دلنوشت

فضلعلی (ششم)

۱ ۲۰۱۰ ۳ سال پیش

منچستر سیتی

خلاصه :

باشگاه سیتی

ک باشگاه فوتبال حرفه‌ای در لیگ برتر انگلستان است که در شهر منچستر قرار دارد. در سال ۱۸۸۰ به عنوان سنت مارک (وست گورتون) تأسیس شد، در سال ۱۸۸۷ به نام آردویک تغییر نام داد و در سال ۱۸۹۴ به منچستر سیتی تغییر نام داد. ورزشگاه اصلی سیتی اتحاد نام دارد که در شهر منچستر قرار دارد، سیتی در سال ۲۰۰۳ به اتحاد نقل مکان کرد. قبل از اتحاد ورزشگاه سیتی ماین رود بود. سیتیزن‌ها پیراهن‌های آبی آسمانی خود را از سال ۱۸۹۴ استفاده می‌کنند.

این باشگاه اولین جام خود را با نام اردویک در سال 1891 با پیروزی ۱ بر ۰ در فینال جام منچستر مقابل نیوتن هیث بدست اورد ^[۲]سپس با نام منچستر سیتی اولین افتخار بزرگ خود را با قهرمانی جام حذفی در سال ۱۹۰۴ بدست آورد.^[۳] این باشگاه اولین دوره مهم موفقیت خود را در اواخر دهه ۱۹۶۰ داشت، با قهرمانی در لیگ، جام برندگان جام اروپا، جام حذفی و جام اتحادیه با مدیریت جو مرسر^[۴]و مالکوم آلیسون.^[۵] سیتی در سال ۱۹۶۹ تبدیل به دومین تیم تاریخ لیگ برتر شد که توانسته در یک سال، یک جام داخلی و یک جام اروپایی کسب کند. پس از از دست دادن فینال جام حذفی ۱۹۸۱، این باشگاه یک دوره افول را پشت سر گذاشت و سقوط به رده سوم فوتبال انگلیس برای تنها بار در تاریخ خود در سال ۱۹۹۸ تجربه کرد، سیتی از سال ۲۰۰۳_۲۰۰۲ در لیگ برتر ثابت مانده‌است. در سال ۲۰۰۸، منچسترسیتی توسط گروه ابوظبی یونایتد به مبلغ ۲۱۰ میلیون پوند خریداری شد.^[۶] در سال ۲۰۱۷ سیتیزن‌ها با هدایت گواردیولا توانستند ۱۰۰ امتیاز کسب کنند و از حیث بیشترین امتیاز در تاریخ لیگ برتر رکورد دار شدند. در سال ۲۰۱۸ سیتیزن‌ها چهار جام را بدست آوردند، و یک رکورد بی‌سابقه را به ثبت رساندند کسب همه جام‌های داخلی در انگلیس و اولین تیم مردان انگلیس شدند که سه‌گانه داخلی را به دست آورده‌است.^[۷]منچسترسیتی از نگاه فوربس بین ۵ تیم برتر دنیا از نظر کسب بیشترین درآمد از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۹ قرار دارد^[۸].

منچستر سیتی در سال ۲۰۱۵ به عنوان تیم پنجم جهان از نظر بالاترین درآمد در جهان فوتبال با درآمد سالانه از ۴۶۳٬۵۰۰٬۰۰۰ € بوده‌است. در سال ۲۰۱۶ مجله فوربستخمین زده‌است که منچسترسیتی در رده ششم باارزش‌ترین باشگاه فوتبال در جهان به ارزش ۱٫۹۲ بیلیون دلار قرار دارد. منچسترسیتی با ۵۶۸٫۴ میلیون یورو درآمد در سال ۲۰۱۸_۱۹ در رده پنجم پردرآمدترین باشگاه‌های فوتبال جهان ایستاد. در سال ۲۰۱۹، فوربس تخمین زد که این باشگاه با ۲٫۶۹ میلیارد دلار پنجمین باشگاه ارزشمند در جهان است.^[۹] منچسترسیتی ارزشمندترین باشگاه جهان بر اساس مجموع ارزش بازیکن‌هایش از نگاه ترنسفرمارکت است. ترانسفر مارکت در می ۲۰۲۰ ارزش باشگاه سیتی را 1.02BN€ تخمین زده‌است.

محتویات

تاریخچه کلی[ویرایش]

