مقالات
بایرن مونیخ
خلاصه :
باشگاه بایرن مونیخباشگاه فوتبال بایرن مونیخ (به آلمانی: Fußball-Club Bayern München) باشگاه فوتبال آلمانی است که در مونیخ پایتخت ایالت باواریا قرار دارد. بایرن مونیخ به عنوان موفق‌ترین باشگاه فوتبال در آلمان شناخته‌شده و یکی از ریشه‌دارترین باشگاه‌های فوتبال در این کشور است که موفق به کسب ۲۷ قهرمانی بوندس‌لیگا و ۱۸ قهرمانی در جام حذفی آلمان شده‌است اما در جهان این باشگاه در رتبه سوم قرار دارد. بایرن در سال ۱۹۰۰ میلادی توسط ۱۱ فوتبالیست و در راس آن فرانتس جان تأسیس شد. اگرچه بایرن برای اولین بار در سال ۱۹۳۲ قهرمان آلمان شد، در اولین دوره بوندس‌لیگا که در سال ۱۹۶۳ آغاز شد بایرن برای مسابقات انتخاب نشد. بهترین دوران تاریخ باشگاه به اواسط دهه ۷۰ میلادی بر می‌گردد که بایرن تحت کاپیتانی فرانتس بکن‌باوئر موفق به ۳ قهرمانی پشت سر هم(۱۹۷۶–۱۹۷۴) در لیگ قهرمانان اروپا شد. تاکنون بایرن ۱۰ بار به فینال لیگ قهرمانان راه یافته که ۵ بار در آن قهرمان شده‌است. آخرین قهرمانی باشگاه در سال ۲۰۱۳ است که با فتح سه‌گانه همراه شد. همچنین بایرن موفق به کسب چهارگانه شده‌است که این عنوان را تنها باشگاه‌های بایرن و سلتیک اسکاتلند دارا می‌باشند. بایرن همچنین موفق به یک قهرمانی در لیگ اروپا و دو قهرمانی در جام برندگان جام اروپا و سه قهرمانی درجام باشگاه‌های جهان شده‌است که به عنوان یکی از پر افتخارترین تیم‌های اروپایی مطرح شده‌است. این تیم با ۲۶ قهرمانی در لیگ و ۱۸ قهرمانی در جام حذفی موفق‌ترین تیم فوتبال آلمان بوده‌است. رقبای سنتی باشگاه عبارتند از: مونیخ ۱۸۶۰، نورنبرگ و بروسیا دورتموند. از آغاز سال ۲۰۰۵ بایرن بازی‌های خانگی خود را در ورزشگاه آلیانتس آرنا انجام می‌دهد. قبل از این تاریخ بایرن به مدت ۳۳ سال در ورزشگاه المپیک مونیخ بازی می‌کرد. بایرن از لحاظ قدرت مالی قدرتمندترین باشگاه آلمان و سومین باشگاه ثروتمند اروپا بعد از منچستر یونایتد و رئال مادرید است.[۲]
بایرن بیش از ۱۵۰٫۰۰۰ عضو دارد.[۳] و نیز بیش از ۲٬۵۰۰ باشگاه رسمی دارد، و در این باشگاه‌های حدود ۱۸۰٫۰۰۰ عضو دارد. بایرن علاوه بر فوتبال باشگاه‌های شطرنج، هندبال،بسکتبال، ژیمناستیک، بولینگ، و تنیس روی میز را نیز اداره می‌کند و در فوتبال حرفه‌ای بیش از ۱٬۱۰۰ عضو فعال دارد.[۴] این تیم با ۵ قهرمانی و ۵ نایب قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، پرافتخارترین تیم فوتبال در اروپا پس از رئال مادرید و میلان است.
باشگاه بایرن همواره روابط خوبی با ایرانیان و نیز افراد مسلمان داشته‌است. فرانک ریبری فرانسوی، امره جان آلمانی، جردان شکیری سوئیسی و حمید آلتین‌توپ ترکیه‌ای از بازیکنان مسلمان سالهای اخیر بایرن هستند. از کشور ایران نیز بازیکنانی همچون علی دایی، علی کریمی و وحید هاشمیان در این تیم توپ زده‌اند. این باشگاه یک‌بار در طی یک بازی دوستانه در ایران با باشگاه پرسپولیس تهران روبه‌رو شد که بسیاری از بازیکنان شاخص بایرن در آن حضور یافتند و با نتیجهٔ ۲ بر ۱ به سود بایرن خاتمه یافت.
