مقالات
ریبوفلاوین چیست؟
خلاصه :
دبستان دخترانه میزانریبوفلاوین یا ویتامین B2 چیست؟
فواید و علائم کمبود ویتامین B2
ویتامین B2 یا ریبوفلاوین بهطور طبیعی در بعضی از مواد غذایی وجود دارد و در مواد غذایی دیگر، بهطور مصنوعی ساخته میشود. ویتامین B2 و انواع دیگر ویتامین B2 در ساخت سلولهای قرمز خونی و بهبود فعالیتهای سلولی انرژیزا به بدن کمک میکنند. در این مقاله شما را با منابع غذایی ویتامین B2، علائم کمبود ویتامین B2 و فواید ویتامین B2 آشنا خواهیم کرد.
مصرف ویتامین B2 یا ریبوفلاوین بهاندازه کافی
بهکمک رژیم غذایی متعادل و مناسب میتوان ویتامین B2 لازم برای بدن را تأمین کرد. این ویتامین بهمقدار کافی در فرآوردههای لبنی مانند پنیر کاتِیج و شیر وجود دارد. پنیر کاتیج (پنیری با رطوبت خیلی زیاد؛ ۸۰ تا ۸۵ درصد) برخلاف پنیر معمولی، تخمیرشده نیست.
منابع دیگر حاوی ویتامین B2:
زرده تخم مرغ؛
گوشت قرمز؛
ماهی سالمون؛
گوشت تیره (گوشتی که میوگلوبین بیشتری دارد، مانند گوشت پای پرندگان)؛
ماهی تُن؛
سویا؛
بادام؛
غلاتی مانند گندم؛
جگر؛
آووکادو؛
کلم بروکلی؛
گوشت بدون چربی؛
قارچ؛
ماهیهای چرب مثل ماهی خالمخالی، شاهماهی و…؛
ارزَن؛
تخمه آفتابگردان؛
لوبیا؛
گیاهان با برگهای سبز مانند اسفناج و مارچوبه؛
غلات کامل؛
هویج، سیب، انجیر، کلم.
ویتامین B2 نسبت به نور حساس است و زود از بین میرود. بههمینخاطر، احتمالا وقتی محصولات حاوی غلات به سر میز غذایتان میرسند، دیگر حاوی مقدار ریبوفلاوین اولیه خود نخواهند بود. در نتیجه، در فرایند آمادهسازی در کارخانه، به بیشتر مواد غذایی این چنینی، ویتامین B2 مصنوعی اضافه میشود. مثلا اغلب، از ریبوفلاوین بهعنوان یک مکمل در غلات و نان استفاده میکنند. جالب است بدانید که از ریبوفلاوین بهعنوان رنگ خوراکی برای رنگی کردن آبنباتها هم کمک گرفته میشود. اگر مقدار زیادی ویتامین B2 مصرف کنید، ادرارتان هم زرد پررنگ خواهد شد. ویتامین B2 در مجاورت جوش شیرین هم از بین میرود، اما پختن ماده غذایی حاوی آن، برخلاف ویتامینهای دیگر باعث از بین رفتن ویتامین B2 نمیشود.
علائم کمبود ویتامین B2
کمبود ویتامین B2 باعث کمبود سایر مواد مغذی در بدن میشود، زیرا این ویتامین در تولید مواد مغذی نقش دارد. کمخونی، نتیجه کمبود یکی از مواد مغذی در بدن یعنی آهن است. زنان باردار هم باید بهمقدار کافی ریبوفلاوین مصرف کنند. عدم مصرف کافی ویتامین B2 در دوران بارداری موجب به خطر انداختن رشد جنین و پرهاکلامپسی (preeclampsia) میشود که افزایش خطرناک فشار خون در دوران بارداری است. پرهاکلامپسی بسیار خطرناک و حتی کُشنده خواهد بود.