آنا كانل ، دختر ركتور آرتور كانل و دیگر اعضای كلیسای سنت مارك انگلیس ، وست گورتون ، منچستر ، باشگاه فوتبالی كه به منچستر سیتی معروف است، برای اهداف عمدتاً بشردوستانه تأسیس كردند. آنا و دو نگهبان کلیسا با ایجاد فعالیت های جدید برای مردان محلی سعی در جلوگیری از خشونت باندهای محلی و اعتیاد به الکل داشتند، نرخ بیکاری بالا گریبان گیر شرق منچستر ، به ویژه گورتون بود. فارغ از اینکه مردان چه مذهبی داشتند، از همه آنها برای پیوستن به تیم استقبال شد. یک باشگاه کریکت کلیسا در سال 1875 تشکیل شده بود ، اما در مقابل این باشگاه در ماه های زمستان وجود فعالیت نمیکرد،برای اصلاح این ، و به عنوان بخشی از فشار عمومی رئیس آرتور کانل برای مداخله در آسیب های اجتماعی ،آنا کانل و نگهبانان کلیسا ویلیام بیستو و توماس گودبهر، که بعنوان مقام های ارشد در اتحادیه آهن کار میکردند یک تیم فوتبال کلیسایی به نام سنت مارک در زمستان ۱۸۸۰ تاسیس کردند^[۱۰]. اولین مسابقه ثبت شده این تیم در 13 نوامبر 1880 ، مقابل یک تیم کلیسایی از مککلسفیلد انجام شد . سنت مارک در این بازی 2-1 شکست خورد و در فصل افتتاحیه 1880–81 خود ، توانست فقط یک پیروزی کسب کند، سنت مارک این پیروزی را برابر استالیبریج کلارنس در مارس 1881 بدست اورد. در سالهای اولیه تاسیس سنت مارک ، چندین بازیکن این تیم در حالی که با این باشگاه قرارداد بسته بودند و به عضویت سنت مارک در امده بودند در تیم های دیگر بازی کردند،در میان این بازیکنان والتر چو (Walter Chew) هم بود مردی که تا پایان عمر خود با باشگاه در ارتباط بود ،والتر در سال 1884 زمانی که کاپیتان سنت مارک بود برای باشگاه Belle Vue(باشگاهی در شهر منچستر واقع در محله گورتون شمالی )بازی کرد. هنگامی که سنت مارک در پایان فصل84–1883 زمین خود را از دست داد ، روابط بین دو تیم سنت مارک و Belle Vue ، به علاوه نزدیکی آنها با یکدیگر ، منجر به ادغام با یکدیگر شد. اما اختلافاتی زیادی بین بازیکنان دو تیم به وجود آمد و اتحاد این دو تیم دوام زیادی نداشت ، نمایندگان سنت مارک خود را Gorton Association F.C نامیدند و نمایندگان Belle Vue نام West Gorton Athletic برای خود انتخاب کردند. با این تغییر نام ،این تیم ارتباطات مذهبی خود را به تدریج از دست داد و نام سنت مارک به آرامی کمرنگ شد ، باشگاه اغلب سنت مارک را درون پرانتز قرار می داد. گذشته از اینکه اولین فصل فوتبال با نام جدید Gorton Association بود ، اما در فصل 1884–85 چندین مورد مشاهده شد که این تیم از نام سنت مارک استفاده کرده است . در اوایل فصل این تیم به اتحادیه فوتبال منچستر و منطقه پیوستند و بعداً اولین بازی خود را در مسابقات جام بزرگسالان منچستر با نام سابق رقابت های جام چالش منچستر و منطقه برگزار کردند ، در پایان این مسابقه گورتون با نتیجه 1 بر 0 مقابل تیم دانشگاه دالتون هال شکست خورد. این همچنین اولین فصلی بود که طراحی پیراهن های پوشیده بازیکنان در مسابقات به طور مشخص شناخته می شود. یک عکس از تیم گورتون وجود دارد که نشان می دهد پیراهن های این تیم سیاه است و یک صلیب سفید رنگ بر روی آن وجود دارد که برای بسیاری از طرفداران نمادین است و محبوبیت زیادی در بین آنها دارد. اطلاعات و سوابق موجود نشان می دهد که این باشگاه در طول سالهای ادغام خود با باشگاه Belle Vue ( وست گورتون اتلتیکو) با کیت های قرمز و سیاه بازی کرده است . اگرچه باشگاه گورتون چندین سال در آن زمان از جهاتی با سایر باشگاههای محلی برابر بوده است ، مانند وست منچستر ، هیوود مرکزی و... . دو فصل گذشته این باشگاه ها از گورتونی ها پیشی گرفته بودند و قبل از صعود به سطح رقابت های جام ملت های در حال رشد(جام حذفی )، در جام بزرگسالان منچستر نامی برای خود ساخته بودند ،گورتون با این وجود در مسابقات جام بزرگسالان منچستر به مبارزه ادامه داد و سرانجام اولین پیروزی خود در جام را با نتیجه 5–1 مقابل شرکای سابق خود وست گورتون اتلتیک ( Belle Vue ) در اواخر سال 1886 بدست آورد. تابستان 1887 ، سه تغییر در باشگاه اتفاق افتاد که باعث تحولات بزرگی شد. اولین تغییر این بود که این باشگاه بار دیگر از محل بازی و ورزشگاه خانگی خود خارج شد و به یک منطقه و استادیوم جدید احتیاج داشت. پس از مدتی جستجو ، سرانجام یكی استادیوم و منطقه در نزدیكی یك راه آهن در آردویك شناسایی شد. در حالی که این زمین در ابتدا غیر قابل استفاده و ناهموار بود، بالاخره بخاطر ضرورت داشتن یک استادیوم خانگی این باشگاه به ناچار این زمین را با نرخ 10 پوند اجاره کرد. زمین جدید در نزدیکی هتل هاید رود قرار داشت و این باشگاه رابطه خوبی با صاحب هتل ، استفان چستر-تامپسون ایجاد کرد ، که به باشگاه اجازه داد که در ازای استفاده از امکانات هتل خود از زمین استفاده کنند و بعداً به باشگاه اجازه نصب جایگاه های تماشاگران را داد. این قرار بود آغاز ارتباط طولانی بین صاحب زمین و باشگاه باشد، یکی دیگر از شاخه های پیوند باشگاه با هتل هاید رود این بود که این باشگاه اولین نام مستعار خود را بدست آورد،آنها مدتی به عنوان ابجوسازان(Brewerymen)شناخته می شدند. اولین مسابقه باشگاه در استادیوم کاملاً جدید هاید رود قرار بود در مقابل سالفورد برگزار شود . در 10 سپتامبر 1887 این استادیوم افتتاح شد اما این یک رویداد غیر قانونی بود چون سالفورد موفق به حضور در این مسابقه نشد! دومین تغییر در این باشگاه مربوط به نام آنها بود. این باشگاه دیگر در محدوده گورتون نبود ،و مسئولین این باشگاه تصمیم گرفتند نام فعلی باشگاه با توجه به حضور آنها در منطقه اردویک اشتباه هست و نام باشگاه را از گورتون به اردویک تغییر دادند. تغییر سوم و نهایی مربوط به ساختار پرداخت باشگاه بود. در حالی که این باشگاه از زمان تأسیس به طور رسمی آماتور بوده است و هیچ گونه پرداختی به بازیکنان خود نداشته است ، برای اولین بار در سال 1887 تصمیم گرفته شد که به یک بازیکن حقوق هفتگی 5 شیلینگ داده شود، با این کار باشگاه به یک باشگاه حرفه ای تبدیل شد. در سال 1889 انفجار در معدن ذغال سنگ در نزدیکی هاید رود منجر به مرگ 23 معدنچی شد که در آردویک و نیوتن هیث زندگی میکردند. دو باشگاه اردویک و نیوتن هیث به دلیل كمك به صندوق کمک به بازماندگان این فاجعه یک بازی دوستانه انجام دادند. تصمیم گیری برای ساخت یک تیم برنده و مدعی قهرمانی در جام ها باعث شد تا مربی لارنس فورنیس و جان آلیسون یک سفر به اسکاتلند انجام بدهند تا بازیکنان بهتر و سطح بالاتری را پیدا کنند و به تیم اضاف کنند. این سفر موفقیت آمیز بود و انها چندین بازیکن را به خدمت گرفتند که این بازیکنان در چند سال اینده به بازیکنان اصلی باشگاه تبدیل شدند ، از جمله این بازیکنان دروازه بان ویلیام داگلاس ، دیوید رابسون و دیوید ویر بازیکن ملی پوش انگلیس. در سال 1891 اردویک توانست اولین جام تاریخ باشگاه را کسب کند ، این باشگاه توانست در فینال جام منچستر 1 بر 0 نیوتن هیث را شکست بدهد و قهرمان جام منچستر شد و به شهرت گسترده ای دست یافت ^[۱۱]. مشکلات مالی در فصل 1893-94 منجر به اسیب ساختار باشگاه شد و این تیم مجددا نام خود را تغییر داد و از اردویک تبدیل به منچسترسیتی شد.^[۱۲]در سال 1894 مربی جوشوا پارلبی بیلی مردیث نوزده ساله را از نورتویچ ویکتوریا خریداری کرد.اینده ای درخشان در انتظار جادوگر ولزی بود و او اولین بار برای تیم ملی خود ولز، در سال 1895 به میدان رفت.با این حال بیلی در طول هفته به کار در معدن مشغول بود تا اینکه در سال 1896 سرانجام منچستر سیتی اصرار کرد که او کار خود را رها کند.این باشگاه با سرعت بالایی در حال رشد بود و در سال 1895 طی یک سال از آغاز فعالیت باشگاه در یک بازی در روز جمعه جمعیتی بیش از ۲۰.۰۰۰ نفر برای تماشای مسابقه این تیم به ورزشگاه امدند.هواداران منچسترسیتی در ان زمان مشهور به هواداران پرشور بودند. در فصل 1898-99 بیلی مردیث به منچسترسیتی کمک کرد تا به لیگ دسته اول فوتبال صعود کند. او چهار هتریک کرد و در پایان فصل 29 گل برای سیتی به ثمر رساند. بیلی گیلسپی نیز در آن فصل عملکرد خوبی داشت. منچستر سیتی در اولین فصل حضور در لیگ برتر کار آسانی در پیش نداشت و در رده هشتم قرار گرفت. در آوریل 1900 مربی سام اورمرود موفق شد نیوتن هیث را متقاعد کند که ستاره ستاره خود جو کسیدی را به قیمت 250 پوند بفروشد. جو در مدت حضور خود در سیتی ،در 174 بازی 100 گل به ثمر رسانداما در آوریل 1901 به میدلزبرو به قیمت 75 پوند فروخته شد،کسیدی به این دلیل بفروش رفت که چون ارزش حقوق دریافتی 4 پوند در هفته خود را نداشت. مربی سام اورمرود از این تصمیم ناراحت شد اما بعدا مشخص شد که مدیران باشگاه اعتماد خود را به سام از دست داده اند و او دیگر تصمیمات اصلی را نمی گیرد. نیوتن هیث دیگر تیم شهر منچستر از نظر مالی دچار مشکل شد. در سال 1901 این باشگاه یک بازار بزرگ چهار روزه در سنت جیمز هال ، خیابان آکسفورد ، منچستر برگزار کرد. این باشگاه برای جلوگیری از ورشکستگی نیاز به جمع آوری 1000 پوند داشت. حتی منچستر سیتی نیز به نیوتن هیث کمک مالی کرد ، اما در پایان روز سوم به نظر می رسید که این باشگاه نمیتواند 1000 پوند جمع اوری کند.هری استافورد بازیکن تیم نیوتن این ایده را داشت که از سگ خود که از نژاد سنت برنارد بود برای جمع آوری پول استفاده کند. او در حالی که یک جعبه برای جمع آوری پول به پشت سگ بسته بود به طرز دوستانه ای بین دکه ها سرگردان به امید اینکه سگ برای کمک های مالی جلب توجه کند. در روز چهارم بازار بزرگ، تاجر ثروتمند جان هنری دیویس که صاحب یک کارخانه آبجوسازی موفق در منچستر بود تصمیم گرفت سگ هری را بخرد، دیویس این حیوان را دوست داشت و تصمیم گرفت سگ را برای دخترش بخرد پس از استافورد تصمیم گرفت از وضعیت مالی نیوتن هیث به دیویس بگوید . این دو نفر با هم دوست شدند و تصمیم گرفتند پیشنهادی برای تصاحب باشگاه ارائه دهند.در سال 1902 نیوتن هیث 2،670 پوند بدهی داشت و با دستور انحلال روبرو شد. در جلسه سهامداران در تالار نیو ایسلینگتون ، هری استافورد اعلام کرد که او و چهار تاجر تروتمند محلی از جمله جان هنری دیویس مایل به پذیرش و پرداخت بدهی های نیوتن هیث هستند. اتحادیه فوتبال این طرح را تصویب کرد و نیوتن هیث به منچستر یونایتد تبدیل شد. در فصل 1901-02 منچسترسیتی به دسته پایین تر سقوط کرد. سام اورمرود استعفا داد و تام مالي ، بازيكن سابق پرستون نورث اند به جاي او قرار گرفت. در یک بازی تمرینی عمومی قبل از فصل ، دی جونز که با بیلی مردیث در تیم ملی ولز بازی می کرد از ناحیه زانو به شدت مصدوم شد، علی رغم معالجه پزشک باشگاه ، ظرف یک هفته زخم عفونت کرد و متاسفانه این بازیکن فوت کرد. در فصل 1903-04 منچستر سیتی در لیگ دسته اول با بدشانسی به مقام دوم رسید و قهرمانی را از دست داد، در این فصل سیتی توانست به فینال جام حذفی راه یابد در فینال مقابل بولتون واندررس با تک گل مردیث به پیروزی رسید و قهرمان جام حذفی شد با این قهرمانی سیتی به اولین باشگاه فوتبال در منچستر تبدیل شد که توانست یک افتخار بزرگ کسب کند. اتحادیه فوتبال از پیشرفت سریع منچستر سیتی متعجب شده بود و در آن تابستان آنها تصمیم گرفتند تحقیقاتی در مورد نحوه اداره این باشگاه انجام دهند. با این حال ، مقامات فقط برخی بی نظمی های جزئی را کشف کردند و هیچ پرونده ای علیه این باشگاه تشکیل نشد. فصل بعد منچسترسیتی دوباره برای قهرمانی به چالش کشیده شد. سیتی در آخرین روز فصل برای قهرمانی فقط نیاز به شکست استون ویلا داشت.اما سیتی این بازی را با نتیجه 3-1 به استون ویلا واگذار کرد و با دو امتیاز کمتر از تیم قهرمان نیوکاسل در رده سوم ایستاد.بعد از بازی سیتی و استون ویلا الک لیک ادعا کرد که بیلی مردیث 10 پوند به او پیشنهاد داده است تا بازی را به نفع سیتی واگذار کند،اتحادیه فوتبال بدون انکه تحقیقات کاملی در این مورد کند مردیث را به مدت یک سال از بازی در فوتبال محروم کرد. اتحادیه فوتبال بعداز محرومیت سخت گیرانه مردیث بازیکن سیتی این بار خود باشگاه سیتی را هدف قرار داده بود و قصد داشت تحقیقاتی در مورد فعالیت های مالی منچستر سیتی انجام دهد!در نتیجه تحقیقات آنها سیتی بخاطر پرداخت غیرقانونی به بازیکنان، اتحادیه فوتبال تام مالی مربی سیتی را برای همیشه از فوتبال تعلیق کرد. هفده بازیکن جریمه شدند و تا ژانویه 1907 محروم شدند. بیلی گیلسپی بازیکن سیتی از پرداخت جریمه خودداری کرد و در عوض به ایالات متحده مهاجرت کرد.همانطور که گری جیمز در منچسترسیتی خاطرنشان کرد:اساساً ، کل تیمی که در سال 1904 به عنوان قهرمان جام حذفی رسید و در دو فصل اخیر با بدشانسی قهرمانی لیگ را از دست داده بود دو سال از حضور در مسابقات قهرمانی به سختی محروم شد. این یک پایان ناعادلانه و زودرس اولین تیم سیتی بود، عصر طلایی. روزنامه نگاران و خبرنگاران میدانستند که تقریباً هر باشگاهی در لیگ فوتبال به بازیکنان خود پرداخت غیرقانونی می کند اما اتحادیه به حرفای آنها توجه نمیکرد و انگار فقط قصد نابودی عصر طلایی سیتی را دارند. نویسندگان فوتبال مستقر در منچستر گفتند که سیتی تنها باشگاهی در انگلیس نیست که پرداخت های غیر قانونی به بازیکنان خود دارد و اگر اتحادیه تحقیقاتی در مورد دیگر باشگاه های لیگ به عمل اورد قطعا نتایجی مشابه با نتایج تحقیقات در مورد مسئله پرداختی سیتی خواهد داشت اما اتحادیه توجهی با حرفای های دیگران نمیکرد و حتی کوچک ترین تحقیقاتی در مورد مسائل مالی باشگاه ها دیگر به عمل نیاورد.هزاران نفر از اتحادیه فوتبال شکایت کردند ، اما این اتحادیه از کاهش ممنوعیت ها و جریمه ها خودداری کرد. منچستر سیتی مجبور شد بازیکنان خود را بفروشد تا پول پرداخت جریمه ها را جمع کند. حراجی در هتل کوئین در منچستر ، مربی یونایتد ارنست منگنال بیلی مردیث را فقط با پرداخت 500 پوند خرید. منگنال همچنین سه عضو با استعداد دیگر سیتی را به نام های هربرت بورگس ، سندی ترنبول و جیمی بنیستر خریداری کرد. هری نیوبولد در ژوئیه 1906 به عنوان مربی جدید منصوب شد. در نتیجه این ممنوعیت ها و نقل و انتقالات سیتی فقط 11 بازیکن برای بازی در دسترس داشت. دو بازی اول در فصل 1906-07 منجر به شکست سنگین مقابل آرسنال (4-1) و اورتون (9-1) شد. منچسترسیتی در آن فصل در جایگاه خوبی قرار نگرفت. منچستر سیتی در فصل 1907-08 در جایگاه 3 قرار گرفت. با این حال یونایتد ، تیمی که شامل عصر طلایی سیتی و ستاره های سابق این تیم ، بیلی مردیت ، هربرت برگس ، سندی ترنبول و جیمی بنیستر بود ، قهرمان لیگ شد و توانست اولین قهرمانی تاریخ خود را با ستارگان سیتی بدست اورد . همچنین در ان سالها که یونایتد قهرمان لیگ ، حذفی و سوپرکاپ شد بازیکنان سیتی نقش به سزایی در ان قهرمانی ها داشتند. در فصل 1908_09 منچستر سیتی به دسته پایین تر سقوط کرد. در سال 1909 ایروین تورنلی به عنوان کاپیتان باشگاه منصوب شد. او به این مسئولیت جدید خوب پاسخ داد و در 17 بازی ابتدایی 12 گل به ثمر رساند. وی سپس به شدت مصدوم شد و ادامه فصل را از دست داد .سپس سیتی توانست در لیگ دو اول شود و به لیگ برتر راه یافت. در آگوست 1912 ، ارنست منگنال تصمیم گرفت از منچستر یونایتد به منچسترسیتی نقل مکان کند. منچستر سیتی شروع خوبی در فصل 1912-13 داشت و در هر تمام بازی های خود در ماه سپتامبر پیروز شد. با این حال سیتی نتوانست عملکرد خوب خود را حفظ کند و در پایان فصل ششم شد. سیتی در 1913_14 و در 1914_15 در رده پانزدهم ایستاد. لیگ فوتبال پس از جنگ جهانی اول در فصل 1919-20 از سر گرفته شد. منگنال تصمیم گرفت بیلی مردیث 46 ساله از یونایتد بخرد. در آن سال سیتی در مکان 7 قرار گرفت. سیتی در فصل 1920-21 باز هم با بدشانسی قهرمانی را از دست داد و با پنج امتیاز کمتر از تیم اول دوم شد. در سال 1923 ارنست منگنال ترتیب انتقال منچسترسیتی به ماین رود را داد. این مورد نزد هواداران محبوب بود و بیش از 76000 نفر بازی سیتی با کاردیف را در دور چهارم جام حذفی تماشا کردند. سیتی در این بازی پیروز شد اما در نیمه نهایی مغلوب نیوکاسل شد. در پایان فصل تصمیم گرفته شد که قرارداد مانگنال تمدید نشود. دیوید اشورث مربی باشگاه شد. اولین خرید مهم وی سم کووان بود که در دسامبر 1924 به منچسترسیتی پیوست. کووان به منچسترسیتی کمک کرد تا به فینال جام حذفی 1926 برسد. در سال 1928 اریک بروک و دوستش فرد تیلسون ،هر دو از بارنزلی به منچسترسیتی پیوستند.مت بازبی 19 ساله نیز به سیتی پیوست.در آن فصل این باشگاه توانست در لیگ دسته دوم اول شود.در فصل بعد این باشگاه با ارنی توسلند قرارداد بست. منچستر سیتی در فصل 30-1929 در جایگاه 3 ایستاد.کووان یک فصل خوب را پشت سر گذاشت. مت بازبی یک بار گفت که کووان متواند طوری با سر به توپ ضربه وارد کند که مسیر طولانی را طی کند. این باشگاه در سالهای 1930_31 در رده هشتم و در 1931_32 چهارم شد. ویلف وایلد در 14 مارس 1932 سرمربی منچسترسیتی شد. در آن فصل این باشگاه در جایگاه چهاردهم لیگ قرار گرفت. با این حال سیتی توانست به فینال جام حذفی برسد و می بایست فینال مقابل اورتون بازی کند. تیلسون به دلیل مصدومیت غایب بزرگ سیتی در فینال بود و نهایتا سیتی در این فینال 3-0 شکست خورد.

