حافظ و گل

خلاصه :

گل که نماد زیبایی و طول عمر کوتاه است در ادبیات کهن ما جایگاهی والا داشته و معمولا برای وصف ظرافت، خار داشتن در عین زیبایی و عمر کوتاه به کار می‌رود. 

اغلب شاعران نامدار و پر آوازه ایرانی نظیر خواجه لسان الغیب حافظ شیرازی، شیخ الاجل سعدی، سهراب سپهری، فاضل نظری و .. در اشعار خود از گل و گیاهان استفاده کرده اند تا بتوانند فضا را تلطیف کرده و یا به آن روح بخشند. استفاده از گل در ادبیات و اشعار ایران زمین  می‌تواند تمدن چند هزار ساله و ایرانی پارسی ما را به رخ همگان بکشاند.

1-خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست   تاب آن زلف پریشان تو بی چیزی نیست

2-کسی به دور نرگست طرفی نبست از عافیت/به که نفروشند مستوری به مستان شما

3-نرگسش عربده جوی و لبش افسوس کنان/نیم شب دوش به بالین من آمد بنشست

4-مرا و مرغ چمن را ز دل ببرد آرام/زمانه تا قَصَب نرگس و قبای تو بست

5-غلام نرگس جماش آن سهی قدم/ که از شراب غرورش به کس نگاهی نیست

6_حافظ منشین بی می و معشوق زمانی کایام گل و یاسمن و عید صیام است 

7-دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد که چو سرو پایبند است و چو لاله داغ دارد

8-به چمن خرام و بنگر بر تخت گل که لاله به ندیم شاه ماند که به کف ایاغ دارد

9-بر برگ گل به خون شقایق نوشته‌اند کان کس که پخته شد می چون ارغوان گرفت

10-بلبل و سرو و سمن یاسمن و لاله و گل هست تاریخ وفات شه مشکین کاکل

11-ای گل تو دوش داغ صبوحی کشیده‌ای ما آن شقایقیم که با داغ زاده‌ایم

12-ارغوان جام عقیقی به سمن خواهد داد چشم نرگس به شقایق نگران خواهد شد

13-خموش حافظ و این نکته‌های چون زر سرخ نگاه دار که قلاب شهر صراف است

14-ساقیا دیوانه‌ای چون من کجا دربر کشد دختر رز را که نقد عقل کابین کرده‌اند

15-کس به دور نرگست طرفی نبست از عافیت به که نفروشند مستوری به مستان شما

16-نرگسش عربده جوی و لبش افسوس کنان نیم شب دوش به بالین من آمد بنشست

17-مرا و سرو چمن را به خاک راه نشاند زمانه تا قصب نرگس قبای تو بست

18-هر شبنمی در این ره صد بحر آتشین است دردا که این معما شرح و بیان ندارد

19-قیاس کردم و تدبیر عقل در ره عشق چو شبنمی است که بر بحر می‌کشد رقمی

20-از تاب آتش می بر گرد عارضش خوی چون قطره‌های شبنم بر برگ گل چکیده

انواع گل های استفاده شده در ابیات حافظ

1-شبنم 

2- نزگس

3-یاسمن 

4- لاله 

5-شقایق