.svg?uselang=fa){kind=logo} |
||||
| نام کامل باشگاه | باشگاه فوتبال بایرن مونیخ | |||
|---|---|---|---|---|
| لقب(ها) | اف‌سی‌بی باواریایی‌ها مردان بایرنی ستاره جنوب سرخ‌ها اف‌سی هالیوود[۱] |
|||
| نام غیررسمی | بایرن | |||
| تاریخ تأسیس | ۲۷ فوریه ۱۹۰۰ | |||
| نام ورزشگاه | آلیانتس آرنا (گنجایش: ۷۵٬۰۰۰ نفر) |
|||
| مدیرعامل |  کارل-هاینتس رومنیگه |
|||
| سرمربی |  نیکو کواچ |
|||
| لیگ | بوندس‌لیگا | |||
| ۱۸–۲۰۱۷ | اول (قهرمان) | |||
|
||||
تاریخچه[ویرایش]
۶۵–۱۹۰۰ (سالهای آغازین)[ویرایش]
بایرن مونیخ در سال ۱۹۰۰ توسط یازده بازیکن فوتبال به رهبری فرانتس جان تأسیس شد،[۵] و در مدت چند ماه موفق شد که در برابر تمام رقبای محلی پیروز شود و به نیمه نهایی رقابت‌های قهرمانی جنوب آلمان راه پیدا کند.[۶] در سال ۱۹۰۷ شیرازه یک تیم واقعی شکل گرفت و بایرن مونیخ به زمین اختصاصی خود در مونیخ در خیابان لئوپولد رفت و تیم رقیب محلی یعنی اف ث واکر را در روز افتتاحیه هشت بر یک شکست داد. بایرن مونیخ در سطح شهر مونیخ به یک تیم پرطرفدار تبدیل شد و در سال ۱۹۱۰ قهرمان لیگ منطقه‌ای بایرن شد. سال بعد نیز بایرنی‌ها بدون شکست از عنوان خود دفاع کردند.[۷]
در سال ۱۹۱۴ با آغاز جنگ جهانی اول، کلیه فعالیت‌های فوتبال آلمان تعطیل شد.[۸]
در سالهای پس از جنگ جهانی اول، بایرن چند عنوان محلی دیگر را کسب کرد و در سال ۱۹۲۶ موفق شد در رقابت‌های قهرمانی جنوب آلمان پیروز شود، این دستاورد، دو سال بعد نیز تکرار شد[۹] بایرن مونیخ در سال ۱۹۳۲ نخستین قهرمانی اش در آلمان را جشن گرفت. آنها در فینال مسابقات قهرمانی کشور آن سال موفق شدند اینتراخت فرانکفورت را با نتیجه دو بر صفر شکست دهند و قهرمان آلمان شوند[۱۰]
با ظهور حزب نازی توسعه بایرن مونیخ متوقف شد، رئیس باشگاه و سرمربی تیم که هر دو یهودی بودند از کشور خارج شدند و بسیاری دیگر از اعضای باشگاه نیز پاکسازی شدند و بایرن مجدداً به یک باشگاه فوتبال آماتوری تبدیل شد. در سالهای پس از این اتفاقات، بایرن هرگز در سطح ملی مدعی نبود و رتبه‌های میانه جدول لیگ محلی را کسب می‌کرد[۱۱]
پس از جنگ جهانی دوم، بایرن مونیخ یکی از اعضای (اوبر لیگای جنوبی: لیگ محلی دسته اول جنوب آلمان) شد، در سال ۱۹۵۵ آنها با کسب نتایج ضعیف به لیگ پایین‌تر سقوط کردند اما یک سال بعد موفق شدند به اوبر لیگای جنوبی بازگردند و سال ۱۹۵۷ نیز موفق شدند برای اولین بار قهرمان جام حذفی فوتبال آلمان بشوند[۱۲]