در فصل 1933-34 منچستر سیتی در لیگ دسته اول در رتبه پنجم قرار گرفت. منچسترسیتی در این فصل توانست به فینال جام حذفی برسد و باید در فینال مقابل پورتسموث بازی میکرد. سیتی توانست در این فینال به پیروزی برسد و قهرمان جام حذفی شد..^[۱۳] در طول فصل ۱۹۳۳_۳۴، منچسترسیتی رکورد پر تماشاگرترین بازی خانگی در تاریخ انگلستان را در شکست داد. این رکورد استثنایی در جریان پیروزی یک بر صفر سیتی مقابل استوک سیتی به ثبت رسید با حضور ۸۴٬۵۶۹ تماشاگر در ورزشگاه ماین رود^[۱۴](در حالی که ظرفیت ورزشگاه ۳۵۰۰۰ نفر بود). در آوریل 1934 ویلف وایلد ،سام باركاس را به خدمت گرفت.یک مدافع کناری قوی و توانا. ویلف وایلد در کمال تعجب تصمیم به فروش مت بازبی به لیورپول در مارس 1936 گرفت. او همچنین سام کووان را به تیم دیگری منتقل کرد. با این حال با ظهور بازیکنانی مانند اریک بروک ، الک هرد ، فرد تیلسون ، ارنی توسلند ، فرانک سوئیفت ، جکی بری ، بیلی دیل و سام بارکاس ، سیتی به عنوان باشگاهی شناخته میشد که به احتمال زیاد سلطه تیم آرسنال را به چالش می کشد که در فصول 1932-33 ، 1933-34 و 1934-35 عناوین قهرمانی را کسب کرده بود. تعداد بی سابقه 79،491 تماشاگر بازی منچسترسیتی برابر آرسنال در ماین رود در 23 فوریه 1935 را تماشا کردند. اریک بروک گل سیتی را در تساوی 1-1 به ثمر رساند. با این حال ، این فصل ناامیدکننده بود زیرا سیتی فقط توانست در جایگاه 9 لیگ قرار بگیرد.در فوریه 1936 ویلف وایلد ، پیتر دوهرتی را از بلکپول خریداری کرد . در پایان سال 1936 منچستر سیتی 23 امتیاز از 44 امتیاز ممکن را به دست آورده بود. همانطور که گری جیمز در منچستر سیتی اشاره کرد: "این هنوز برای مدعی شدن سیتی در قهرمانی لیگ کافی نبود، اما به اندازه کافی بود که بتواند پایه و اساس یک تیم مدعی را ایجاد کند.درسال نو سیتی بازی هایش را پیروز شد و از از جدول بالا رفت و در زمان بازی با آرسنال در آوریل 1937 ، هر دو تیم در جایگاه های برتر لیگ بودند. جمعیت 74918 نفری تماشاگر گلزنی های پیتر دوهرتی و ارنی توسلند بودند که باعث شد سیتی 2-0 ارسنال را شکست دهد. طی سه هفته آینده منچسترسیتی توانست ساندرلند (3-1) ، پرستون نورث اند (5-2) و شفیلد ونزدی (4-1) را شکست دهد و قهرمان لیگ برتر شد. سیتی در فصل 37-1936 107 گل به ثمر رساند ، پیتر دوهرتی (30) ، اریک بروک (20) ، الک هرد (17) ، فرد تیلسون (15) و ارنی توسلند (7) بیشترین گل را به ثمر رساندند. ^[۱۵]در پایان این فصل آرسنال در رده سوم، چلسی رده سیزدهم، لیورپول رده هجدهم قرار گرفتند و منچستریونایتد به دسته پایین‌تر سقوط کرد، اما در فصل بعد با کمال تعجب سیتی که در فصل بیشتر از هر تیم دیگری توانست گل بزند به دسته پایین‌تر سقوط کرد. بیست سال بعد، سیتی با الهام از یک سیستم تاکتیکی معروف به نام Revie plan^[۱۶](یک سیستم تاکتیکی در فوتبال ارتباطی بود که در دهه ۵۰ توسط منچسترسیتی مورد استفاده قرار گرفت. این سیستم به نام دون ریی بازیکن منچسترسیتی انتخاب شد که مهمترین نقش را در آن داشت) توانست همانند دهه ۱۹۳۰ در دو فصل متوالی به فینال جام حذفی برسد. سیتی اولین فینال را در فصل ۱۹۵۴_۵۵ با نتیجه ۳_۱ به نیوکاسل واگذار کرد^[۱۷]؛ و در دومین فینال در فصل ۱۹۵۵_۵۶ توانست ۳_۱ بیرمنگام سیتی را شکست بدهد و قهرمان جام حذفی شد،^[۱۸] برت تراوتمن دروازه‌بان سیتی پس از شکستن گردن خود، باز هم به بازی کردن ادامه داد.^[۱۹]

در آینده پس از سقوط به لیگ دسته پایین‌تر در سال ۱۹۶۳، سیتی با حضور کم هواداران در ورزشگاه خانگی روبه رو شد، حضور ۸٬۰۱۵ نفر در ورزشگاه در برابر سویندون تاون در ژانویه ۱۹۶۵، که نشان می‌داد آینده تاریکی در انتظار سیتی است. در تابستان سال ۱۹۶۵، تیم مدیریتی جو مرسر^[۲۰]و مالکوم آلیسون^[۲۱]سکان هدایت سیتی را بر عهده گرفتند. در فصل اول زیر نظر مرسر، سیتی توانست قهرمان لیگ دسته دوم انگلستان شود و به لیگ برتر راه یافت. مرسر خریدهای مهمی را انجام داد از جمله مایک سامربی و کالین بل. در ۱۹۶۷–۶۸، منچسترسیتی توانست برای دومین بار قهرمان لیگ برتر شود^[۲۲]و در آخرین روز فصل با پیروزی ۴–۳ در مقابل نیوکاسل یونایتد عنوان قهرمانی را از آن خود کرد. در ادامه عملکرد خوب جو مرسر، سیتی در فصل ۱۹۶۸_۶۹ توانست قهرمان جام حذفی شود،^[۲۳] و در فصل ۱۹۶۹_۷۰ سیتیزن‌ها توانستند در وین با پیروزی ۲_۱ برابر گورنیک زابژه اولین قهرمانی اروپایی خود را کسب کنند،^[۲۴] سیتی همچنین در آن فصل توانست در جام اتحادیه قهرمان شود^[۲۵]و به دومین تیم تاریخ انگلیس تبدیل شد که در یک فصل یک جام اروپایی و یک جام داخلی به دست می‌آورد.

