با توجه به جو عمومی جامعه و دانشگاه که عمدتاً مبتنی بر تدریس مستقیم و ارائه به صورت سخنرانی است، آیا تحمل و توانایی دانش¬آموزان در استفاده از این شیوه¬ها - خصوصا در مدت زمان طولانی – در محیط¬های غیر از میزان کم نمی¬شود؟

اولا این نکته یکی از مهمترین برکات روش میزان است که دانش­آموز در فرآیند یادگیری فعال است، نه منفعل ! لذا ایشان نمی­تواند در مدت زمان طولانی منفعل باشد!  ثانیاً عرض شد که امکان بهره ­مندی از کرسی­های مباحثه برای دانش ­آموزان علاقه­ مند برقرار است و ثالثاً با توجه به عدم وجود شرایط تحمیلی از قبیل زنگ و ... گاهی دیده می­ شود دانش ­آموزان مدت ها در حال مطالعه و یا استفاده از سایر منابع دیداری، شنیداری و ... است. اصل ایجاد انگیزه و حرکت در دانش ­آموزان است که در این صورت گذر زمان در قبال شنیدن مطالب از استاد و فهم دقیق آن حس نمی­ شود.