بهشت شوم.
باید این حالت در ما باشد که اگر زمانه ظهور امام زمان را درک کردیم، بتوانیم در رکاب ایشان باشیم.
مرتبه عالی صبر، متعلق به امام حسین است که در گودال قتلگاه به خداوند متعال عرضه داشتند: "پروردگارا! در مقابل قضای تو صبر خواهم نمود و تسلیم امر تو هستم، ای خدايی كه جز تو معبودی نيست!"
پنجمین صفت اصحاب؛ ایثار
امام حسین در شب عاشورا بیعت خود را برداشتند و به اصحاب خود فرمودند: اینک شب بر شما سایه افکنده است، از تاریکی آن استفاده کنید و هر یک از شما همراه با یکی از اهل بیت در شهر و دیار خودش پراکنده شود تا آنکه خداوند، گشایشی پدید آورد. این گروه دنبال من هستند و اگر بر من دست یابند با دیگران کاری ندارند"
از جمعیت تقریبا دو هزار نفری، چهل و دو نفر ماندند. سی نفر هم روز عاشورا به جمع اصحاب پیوستند. در آن میانه، هریک از اصحاب و بنیهاشم سخنی گفتند.
مضمون گفتههای ایشان این بود که چرا باید برویم؟ آیا برای زنده ماندن برویم؟ خداوند هرگز چنین روزی را نیاورد. به خدا سوگند شما را رها نمیکنیم تا آنکه خداوند بداند ما در مورد شما، حرمت پیامبر را حفظ کردیم.
________________________
حجةالاسلام والمسلمین علوی_تهرانی
گزیده جلسه شب ۶ محرم_۱۳۹۶
@Fares_ir