این باشگاه در طول دهه ۱۹۷۰ به کسب افتخارات ادامه داد و در دو فصل با تنها یک امتیاز اختلاف قهرمانی لیگ را از دست داد، سیتی در فصل ۱۹۷۳_۷۴ به فینال جام اتحادیه رسید اما با نتیجه ۲_۱ از ولورهمپتون شکست خورد.^[۲۶] یکی از دیدارهای که هواداران منچستر سیتی آن را بسیار دوست دارند، دیدار نهایی فصل ۱۹۷۳–۷۴ برابر یونایتد است که یونایتد برای جلوگیری از سقوط به دسته پایین‌تر به برد نیاز داشت. دنیس لاو بازیکن سابق یونایتد با یک ضربه فوق‌العاده تماشایی دروازه یونایتد را باز کرد تا سیتی ۱_۰ در اولدترافورد به پیروزی برسد و این برد منچسترسیتی، یونایتد را به دسته پایین‌تر فرستاد.^[۲۷] منچسترسیتی توانست در فصل ۱۹۷۵_۷۶ در فینال جام اتحادیه مقابل نیوکاسل ۲_۱ به پیروزی برسد و عنوان قهرمانی را از ان خود کرد.^[۲۸]

سیتی بعداز موفقیت در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ وارد یک دوره افت طولانی شد. مالکوم آلیسون برای بار دوم در سال ۱۹۷۹ سکان هدایت تیم سیتی را بر عهده گرفت، اما مبالغی را برای خرید چندین بازیکن ناموفق مانند استیو دالی هدر داد، پس از آن هفت نفر فقط در دهه ۱۹۸۰ سرمربی سیتی شدند. با هدایت جان باند، سیتی به فینال جام حذفی ۱۹۸۱ رسید اما در بازی برگشت به تاتنهام باخت.^[۲۹] این باشگاه دو بار در دهه ۱۹۸۰ به دسته پایین‌تر سقوط کرد (در سال ۱۹۸۳ و ۱۹۸۷). اما در سال ۱۹۸۹ دوباره به لیگ برتر بازگشت و در ۱۹۹۱ و ۱۹۹۲ با مدیریت پیتر رِید پنجم شد.^[۳۰] با این حال پس از رفتن رِید، منچسترسیتی از نظر مالی ضعیف و ضعیف تر شد. سیتی از زمان ایجاد لیگ برتر در سال ۱۹۹۲ از بنیانگذاران لیگ برتر بود، اما پس از کسب مقام نهم در اولین فصل خود،^[۳۱] سه فصل دیگر در لیگ برتر بود تا اینکه در سال ۱۹۹۶ به دسته پایین‌تر سقوط کرد.

پس از سقوط به دسته پایین‌تر، باشگاه دچار تحولاتی در خارج از زمین شد و مالک جدید دیوید برنشتاین از نظر مالی کمکی به سیتی کرد. با مربیگری جو رویل، سیتی توانست با پشت سر گذاشتن مرحله پلی اف به لیگ برتر صعود کند اما این یک گام محکم نبود و این تیم باز هم در سال ۲۰۰۱ سقوط کرد. کوین کیگان جایگزین رویل شد و با کسب عنوان قهرمانی لیگ دسته یک ۲۰۰۱–۲۰۰۲، با شکستن رکوردهای باشگاهی از نظر تعداد امتیازات کسب شده و تعداد گل‌ها در یک فصل، به لیگ برتر بازگشت و بعداز بازگشت به لیگ برتر توانست راهی مسابقات اروپایی شود. فصل ۰۳–۲۰۰۲ آخرین فصل حضور سیتی در ماین رود بود. در فصل ۲۰۰۳، این باشگاه به ورزشگاه جدید خود (اتحاد) نقل مکان کرد. چهار فصل اول حضور در استادیوم جدید سیتی در میانه‌های جدول یود. سرمربی سابق انگلیس اریکسون سال ۲۰۰۷ سرمربی سیتی شد و به عنوان اولین مربی غیر انگلیسی باشگاه تبدیل شد. در ۴ ژوئن ۲۰۰۸، مارک هیوز جایگزین اریکسون شد.

تا سال ۲۰۰۸، سیتی از نظر اقتصادی در وضعیت فوق‌العاده بدی قرار داشت. تاکسین شیناواترا سال قبل کنترل باشگاه را به دست گرفته بود، اما بخاطر مشکلات سیاسی امکان استفاده از ثروت دارایی‌های ممکن نبود. سپس در اوت ۲۰۰۸، این باشگاه توسط شیخ منصور خریداری شد.^[۳۲] سیتی، روبینیو بازیکن برزیلی رئال مادرید را با پرداخت ۳۲٫۵ میلیون پوند به خدمت گرفت.^[۳۳] در اوایل با وجود وارد شدن ثروت به باشگاه سیتی همچون سایر تیم‌های جهان، این تیم پیشرفت زیادی در عملکرد خود در مقایسه با فصل قبل نداشت و در جدول دهم شد، اگرچه سیتی توانست به مرحله یک چهارم نهایی لیگ اروپا برسد. در تابستان ۲۰۰۹، سیتی با خرید بازیکنایی مانند: گرت بری،^[۳۴] امانوئل آدبایور،^[۳۵] کارلوس توز^[۳۶] و جولین لسکات^[۳۷]و.. توانست جان تازه ای بگیرد. در دسامبر ۲۰۰۹، مارک هیوز - که اندکی قبل از تغییر مالکیت جدید استخدام شده بود در ابتدا توسط هیئت مدیره جدید حفظ شد اما بعداً سیتیروبرتو مانچینی را جایگزین هیوز کرد.^[۳۸] سیتی فصل را در جایگاه پنجم لیگ برتر به اتمام رساند،^[۳۹] فرصت حضور در لیگ قهرمانان را از دست داد و در فصل ۲۰۰۹_۲۰۱۰ در لیگ اروپا شرکت کرد.

سیتی که همچون تیم‌های جهان و لیگ برتر صاحب مالکی پولدار شده بود توانست روند صعودی را در پیش بگیرد. منچسترسیتی پس از شکست دادن یونایتد در نیمه نهایی جام حذفی، توانست به فینال جام حذفی ۲۰۱۰_۱۱ برسد، و در فینال ۱_۰ استوک سیتی را شکست داد و قهرمان جام حذفی شد^[۴۰]و بدین ترتیب پنجمین جام حذفی خود را کسب کرد. در آخرین روز از فصل ۱۱–۲۰۱۰، سیتی آرسنال را شکست داد و ضمن اینکه توانست رده سوم را از ان خود کند^[۴۱] مستقیماً به مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا صعود کرد.

در فصل ۱۲–۲۰۱۱ نمایش‌های قدرتمندانه همچنان ادامه داشت، شکست دادن تاتنهام با نتیجه ۵–۱، تحقیر یونایتد با نتیجه ۶–۱ در ورزشگاه اولدترافورد. اگرچه فرم قوی در نیمه‌های فصل کمرنگ شد و سیتی در یک مقطعی از فصل هشت امتیاز از صدرنشین عقب بود وتنها شش بازی دیگر باقی مانده بود، اما افت یونایتد باعث شد آبی پوشان منچستر در دو بازی مانده به اتمام لیگ در امتیازات با یونایتد مساوی شوند، علی‌رغم اینکه سیتی تنها به یک برد خانگی برابر تیمی در منطقه سقوط نیاز داشت، اما سیتیزن‌ها در پایان وقت عادی بازی آخر یک گل از حریف عقب بودند و باعث شد بازیکنان و هوادارهای یونایتد جشن قهرمانی بگیرند، اما در وقت‌های اضافی نیمه دوم سیتی دو گل به ثمر رساند و یک برد و قهرمانی دراماتیک دست یافتند و سیتی بعداز ۴۴ سال دوباره قهرمان لیگ شد^[۴۲]و همچنین پنجمین تیم تاریخ لیگ برتر شد که از زمان ایجاد این لیگ (فرمت جدید) توانسته قهرمان شود. پس از آن قهرمانی دراماتیک سیتی رسانه‌های انگلیس و سراسر جهان لحظه قهرمانی سیتی را مهم‌ترین و دراماتیک‌ترین اتفاق تاریخ لیگ انگلستان دانستند.

در فصل بعد سیتی نتوانست روند خوب خود را حفظ کند و در لیگ قهرمانان هم نتیجه خوبی نگرفت و حذف شد. سیتی در فینال جام حذفی فصل ۲۰۱۲_۱۳ با شکست ۱–۰ مقابل ویگان قهرمانی را از دست داد.^[۴۳] مانچینی دو روز بعد برکنار شد، ظاهراً چون در این فصل نتوانسته بود به اهداف خود برسد، اما سردبیر ورزشی بی‌بی‌سی دیوید باند گزارش داد که وی به دلیل ارتباطات ضعیف و روابطش با بازیکنان و مدیران از کار اخراج شده‌است؛ و مانوئل پلگرینی جانشین مانچینی شد.^[۴۴]

در اولین فصل پلگرینی، سیتی قهرمان جام اتحادیه شد^[۴۵]و در آخرین روز فصل عنوان قهرمانی لیگ برتر فصل ۲۰۱۳_۱۴ را بدست آورد.^[۴۶] با این حال، اوضاع سیتی در چند سال آینده در لیگ چشمگیر نبود و تا سال ۲۰۱۶ پلگرینی در سیتی ماندگار بود و توانست در آخرین روزهای خود در سیتی قهرمان جام اتحادیه فصل ۲۰۱۵_۱۶ شود،^[۴۷] پلگرینی همچنین توانست بهترین نتیجه سیتی در لیگ قهرمانان اروپا را هم بگیرد.