در سال ۱۹۶۳ لیگ ملیِ بوندس‌لیگا تشکیل شد و قرار شد پنج تیم از اوبرلیگای جنوبی در آن شرکت کنند. با این که بایرن مونیخ عنوان سوم لیگ محلی را کسب کرده بود اما تیم دیگر شهر مونیخ، یعنی مونیخ ۱۸۶۰ عنوان قهرمانی را به دست آورده بود و فدراسیون فوتبال آلمان ترجیح داد دو تیم از یک شهر در بوندس‌لیگا شرکت نکنند و بنا بر این بایرن مونیخ برای بوندس‌لیگا انتخاب نشد[۱۳] بایرنی‌ها دو سال بعد یعنی در سال ۱۹۶۵ با یک تیم جوان شامل استعدادهایی مثلفرانس بکن‌باوئر، گرد مولر و سپ مایر به بوندس‌لیگا راه یافتند[۱۲] این دوران تازهٔ بایرن مونیخ با نام فرانس بکن‌باوئر گره خورده بود. البته بازیکنان بزرگ دیگری مثل گرد مولر و سپ مایر و اولی هوینس نیز او را یاری می‌دادند ولی هسته مرکزی تفکر و راهبردی بایرن مونیخ او بود.[۷]
۷۹–۱۹۶۵ (دوره طلایی)[ویرایش]
بایرن مونیخ اولین فصل حضورش در بوندس‌لیگا را با رتبه سوم به پایان رساند و در همان فصل نخست (۶۶–۱۹۶۵) موفق شد جام حذفی فوتبال آلمان را نیز فتح کند، سال بعد یعنی فصل ۶۷–۱۹۶۶ آنها در یک فینال دراماتیک با پیروزی مقابلباشگاه فوتبال رنجرز اسکاتلند در وقت اضافه قهرمان جام در جام اروپا شدند و این اولین افتخار قاره‌ای آنها بود، بایرن مونیخی‌ها سالهای ۱۹۶۷ جام حذفی فوتبال آلمان را فتح کردند و سال ۱۹۶۹ موفق شدند برای اولین بار به‌طور هم‌زمان قهرمان بوندس‌لیگا و جام حذفی فوتبال آلمان بشوند[۱۴] آنها با اختلاف هشت امتیاز نسبت به آلمانیا آخن به مقام قهرمانی بوندس‌لیگا رسیدند و در دیدار نهایی جام حذفی نیز شالکه ۰۴را شکست دادند.[۷]
در سال ۱۹۷۰ اودو لاتک، سرمربی گری بایرن مونیخ را بر عهده گرفت[۱۵] و در اولین فصل موفق شد جام حذفی فوتبال آلمان را برای بایرن مونیخ به ارمغان بیاورد، پس از آن در سالهای ۱۹۷۲، ۱۹۷۳ و ۱۹۷۴ موفق شد سه بار پیاپی با بایرن مونیخ فاتح بوندس‌لیگا شود[۱۶] سال ۱۹۷۴ بایرن مونیخ برای اولین بار همراه باشگاه فوتبال اتلتیکو مادرید به فینال جام باشگاه‌های اروپا رسید، در تاریخ ۱۵ مه ۱۹۷۴ مسابقه فینال با با نتیجه ۱ بر ۱ به پایان رسید، اما در بازی تکراری بایرن مونیخ موفق شد با نتیجه ۴ بر صفر پیروز شود و برای اولین بار فاتح جام باشگاه‌های اروپا شود[۱۷] آنها یک سال بعد نیز به فینال رسیدند و با غلبه بر باشگاه فوتبال لیدز یونایتد موفق شدند برای دومین بار پیاپی قهرمان جام باشگاه‌های اروپا شوند،[۱۸] سال ۱۹۷۶ برای سومین بار و این بار با پیروزی مقابل سن‌اتین قهرمان جام باشگاه‌های اروپا شدند[۱۹]
بایرن مونیخ در پاییز ۱۹۷۶ به عنوان قهرمان اروپا به جام بین‌قاره‌ای راه یافت و موفق شد در مجموع دو بازی رفت و برگشت با دو گل کروزیروی برزیل را شکست دهد و جام بین قاره‌ای را نیز به افتخاراتش اضافه کند.[۲۰]
ادامه دهه ۱۹۷۰ برای بایرن مونیخ زمان تغییر بود و پس از قهرمانی جام بین‌قاره‌ای ۱۹۷۶ هیچ عنوانی در سطح ملی یا بین‌المللی کسب نکرد، نسل طلایی بایرن کم‌کم پا به سن می‌گذاشت، سال ۱۹۷۷ فرانس بکن‌باوئر به نیویورک کاسموس پیوست و اواخر دهه ۱۹۷۰ نیز سایر ستارگان این نسل طلایی مانند سپ مایر و گرد مولر و اولی هوینس یا بازنشسته شدند یا سالهای آخر فوتبالشان را در تیم‌های دیگری گذراندند.[۲۱]
۹۸–۱۹۷۹ (از اف سی برایتنیگه تا اف سی هالیوود)[ویرایش]
