پنج روایت تابستانه
از دبستان دخترانه‌ی میزان
از چرایی و چگونگی برگزاری کلاس‌ها تا دلنوشته‌های مربیّان آن‌ها
این‌جا دبستان دخترانه‌ی میزان است؛ جایی که معلم‌های آن در تابستان نیز همچون نخستین روزهای پاییز برای زنده‌نگه‌داشتن تعلیم و تربیت، تلاش می‌کنند.
مطابق آنچه پیش‌روی ما بود؛ برنامه‌ریزی‌های سال آینده باید در یکی از حالت‌های مجازی، حضوری و نیمه‌حضوری صورت می‌گرفت. در این بین، پایگاه تابستانی به منظور تثبیت مفاهیم گذشته و بهینه‌سازی اوقات فراغت دانش‌آموزان نیز بسیار مهم بود.
بنابراین کلاس‌های تابستان شکل گرفت؛ آموزش‌هایی که هم شامل مفاهیم درسی بود و هم این‌که فعالیت‌های فوق‌برنامه نظیر آشپزی، یادگیری زبان عربی و ... را در خود جای می‌داد.
اکثر کلاس‌هایی که در نظر گرفته بودیم با لطف خداوند و استقبال خیلی خوب اولیای گرامی به حدنصاب رسید و برگزار شد.
اکنون که در حال برگزاری این کلاس‌ها هستیم، لازم دانستیم که دلنوشته‌های معلّمین این کلاس‌ها را با شما به اشتراک بگذاریم.
سرکار خانم مطلّب ( هنرکده، دوخت و دوز و شیرین‌تر از عسل ۲):
نشاط و هیجانی که در عمق صدای کودکانه روحم را نوازش می‌داد، بعد از سال‌ها برایم تازگی و طراوت خود را به ارمغان آورد.هیجانِ نشان‌دادن کارهای هنری و خلّاقیت و جذابیت کارهایشان به دوستان و مربی خود، همه صداقت و صفایی را داشت که کمتر در این زمانه می‌توان یافت و بسیار شیرین و گوارا بود.
سرکار خانم کریمی ( دنیای لیموشی و شیرین‌تر از عسل ۱):
و قصّه‌ی دوری ما با شروع این داستان به پایان رسید. داستانی همراه با ماجراجویی، نمایش، ساعت اسرارآمیز و...داستان دختری کنجکاو و تلاشگر به نام لیموشی.و بعد از مدت‌ها دوری در فضای مجازی و از طریق سایت دور هم جمع شدیم و باهم به خواص اسرارآمیز میوه‌ی زیتون و انجیر پی بردیم . و خواندیم والتین والزیتون را در کلاس شیرین‌تر از عسل.
سرکار خانم ناصری (سواد رسانه):
ساعت راس ۱۴دخترهایم کم کم وارد کلاس شدندقرار بود یک ساعتی کنار هم باشیم و از اوقات فراغتمان صحبت کنیمو روزهایی که درخانه محبوس شده ایم و مجبور به انجام فعالیت های مختص خانه ایم.این ویروس کمتر از یک گرم، بچه هایمان را بیشتر از گذشته وابسته جعبه جادویی و حتی تلفن همراه بزرگترها کرده... و خواه ناخواه رسانه ها وارد زندگی همه‌مان شده، درگیر شده ایم و حتی نیازمند.و حالا دست به دست هم داده ایم تا ثانیه های زندگیمان را بیشتر قدر بدانیم و یاد بگیریم چطور از همه‌ی این ابزار برای رشد بهترمان استفاده کنیم.
سرکار خانم افضل‌زاده (بیت الجمیل):
لحظه شماری می‌کردم برای حضور در کنار دانش آموزان هر چند مجازی و بالاخره بعد از ماه ها این اتفاق افتاد.ساعتی را در دنیای کلمات عربی چرخی زدیم نام اجزای خانه را همراه با فیلم های کوتاه آموختیم و با نمایش بیکلام با هم ارتباط گرفتیم.می خواهیم در کنار هم ماکت های کوچکی از خانه بسازیم و در جلسات بعد روی اجزای خانه کار کنیم.و این چنین کلاس «بیت الجمیل» کلید خورد.
سرکار خانم فراضی ( دنیای تی‌تی‌لی)
تابستانی متفاوت از همه سال هایی که گذشت و شاید خواهد آمد.تابستان درگیر کرونا و حضوری که می شد باشد و نداریم. از با هم بودن‌هایی از جنس معلم و دانش آموزانی که شاید می شد خاطره‌هایش قاب شود در ته چشم هایمان تا روزگار طولانی خاطرات کلاس اولی شدن ،خواندن و نوشتن.و کلاس‌های تابستانی اما باز هم می شود در این دوران، خاطره ساخت و در عمق چشم های کودکانه یشان جا خوش کرد.در دنیایی خیالی و کودکانه کلاسی تشکیل دادیم در فضایی کاملا مجازی تا دوره کنیم درس‌ها و جمع و منها و الفبای محبتِ معلم شاگرد
برای درج دیدگاه باید ابتدا به عنوان کاربر به سایت وارد شده باشید.