پپ گواردیولا، سرمربی سابق بارسلونا و بایرن مونیخ، بعداز اخراج پلگرینی در سال ۲۰۱۶ سرمربی سیتی شد.^[۴۸] با هدایت گواردیولا، منچسترسیتی با کسب بالاترین امتیاز(۱۰۰امتیاز) در تاریخ لیگ برتر عنوان قهرمانی لیگ برتر ۱۸–۲۰۱۷ را بدست آورد^[۴۹]و رکوردهای فوق‌العاده ای را به ثبت رساند. سیتیزن‌ها در این فصل هم توانستند به غیر از لیگ قهرمان جام اتحادیه هم شوند^[۵۰]؛ و سرخیو آگوئرو بهترین گلزن تاریخ باشگاه سیتی شد.^[۵۱]

گواردیولا سپس با سیتی توانست در فصل ۱۹–۲۰۱۸ تمام جام‌های داخلی ممکن را کسب کند، لیگ برتر، جام حذفی، جام اتحادیه، سوپر کاپ، برای اولین بار در تاریخ انگلستان.^[۵۲] اولین بار در تاریخ منچسترسیتی بود که این باشگاه توانست از عنوان قهرمانی خود در لیگ برتر دفاع کند؛ و سیتی به اولین تیم تاریخ انگلیس تبدیل شد که توانسته سه‌گانه داخلی را کسب کند.^[۵۳] در سال ۲۰۲۰، یوفا این باشگاه را به دلیل نقض مقررات مالی برای دو فصل از حضور در مسابقات اروپایی منع کرد.^[۵۴] اما سیتی به دیوان داوری ورزش متوسل شد، و طی چند ماه این ممنوعیت را لغو کرد با این حال، CAS 10 میلیون یورو سیتی را جریمه کرد.^[۵۵]

قدرت سیتی در فصل ۲۰۱۹_۲۰ بخاطر رفتن کاپیتان خود کمپانی کاهش یافت و دفاع این تیم دچار ضعف بزرگی شد.^[۵۶]

سیتی این فصل را با هدف هتریک قهرمانی آغاز کرده بود اما چند هفته بعداز آغاز لیگ داوری‌ها علیه این تیم شروع شد، نقطه شروع این داوری‌ها بد و به ضرر سیتی از بازی مقابل تاتنهام شروع شد^[۵۷] که داور چندین صحنه را نادیده گرفت، صحنه برخورد توپ با دست حریف، خطا پنالتی و …. که همه این‌ها نشان می‌داد هیچ‌کس دوست ندارد این فصل سیتی به عنوان قهرمانی برسد.

در ادامه داوری‌ها علیه سیتی ادامه‌دار بود در مقابل داوری‌ها به نفع لیورپول بود که می‌شد فهمید اتحادیه دوست دارد لیورپول بعد از سی سال قهرمان شد این موضوع باعث شد لیورپول اختلاف زیادی با تیم دوم که سیتی بود ایجاد کند، نقطه اوج این داوری‌های بد بازی سیتی، لیورپول و بازی سیتی، یونایتد بود.^[۵۸]

در بازی با لیورپول دو خطای پنالتی واضح به نفع سیتی گرفته نشد و یکی از گل‌های لیورپول هم افساید بود. در بازی سیتی و یونایتد هم اوضاع مثل بازی با لیورپول بود، بازیکن یونایتد مثل دروازه‌بان‌ها با دستش توپ رو لمس کرد حرکت این بازیکن مثل شیرجه یک دست دروازه‌بان بود اما داور….^[۵۹]

در نهایت سیتی فصل را با رده دومی تمام کرد و لیورپول طبق خواسته اتحادیه قهرمان لیگ شد.

در جام حذفی سیتی عملکرد ضعیفی از خود نشان داد و توسط ارسنال حذف شد.^[۶۰]

سیتی در این فصل فقط توانست در جام اتحادیه قهرمان شود، این قهرمانی با پیروزی ۲ بر ۱ برابر استون ویلا بدست آمد و سیتی توانست برای هفتمین بار قهرمان این جام شود.^[۶۱]

در لیگ قهرمانان سیتی بعداز اول شدن در گروه خود در مرحله حذفی با رئال مادرید رو در رو شد و توانست این تیم را شکست بدهد و به مرحله بعدی راه یافت. در این مرحله سیتی با لیون رو در رو شد، در این بازی سیتی توان برد داشت اما با بی دقتی مهاجمانش بازی را باخت و حذف شد، هر چند همه فوتبال دوستان علت این شکست را تاکتیک اشتباه پپ می‌دانستند.^[۶۲]

اولین قهرمانی تاریخ منچسترسیتی[ویرایش]

^[۶۳]۲۳ آوریل سال ۱۹۰۴ در مقابل جمعیتی بالغ بر ۶۰ هزار نفر بیلی مردیث تک گل فینال جام انگلیس را به ثمر رساند تا قهرمانی را برای آبی‌های منچستر به ارمغان آورد. در میان تمامی باشگاه‌های بزرگ و قدرتمند امروزی تنها ۳ باشگاه تاتنهام ۱۹۰۱ (جام حذفی)، لیورپول ۱۹۰۱ (لیگ انگلستان) و میلان ۱۹۰۱ (لیگ ایتالیا) توانست زودتر از سیتی نخستین جام خود را کسب کنند و بسیاری از باشگاه‌هایی مانند اینتر، رم، چلسی، فیورنتینا، دورتموند، پاریسن ژرمن، لیون، موناکو، آتلتیکو مادرید، والنسیا و بسیاری دیگر از باشگاه‌ها حتی در زمان کسب اولین جام سیتی تأسیس نشده بودند! این اولین قهرمانی حرفه‌ای فوتبال برای یک تیم منچستری بود. تا قبل از قهرمانی منچسترسیتی در جام انگلیس؛ ورزش اول شهر منچستر راگبی بود. اما این جام، فوتبال را به صدر فرهنگ مردم شهر منچستر رساند. به عبارتی می‌توان گفت:اینکه امروزه شهر منچستر به عنوان یکی از پایتخت‌های فوتبال شناخته شده‌است؛ مدیون تیمی به نام منچسترسیتی و سوپراستاری به نام بیلی مردیث هستیم.

سوابق باشگاه[ویرایش]

رکورد پیروزی در لیگ

سیتی۱۱–۳ لینکلن سیتی(۲۳ مارس ۱۸۹۵، بیشترین گل زده)، سیتی ۱۰–۰ دارون(۱۸ فوریه ۱۸۹۹ قاطعانه‌ترین پیروزی)^[۶۴]
رکورد پر گل‌ترین پیروزی در جام حذفی

سیتی۱۲-۰لیورپول استنلی(۴ اکتبر ۱۸۹۰)^[۶۵]

رکورد پر گل‌ترین پیروزی در اروپا

سیتی۷-۰شالکه(۱۲ مارس ۲۰۱۹)^[۶۶]

سنگین‌ترین شکست در لیگ

سیتی۰-ولورهمپتون۸(۲۳ دسامبر ۱۹۳۳)

سنگین‌ترین شکست در جام حذفی

سیتی۰-۶پرستون(۳۰ ژانویه ۱۸۹۷)

سنگین‌ترین شکست در اروپا

سیتی۰-۴بارسلونا(۱۹ اکتبر ۲۰۱۶)^[۶۷]

سیتی صاحب بیشترین برد پیاپی در تاریخ انگلیس با ۲۱ پیروزی در تمامی رقابت‌ها^[۶۸]
سیتی اولین تیم تاریخ انگلیس است که توانسته تمام ۱۰ بازی ابتدایی خود در یک سال میلادی را پیروز شود.^[۶۹]
منچسترسیتی در ۱۹ بازی اخیر لیگ برتر حتی برای یک دقیقه، تیم بازنده زمین نبوده‌است؛ از این نظر سیتیزن‌ها با آرسنال (۱۹۹۸/۹۹) در تاریخ لیگ برتر رکورددار هستند.^[۷۰]
کسب تمام جام‌های داخلی ممکن برای اولین بار در تاریخ انگلستان

لیگ برتر، جام حذفی، جام اتحادیه، سوپر کاپ، فصل ۲۰۱۸-۱۹^[۷۱]

بیشترین امتیاز کسب شده (هر برد دو امتیاز)۶۲ امتیاز ۱۹۴۶-۴۷^[۷۲]
رکورد کسب بیشترین امتیاز در تاریخ لیگ انگلستان. فصل۲۰۱۷ - ۱۸ کسب ۱۰۰ امتیاز^[۷۳]
بیشترین حضور تماشاگران در خانه

۸۴٬۵۶۹ نفر ورزشگاه ماین رود سیتی-استوک سیتی (۳ مارس ۱۹۳۴)^[۷۴]

گلین پاردو جوان‌ترین بازیکنی که برای سیتی به میدان رفته (۱۶ سالگی)
بیشترین بازی در لیگ

۵۶۱ بازی آلن اوکس ۱۹۵۸-۷۶

بیشترین بازی برای باشگاه ۶۸۰ بازی آلن اوکس ۱۹۵۸-۷۶^[۷۵]
بیشترین گل زده برای باشگاه

اگوئرو ۲۵۵ گل ۲۰۱۱.....^[۷۶]

بیشترین گل زده در یک فصل

تامی جانسون ۳۸ گل ۱۹۲۸–۲۹^[۷۷]

بیشترین پیروزی متوالی در یک فصل لیگ جزیره. ۱۸ پیروزی فصل ۲۰۱۷^[۷۸]
بیشترین پیروزی متوالی در همه رقابت‌ها. ۲۰ پیروزی فصل ۲۰۱۷^[۷۹]
بیشترین پیروزی متوالی در بازی‌های خانگی. ۲۰ پیروزی فصل ۲۰۱۱-۲۰۱۲^[۸۰]
منچسترسیتی اولین تیم تاریخ سطح اول فوتبال انگلیس است که در ۱۲ بازی متوالی خارج از خانه به پیروزی می‌رسد
گران‌ترین بازیکن جذب شده

رودری ۶۲٫۸ میلیون یورو، ژوئیه ۲۰۱۹^[۸۱]

گران‌ترین بازیکن فروخته شده

لروی سانه ۵۴٫۸ میلیون یورو، ژوئیه ۲۰۲۰^[۸۲]

استادیوم[ویرایش]

ورزشگاه خانگی منچسترسیتی در شرق شهر منچستر است، که از سال ۲۰۱۱ به دلیل اسپانسرینگ، با عنوان ورزشگاه اتحاد شناخته می‌شود. از اواخر فصل ۰۳–۲۰۰۲، زمانی که سیتی از ماین رود (ورزشگاه قبلی سیتی) نقل مکان کرد، اتحاد ورزشگاه خانگی سیتی بوده‌است. قبل از انتقال به ورزشگاه اتحاد، منچسترسیتی بیش از ۳۰ میلیون پوند برای تبدیل آن به یک ورزشگاه فوتبالی خرج کرده‌است. مسابقه افتتاحیه استادیوم اتحاد با پیروزی ۲–۱ برابر بارسلونا همراه بود. ظرفیت فعلی ورزشگاه اتحاد حدود ۵۵٬۰۹۷ است. سیتی پس از انجام بازی‌های خانگی در پنج استادیوم بین سالهای ۱۸۸۰ و ۱۸۸۷، استادیوم فوتبال هاید رود را بعنوان ورزشگاه خانگی خود معرفی کرد و ۳۶ سال این ورزشگاه میزبان بازی‌های خانگی سیتی بود. در سال ۱۹۲۰ آتش‌سوزی جایگاه اصلی ورزشگاه هاید رود^[۸۳] را از بین برد و سیتی سه سال بعد به ورزشگاه ماین رود منتقل شد. ورزشگاه ماین رود میزبان بیشترین تماشاگر در تاریخ لیگ انگلستان است، که در ۳ مارس ۱۹۳۴ در بازی رفت جام حذفی منچسترسیتی مقابل استوک سیتی ۸۴۵۶۹ هزار نفر در این ورزشگاه حضور یافتند^[۸۴] و این رکورد استثنایی را به ثبت رساندند در حالی که ظرفیت ورزشگاه ماین رود ۳۵۰۰۰ نفر بود. طول عمر این ورزشگاه حدود۸۰ سال است، که تا سال ۱۹۹۵ ظرفیت آن به ۳۲۰۰۰ محدود شد، و همین امر باعث شد مسئولان منچسترسیتی در جستجوی ورزشگاه جدیدی باشند که در نهایت سیتی به ورزشگاه اتحاد نقل مکان کرد.

هوادارها[ویرایش]

رکورد پر تماشاگرترین بازی خانگی در تاریخ انگلستان را منچستر سیتی در سال ۱۹۳۴ در یک چهارم نهایی جام حذفی^[۸۵]و در جریان پیروزی یک برصفر مقابل استوک سیتی در ورزشگاه خانگی خود یعنی ماین رود با۸۴۵۶۹نفر (که تا ۸۸۰۰۰نفر هم روایت شده) به ثبت رساند آن هم در حالی که ظرفیت ورزشگاه ماین رود۳۵۰۰۰نفر به صورت نشسته بود. در شهر منچستر نیز منچستر سیتی همواره محبوب مردم فقیر نشین و کارگر نشین بوده و در این شهر بر خلاف همشهری خود منچستریونایتد که تیم اشراف‌زادگان و پولداران شهر به حساب می‌آمد هوادار بیشتری داشته‌است و دارد. جالب است بدانید که طولانی‌ترین حضور در استادیوم هم متعلق به منچستر سیتی است. دو خواهر ۱۰۳ و ۹۹ ساله سیتیزنی، ۸۷ سال پیش اولین بلیط بازی‌های منچستر سیتی را خریداری کردند و پس از آن و تا به امروز به صورت ۸۷ سال مداوم بلیط بازی‌های خانگی فصل سیتی را تهیه کرده و در استادیوم حضور میابند و رکورد طولانی‌ترین حضور در استادیوم را با ۸۷ سال در اختیار سیتیزن‌ها قرار دادند.^[۸۶] از زمان انتقال سیتی به ورزشگاه اتحاد، متوسط حضور تماشاگران این تیم بین شش تیم برتر انگلیس بوده‌است. حتی در اواخر دهه۱۹۹۰(دوران افت سیتی)، زمانی که این باشگاه دو بار در سه فصل به چمپیونشیپ سقوط کرد، متوسط حضور تماشاگران سیتی در بازی‌های خانگی این تیم حدود ۳۰٬۰۰۰ نفر بود (ظرفیت ورزشگاه حدود ۳۲۰۰۰ بود) که نشان از وفادار بودن هوادارهای این تیم است. آهنگ مورد علاقه هواداران سیتی آهنگ «ماه آبی^[۸۷]» است که علی‌رغم مضمون مالیخولیایی خود با ذوق و شوق به نظر می‌رسد گویا یک سرود قهرمانانه است. طرفداران سیتی تمایل دارند که غیرقابل پیش‌بینی بودن ویژگی ذاتی تیم آنها باشد و نتایج غیرمنتظره را «شهر معمولی» می‌دانند. رویدادهایی که هواداران آن را «شهر معمولی» می‌دانند شامل تنها تیمی که در فصل (۵۸–۱۹۵۷) بیش از ۱۰۰ گل به ثمر رسانده‌است یا اینکه سیتی تنها تیمی بود که در لیگ برتر ۲۰۰۴–۰۵ چلسی را شکست داد^[۸۸]یا سیتی تنها تیمی است که توانسته در لیگ برتر انگلیس ۱۰۰ امتیاز کسب کند^[۸۹]و…. بزرگترین رقابت منچسترسیتی با همسایه خود یونایتد است. قبل از جنگ جهانی دوم، زمانی که سفر به بازی‌های خارج از خانه نادر بود، بسیاری از مانچونیان (به افرادی که در شهر منچستر ساکن هستند می‌گویند) که طرفدار فوتبال بودند به‌طور منظم بازی دو تیم شهر منچستر را تماشا می‌کردند حتی اگر خود را «حامی» تنها یک تیم بدانند. این رویه تا اوایل دهه ۱۹۶۰ ادامه داشت اما با آسان شدن سفر و افزایش هزینه ورود به مسابقات، تماشای هر دو تیم غیرمعمول شد و رقابت شدت گرفت. یک کلیشه رایج این است که هواداران سیتی از منچستر می‌آیند، در حالی که هواداران یونایتد از جاهای دیگر می‌آیند. گزارشی در سال ۲۰۰۲ توسط یکی از محققان دانشگاه متروپولیتن منچستر نشان داد که ۴۰ درصد از دارندگان بلیط فصلی سیتی از مناطق کدپستی منچستر هستند در حالی که تنها ۲۹ درصد از دارندگان بلیط فصلی یونایتد از شهر منچستر هستند.^[۹۰] این گزارش خاطر نشان کرد که از زمان جمع‌آوری داده‌ها در سال ۲۰۰۱، تعداد دارندگان بلیط فصلی منچسترسیتی و یونایتد افزایش یافته‌است. گسترش استادیوم یونایتد و انتقال سیتی به ورزشگاه اتحاد باعث شده‌است که فروش بلیط فصلی بیشتر افزایش یابد.

افتخارات تا قبل از دوران افت[ویرایش]

منچسترسیتی تا سال ۱۹۷۰ میلادی جزو قدرت‌های فوتبال انگلستان و جهان به‌شمار می‌رفت. از اوایل دههٔ ۷۰ و به علت بدهی و مشکلات مالی منچستر سیتی به تدریج بازیکنان و قدرت خود را از دست داد و وارد افت شد. تا قبل از سال ۷۰ میلادی و آغاز دوران افت سیتی این تیم از بسیاری باشگاه‌های قدرتمند و بزرگ امروزه فوتبال جام و افتخار بیشتری کسب کرده بود. از باشگاه‌های بزرگ امروز تنها باشگاه‌های رئال مادرید، بارسلونا، آرسنال، یوونتوس، منچستر یونایتد، اینتر میلان، تاتنهام، آتلتیکو مادرید و آث میلان افتخارات بیشتری تا آن زمان از سیتی کسب کرده بودند. تعداد جام‌های کسب شده تا دهه ۷۰:

۱_رئال مادرید ۳۶

۲_بارسلونا ۳۱

۳_آرسنال ۱۹

۴_یوونتوس ۱۷

۵_منچستریونایتد ۱۶

۶_اینترمیلان ۱۴

۷_اث میلان ۱۳، تاتنهام ۱۳، آتلتیکومادرید ۱۳

۱۰_منچسترسیتی ۱۱، لیورپول ۱۱، مارسی ۱۱

۱۳_والنسیا ۱۰

۱۴_بایرن مونیخ ۷

دوران افت[ویرایش]

اواخر دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ که تازه می‌رفت رقابت‌های اروپایی به رقابتی مهم تبدیل شود و تیم‌ها آن را جدی بگیرند منچستر سیتی وارد بحران مالی شد و مجبور به فروش بازیکنان خوب خود شد. کلید بحران مالی و افت منچستر سیتی پس از سال ۱۹۶۸ و پس از قهرمانی مقتدرانهٔ خود در لیگ کلید خورد. در آن سال سیتیزن‌ها بالاتر از همشهری خود منچستر یونایتد عنوان قهرمانی لیگ انگلستان را کسب کردند آن هم در حالی که همان فصل منچستر یونایتد قهرمان اروپا شد! تضعیف منچستر سیتی و بحران مالی در این تیم باعث شد تا سیتیزن‌ها که به عنوان قهرمان انگلیس از مدعیان اصلی جام قهرمانان اروپا به‌شمار می‌رفتند در سال بعد در پلی آف این رقابت‌ها در مجموع با نتیجه دو بر یک از فنرباغچه ببازند و در کمال تعجب و به دلیل مشکلات درون تیمی، سیتی که سال گذشته بالاتر از قهرمان اروپا در لیگ قرار گرفته بود به دور گروهی این رقابت‌ها نرسد در حالی که شاید اگر مشکلات این تیم نبود تیم قهرمان سال قبل انگلستان تا مراحل پایانی این رقابت‌ها هم پیش می‌رفت. اما دوران افت سیتی تازه آغاز شده بود. پس از اتمام فصل ۷۰/۷۱ منچستر سیتی تا ۵ سال رنگ هیچ جامی را ندید. آن‌ها در سال ۱۹۷۶ قهرمان جام اتحادیه شدند و آخرین قهرمانی خود قبل از ورود شیخ منصور را به دست آوردند و به دوران افت بلند خود و ۳۵ سال بی جامی وارد شدند. سیتی به دلیل مشکلات مالی پس از دههٔ ۷۰ میلادی و از دست دادن بازیکنان بزرگ خود کم‌کم به دوران افت وارد شد. همان دوران که کم‌کم رقابت‌های اروپایی برای تیم‌ها در حال اهمیت پیدا کردن بود افت سیتی آغاز شد و این افت باعث حسرت حضور سیتی که در لیگ از قهرمان اروپا بالاتر قرار گرفته بود در جام باشگاه‌های اروپا شد. اگر سهمیه بندی آن زمان جام باشگاه‌های اروپا مثل حالا بود سیتی قبل از افت حضور زیادی در رقابت‌های اروپایی داشت و حتی شاید مقام و جایگاهی هم در این جام کسب می‌کرد. افت سیتی درست همان دوران که فوتبال نگاهی اقتصادی به خود گرفت و با ورود گستردهٔ مطبوعات به سرعت در جهان محبوب شد، آغاز شد و شاید به دلیل اینکه افت سیتی مقارن با دوران فراگیری فوتبال در جهان بود این چنان کم توجهی به این تیم صورت می‌گیرد، قبل از این شاید خیلی‌ها به ورود مالک ثروتمند اماراتی به منچستر سیتی به چشم خوبی نگاه نکنند اما با توجه به گذشتهٔ سیتی و مشکلات مالی که روزگاری گریبان این تیم را گرفت، و این تیم را از سطح اول انگلستان و جهان جدا کرد طرفداران منچسترسیتی بیش از هر تیم دیگر حق داشتن چنین ثروتی را برای تیم خود داشته باشند.

بزرگترین اسطوره‌ها[ویرایش]

۱_کالین بل (هافبک)

۵۰۰ بازی، ۱۵۵ گل

بل که در میان طرفداران سیتی به عنوان پادشاه شناخته می‌شود، از نظر هواداران سیتی، بزرگترین بازیکنی است که پیراهن سیتی را به تن کرده‌است

او در سال ۱۹۶۶ پس از اینکه توسط مالکوم آلیسون تحت نظر قرار گرفت، از باشگاه بری به سیتی پیوست.

همان‌طور که افسانه‌های محلی گفته‌اند، سیتی در ابتدا قادر به پرداخت مبلغ درخواستی باشگاه بری نبود، اما بعد از مدتی سیتی توانست به سختی مبلغ درخواستی باشگاه بری را پرداخت کند

بل از استقامت و سرعت باورنکردنی برخوردار بود، یک بازیکن عالی و یک گلزن خوب. او یک هافبک کامل بود

یک خطای وحشیانه و فوق‌العاده بد از سوی مارتن باکن بازیکن یونایتد، منجر به آسیب دیدگی زانوی بل شد ک هرگز ان آسیب دیدگی بهبود نیافت و سیتی بزرگترین بازیکن خود در سالهای اوج را از دست داد.^[۹۱]

بازگشت احساسی بل در باکسینگ دی ۱۹۷۷ اتفاقی است که هنوز هم طرفداران سیتی دربارهٔ آن صحبت می‌کنند.

۲_برت تراوتمن (دروازه‌بان)

۵۴۵ بازی

تراوتمن در طول جنگ جهانی دوم در نیروی هوایی المان خدمت می‌کرد و در اواخر جنگ توسط نیروهای انگلیس دستگیر و به یک اردوگاه اسیران در شهر لانکاشر منتقل شد.

تصمیم سیتی برای به خدمت گرفتن یک چترباز سابق آلمان در سال ۱۹۴۹ اعتراضات گسترده‌ای را در پی داشت اما با گذشت زمان و عملکردهای بی نظیر تراوتمن باعث عوض شدن نظر هواداران سیتی در مورد این بازیکن شد

او در فینال جام حذفی ۱۹۵۶، وقتی ک گردنش شکسته بود به طرز باورنکردنی به بازی کردن ادامه داد^[۹۲] و با این کار خود عشق و علاقه هواداران سیتی به وی زیاد شد و دیگر کسی در مورد گذشته تراوتمن حرفی نمی‌زد

۳_بیلی مردیث (مهاجم)

۳۹۳ بازی، ۱۵۲ گل

مردیث که اولین سوپراستار فوتبال لقب گرفت، از زندگی حرفه ای قابل توجهی برخوردار بود.

در سال ۱۹۰۴ مردیث تک گل فینال حذفی را بر ثمر رساند و باعث شد سیتی اولین افتخار بزرگ خود را کسب کند، قهرمانی سیتی در جام حذفی اولین قهرمانی یک تیم شهر منچستری در یک جام معتبر بود، تا قبل از قهرمانی سیتی در جام حذفی، ورزش اول شهر منچستر راگبی بود و این قهرمانی فوتبال را به صدر فرهنگ مردم شهر منچستر رساند.^[۹۳]^[۹۴]

اینکه امروز منچستر بعنوان یکی از پایتخت‌های فوتبال شناخته می‌شود، مدیون سیتی و مردیث هستیم.

اما بعد از کسب افتخار با سیتی، این باشگاه با بحران مالی روبه رو شد و در نهایت با محرومیت ۱۷ بازیکن از جمله مردیث وارد بحران شد.

او در دو دوره، در سیتی بازی کرد و آخرین بازی خود را برای سیتی در سن ۴۹ سالگی انجام داد

متأسفانه میراث او تا حدودی آلوده به محکومیت ۱۸ ماه رشوه خواری است، اما دستاوردهای او را نمی‌توان دست کم گرفت.

او که یک مرد مغرور بود، در اوایل قرن به‌طور مداوم علیه استثمار فوتبالیست‌ها مبارزه کرد.

۴_فرانک سویفت (دروازه‌بان)

۳۷۸ بازی

سویفت پس از کناره‌گیری از فوتبال در سن ۳۵ سالگی روزنامه‌نگار و خبرنگار ورزشی شد.

او بعنوان خبرنگار ورزشی همراه تیم یونایتد بود که متأسفانه یکی از درگذشتگان فاجعه هوایی مونیخ در ۶ آوریل ۱۹۵۸ است که در مسیر رفتن به بیمارستان درگذشت.^[۹۵]

سویفت یک مرد غول پیکر بود، او یک دروازه‌بان نوآور و مدرن بود و با ۳۷۸ بازی یکی از بزرگترین بازیکنان سیتی است. از نظر تراوتمن او بهترین دروازه‌بان است.

۵_آلن اوکس (هافبک)

۶۸۲ بازی، ۳۴ گل

اوکس، چه در زمین و چه در خارج از زمین، یک حرفه ای بود.

از افتخارات اون با سیتی می‌توان به قهرمانی در جام برندگان جام اروپا، لیگ، جام حذفی، دو جام اتحادیه و … اشاره کرد.

او یک مربی و بازیکن وظیفه‌شناس و الگویی از سازگاری بود. اوکس ۱۷ سال در باشگاه سیتی حضور داشت و رکورددار بازی برا سیتی است.

۶_فرانسیس لی (مهاجم)

۳۴۰ بازی، ۱۴۴ گل

فرانسیس بخش جدایی ناپذیری از موفق‌ترین تیم سیتی است.

قدرت و سرسختی او همیشه مورد تحسین هواداران بود.

فرانسیس مهارت زیادی در گل کردن پنالتی‌ها داشت.

۷_اریک بروک (مهاجم)

۴۹۶ بازی، ۱۷۸ گل

بروک یکی از بهترین گلزنان تاریخ سیتی، با ۱۷۸ گل در ۴۹۶ بازی است. او یک بازیکن قدرتمند بود، شوت‌های بروک بسیار دقیق و عالی بودند.

اریک نقش به سزایی در قهرمانی سیتی در جام حذفی ۱۹۳۴ و قهرمانی لیگ ۱۹۳۷ داشت.

بروک در سال ۲۰۰۴ وارد تالار مشاهیر شهر شد.

۸_نیل یانگ (مهاجم)

۴۱۶ بازی، ۱۱۱ گل

یانگ دوران فوتبال خود را از سیتی آغاز کرد و بعداز دو سال حضور در تیم جوانان به تیم اصلی راه یافت. یانگ یک مهاجم چپ پای ویرانگر بود. گرچه یانگ به اندازه بل و لی در میان هواداران سیتی محبوب نبود اما مهمترین مهاجم سیتی در دوره موفقیت مرسر-آلیسون بود. یانگ در سال ۲۰۱۱، در سن ۶۷ سالگی بخاطر سرطان ریه درگذشت.

۹_مایک دویل (مدافع، هافبک)

۵۷۰ بازی، ۴۱ گل

مایک دوران فوتبال خود را از سیتی آغاز کرد و بعداز دو سال حضور در تیم جوانان به تیم اصلی راه یافت. همان‌طور که از زندگینامه وی مشخص است، اگر فوتبالیستی وجود داشت که خونش آبی باشد مایک دویل بود. دویل سیزده سال باورنکردنی را پشت سر گذاشت، مایک یک شخصیت افسانه ای در میان هواداران سیتی است، او یک مدافع سرسخت بود. مایک به عنوان سر سخت‌ترین بازیکن سیتی در یک مجله رسمی انتخاب شد.

۱۰_سرخیو اگوئرو (مهاجم)

۳۷۹ بازی، ۲۵۶ گل

اگوئرو بخش جدایی ناپذیری از تاریخ سیتی است. وی بهترین گلزن تاریخ سیتی است. سرخیو در زمان حضور خود در سیتی رکوردهای خارق‌العاده ای به ثبت رساند. اگوئرو از نظر بزرگانی مثل الن شیرر افسانه ای بهترین خارجی تاریخ لیگ برتر است.^[۹۶]^[۹۷] او در میان چهار گلزن برتر تاریخ لیگ جزیره قرار دارد.^[۹۸] سرخیو در زمان حضور خود در سیتی هیچوقت مورد حمایت رسانه‌ها نبود و او هر چه بیشتر می‌درخشید رسانه‌ها کمتر به او می‌پرداختند. شاید بعضی از مردم او را بعنوان بهترین خارجی لیگ برتر قبول نداشته باشند، دلیلش هم کاملاً واضح است، رسانه‌ها. اما سرخیو در زمین ثابت کرده‌است که بهترین بازیکن خارجی لیگ برتر است او رکوردها و امار و ارقامی از خود به‌جای گذاشته‌است که ثابت می‌کند بهترین است. اگوئرو با ۱۲ هتریک بالاتر از الن شیرر در تاریخ لیگ برتر رکورد دار است.^[۹۹] سرخیو در تاریخ فوتبال انگلیس بیشترین گل را به تیم‌های تاپ سیکس زده، ۵۷ گل.^[۱۰۰] حریف مورد علاقه اگوئرو چلسی است. او بیشترین گل را به این تیم زده با ۱۵ گل و ۳ پاس گل در ۱۹ مسابقه. همچنین اگوئرو با ۲۵۶ گل بالاتر از رونی بهترین گلزن شهر منچستر است. بیاد ماندنی‌ترین صحنه ای که اگوئرو از خودش در سیتی به‌جای گذاشته‌است گل او مقابل کویینز پارک رنجرز است. سیتی در آخرین بازی خود در سال ۲۰۱۲ برای قهرمانی در لیگ به برد نیاز داشت، بازی در لحظات پایانی با نتیجه ۲ بر ۲ در حال پایان بود اما اگوئرو با گل خود در ثانیه‌های پایانی بازی قهرمانی را برای سیتی به ارمغان آورد و این قهرمانی سیتی بعنوان دراماتیک‌ترین قهرمانی تاریخ فوتبال شناخته شد.^[۱۰۱] سرخیو همچنین در تاریخ فوتبال بین ۷ نفر اول در حیث بیشترین گل زده در یک ورزشگاه است.^[۱۰۲]

۱_مسی ۳۶۹ گل / نیوکمپ

۲_زیکو ۳۳۳ گل / ماراکانا

۳_رونالدو ۲۴۴ گل / برنابئو

۴_توتی ۱۹۳ گل / المپیک رم

۵_ایان راش ۱۸۵ گل / انفیلد

۶_روبرتو آلوز ۱۵۹ گل / آزتکا

۷_ اگوئرو ۱۴۵ گل / اتحاد

افتخارات اگوئرو در سیتی

۴ قهرمانی در لیگ

۱ قهرمانی در جام حذفی

۵ قهرمانی در لیگ کاپ

۳ قهرمانی در سوپر کاپ انگلیس

کیت و لگو[ویرایش]

کیت‌های خانگی و اول منچسترسیتی آبی آسمانی و سفید است. کیت‌های سنتی و خارج از خانه سیتی قرمز یا سیاه (از دهه ۱۹۶۰) بوده‌است، با این حال، در سال‌های اخیر از چندین رنگ در کیت‌های خارج از خانه استفاده شده‌است. ریشه کیت‌های خانگی این باشگاه مشخص نیست، اما شواهدی وجود دارد که سیتی از سال ۱۸۹۲ یا قبل آن از کیت‌های آبی استفاده می‌کرده‌است. کتابچه ای تحت عنوان باشگاه‌های معروف فوتبال - منچستر سیتی که در دهه ۱۹۴۰ منتشر شد نشان می‌دهد که وست گورتون (نام قبلی سیتی) در اصل با کیت‌های قرمز و سیاه بازی می‌کرده‌است و گزارش‌های مربوط به سال ۱۸۸۴ نشان می‌دهد که سیتی از پیراهن‌های مشکی که بر روی آن صلیب سفید قرار دارد استفاده کرده‌است. کیت قرمز و سیاه خارج از خانه سیتی که به ندرت استفاده می‌شوند به گفته دستیار سابق مالکوم آلیسون، آلیسون معتقد بود که استفاده از کیت‌های قرمز و سیاه شبیه به میلان باعث شکوه و شهرت می‌شود.^[۱۰۳] تئوری آلیسون به کار رفت و سیتی در فینال‌های جام حذفی ۱۹۶۸،^[۱۰۴] لیگ کاپ ۱۹۶۹^[۱۰۵] و جام برندگان جام اروپا ۱۹۶۹^[۱۰۶]با کیت‌های قرمز و سیاه خود به میدان رفت و توانست در هر سه فینال به مقام قهرمانی برسد.^[۱۰۷]اولین لگو سیتی یک طرح دایره ای شکل بود که در ان یک صلیب سفید رنگ قرار داشت بر روی این لگو نام قبلی سیتی (وست گورتون ، سنت مارک) نوشته شده بود، این لگو تا قبل از تغییر نام این باشگاه به منچسترسیتی از سال ۱۸۸۰ تا ۱۸۹۴ مورد استفاده قرار می‌گرفت. در سال ۱۸۹۴ همزمان با تغییر نام این باشگاه لگو این تیم هم تغییر کرد، در این لگو گل‌های طلایی و قرمز رنگ نشان از آغوش لردهای منچستر بود که قبل از سال ۱۳۰۱ بر این شهر حکمرانی می‌کردند، در این لگو یک کشتی بود که بادبان‌های ان کاملاً باز بودند و کشتی در حال حرکت بود که این نمادی از تجارت است، بر بالای این لگو کره زمین وجود داشت که پوشیده از زنبورهای عسل است و نشان می‌داد کالاهای شهر به تمام نقاط آن صادر می‌شود و زنبورهای عسل نمادی از فعالیت هستند. طرفداران، یک آنتیلوپ و یک شیر بود که این شیر از آغوش پادشاه هنری چهارم، دوک لنکستر نشات گرفته شده‌است. در قسمت پایینی این لگو یک نوشته‌است که به معنای توسط شورا و کار است که از عبارت Ecclesiasticus 37:16 گرفته شده‌است «بگذارید عقل آغاز هر کار باشد و قبل از هر کاری مشاوره بگیرید.» این لگو از سال ۱۸۹۴ تا ۱۹۶۰ بر روی پیراهن‌های سیتی بود. لگو سیتی در سال ۱۹۷۰ برای دومین بار در یک دهه اخیر تغییر کرد، این لگو براساس طرح‌های لگو قبلی بود. این لگو شامل یک نشان دایره ای بود که از سپر نشان فعلی در داخل دایره ای استفاده می‌شد که نام باشگاه را در خود داشت. در سال ۱۹۷۲ لگو تغییر کرد و رز قرمز لنکستر جایگزین قسمت قرمز رنگ و پایینی سپر شد.

در نتیجه بخاطر عدم صلاحیت لگو قبلی به عنوان علامت تجاری، سیتی یک لگو جدید در سال ۱۹۹۷ انتخاب کرد. این لگو بر اساس بازوهای شهر منچستر ساخته شده بود و از یک سپر و عقاب طلایی تشکیل شده بود. عقاب نمادی قدیمی و پیشین شهر منچستر است. یک عقاب طلایی در سال ۱۹۵۸ به نشان شهر اضافه شد (اما فعلاً این نشان حذف شده‌است) که نشان دهنده رشد صنعت هواپیمایی است. در این لگو، در نیمه بالایی سپر یک کشتی است که کانال کشتیرانی منچستر را نشان می‌دهد و سه نوار مورب در نیمه پایینی نماد سه رودخانه - ایرول، ایرک و مدلاک است. پایین نشان دارای شعار Superbia in Proelio است که در لاتین به معنای غرور در جنگ است. بالای عقاب و سپر سه ستاره قرار دارد که کاملاً تزئینی هستند.

در ۱۵ اکتبر ۲۰۱۵، هواداران پس از سالها انتقاد از طراحی لگو ۱۹۹۷،^[۱۰۸]سیتی اعلام کرد که قصد دارد با مشاوره و مشورت با هواداران یک لگو جدید انتخاب کند. پس از مشورت با هواداران، سیتی در اواخر نوامبر ۲۰۱۵ اعلام کرد که نشان فعلی باشگاه به موقع با نسخه جدیدی جایگزین خواهد شد که به سبک نسخه‌های قدیمی و دایره ای طراحی می‌شود.^[۱۰۹]طرحی که ادعا می‌شد نشان جدید است، دو روز زودتر از رونمایی رسمی در ۲۶ دسامبر ۲۰۱۵ توسط IPO، هنگامی که این طرح در ۲۲ دسامبر مارک تجاری شد، ناخواسته لو رفت. طرح جدید رسماً در بازی خانگی سیتی در ۲۶ دسامبر برابر ساندرلند رونمایی شد.^[۱۱۰]

حامیان مالی[ویرایش]

ساب (1982-1984)^[۱۱۱]

فیلیپس (1984-1987)^[۱۱۲]

برادر (1987-1999)^[۱۱۳]

آیدوس (1999-2002)^[۱۱۴]

اولین مشاوره (2002-2004)^[۱۱۵]

توماس کوک (2004-2009)^[۱۱۶]

هواپیمایی اتحاد (2009-)^[۱۱۷]

رئیسان باشگاه[ویرایش]

والتهام فارست: ۱۹۰۴–۱۹۰۵

جان الیسون: ۱۹۰۵–۱۹۰۶

ویلکینسون: ۱۹۰۶–۱۹۱۴

جان چاپمن: ۱۹۱۴–۱۹۲۰

لارنس فونیس: ۱۹۲۰–۱۹۲۸

آلبرت هیوز: ۱۹۲۸–۱۹۳۵

باب اسمیت: 1935-1954^[۱۱۸]

والتر اسمیت: 1954-1956^[۱۱۹]

آلن داگلاس: ۱۹۵۶–۱۹۶۴

آلبرت الکساندر: 1964-1971^[۱۲۰]

اریک الکساندر: 1971-1972^[۱۲۱]

پیتر سوالز: 1972-1994^[۱۲۲]

فرانسیس لی: 1994-1998^[۱۲۳]

دیوید برنشتاین: 1998-2003^[۱۲۴]

جان واردل: ۲۰۰۳–۲۰۰۷

تاکسین شیناواترا: 2007-2008^[۱۲۵]

خلدون مبارک: 2008-....^[۱۲۶]

آکادمی منچستر سیتی[ویرایش]

آکادمی باشگاه منچستر سیتی همواره یکی از بهترین آکادمی‌های تاریخ فوتبال را در اختیار خود داشته‌است. بازیکنان بزرگی هم چون استیون آیرلند، شان رایت فیلیپس، دنیل استوریج، میکا ریچاردز، دنیس سوارز، کاسپر اشمایکل، کیرن تریپیر، فیل فودن و… در این آکادمی پرورش یافته‌اند.

پس از آن که شیخ منصور در باشگاه منچستر سیتی سرمایه‌گذاری کرد این آکادمی با قدرت بیشتری به کار خود دارد ادامه می‌دهد. شیخ منصور هزینه بسیار گزافی را برای ساخت بزرگ‌ترین مجموعه آکادمی دنیا را در شهر منچستر به دوش ک فاز اول این پروژه آماده بهره‌برداری است و کمپ ۲۰۰ میلیون پوندی این باشگاه یکی از مجهزترین کمپ‌های تمرینی در دنیای فوتبال می‌باشد که شامل این امکانات است:

بیش از ۸۰ هکتار وسعت این کمپ می‌باشد.
دارای یک ورزشگاه به ظرفیت ۷۰۰۰ نفر
۱۷ زمین چمن با کیفیت
مراکز رسانه‌ای جدید و پیشرفته
آموزش حرفه‌ای به مربیان ۲۰۰ مدرسه فوتبال
پرورش ۴۰۰ بازیکن جوان در هر سال
فضای تجاری و گسترش قلمروی شهری- میدان اصلی شهر!

بی شک تا چند سال آینده منچستر سیتی با کمک این مجموعه آکادمی خود می‌تواند درآمدزایی هنگفتی را داشته باشد و هم چنین دیگر نیازی به خریدهای گران‌قیمت ندارد و می‌تواند از آکادمی خود نهایت استفاده را ببرد.