در خارج از زمین فوتبال، دهه هشتاد برای بایرن مونیخ دوره‌ای همراه با آشفتگی بود، باشگاه در این سال‌ها تعداد زیادی از پرسنلش را تغییر داده بود و از مشکلات مالی نیز رنج می‌برد، اما در داخل زمین فوتبال درخشش برایتنر و رومنیگه باعث شده بود که بایرن مونیخ به اف سی برایتنیگه معروف شود، این دو با درخشش در مسابقات، بایرن را در فتح دو بوندس‌لیگای ۱۹۸۰ و ۱۹۸۱ یاری کردند بایرنی‌ها در ادامهٔ این دهه در سالهای ۱۹۸۲ و ۱۹۸۴ جام حذفی فوتبال آلمان را فتح کردند و سال ۱۹۸۵ موفق شدند بوندس‌لیگا را فتح کنند، فصل ۸۶–۱۹۸۵ برای بایرن فصل خوبی بود و آنها دوگانه فوتبال آلمان (بوندس‌لیگا و جام حذفی) را فتح کردند، سال ۱۹۸۷ نیز موفق شدند از قهرمانی خود در بوندس‌لیگا دفاع کنند[۲۲]
بایرن در این سال‌ها دو بار به فینال جام باشگاه‌های اروپا راه یافت اما هر دو بار در فینال شکست خورد و چیزی بیش از نایب قهرمانی عایدش نشد، سال ۱۹۸۲ استون ویلا با یک گل بایرن مونیخ را شکست داد[۲۳] و سال ۱۹۸۷ نیز پورتوی پرتغال موفق شد بایرن مونیخ را در فینال با نتیجه دو بر یک شکست دهد[۲۴]
سال ۱۹۸۷ یوپ هاینکس سرمربی بایرن مونیخ شد، بایرنِ تحتِ هدایتِ یوپ هاینکس پس از یک فصل ناکامی موفق شد بوندس‌لیگا را در دو فصل متوالی (۸۹–۱۹۸۸ و ۹۰–۱۹۸۹)فتح کند، بایرنی‌ها پس از فتح بوندس‌لیگای ۱۹۹۰ مدتی در کسب جام ناکام بودند، اما در ژانویه سال ۱۹۹۴ فرانس بکن‌باوئر سرمربی تیم شد و بایرن مونیخ را در فتح بوندس‌لیگای ۹۴–۱۹۹۳ رهبری کرد، بنا بر این بایرن مونیخ پس از چهار سال ناکامی موفق به کسب جام شد. پس از این قهرمانی، جووانی تراپاتونی و اتو ریهاگل هر کدام تقریباً یک فصل سرمربی بایرن مونیخ شدند، در این دوره ستاره‌های بایرن به جای صفحات ورزشی در صفحات شایعات و حاشیه‌ای مطبوعات بودند و بنا بر این بایرن مونیخ به «اف سی هالیوود» مشهور شد[۲۲]
اواخر فصل ۹۶–۱۹۹۵ فرانس بکن‌باوئر مجدداً سرمربی بایرن مونیخ شد، بایرن مونیخ موفق شد در این فصل جام یوفا را با درخشش ستارگانی مثل یورگن کلینزمن و مهمت شول و لوتار ماتئوسفتح کند. در فینال آن مسابقات بایرن مونیخ در مجموع دو بازی رفت و برگشت با نتیجه پنج بر یک بوردوی فرانسه را شکست داد[۲۵]
جووانی تراپاتونی از ابتدای فصل ۹۷–۱۹۹۶ مجدداً سرمربی بایرن مونیخ شد و در سال اول بوندس‌لیگا را برای بایرن به ارمغان آورد، در فصل ۹۸–۱۹۹۷ بایرن مونیخ پس از دوازده سال جام حذفی فوتبال آلمان را فتح کرد اما در رقابت برای فتح بوندس‌لیگای آن فصل ناکام بود و بوندس‌لیگای ۹۸–۱۹۹۷ را کایزرسلاوترن فتح کرد و بنا بر این تراپاتونی برای دومین بار بایرن مونیخ را ترک کرد[۲۲]
اکنون–۱۹۹۸ (موفقیت‌های مجدد بین‌المللی)[ویرایش]
اوتمار هیتسفلد از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۴ سرمربی بایرن مونیخ بود و در این دوره با ستارگانی مثل اشتفان افنبرگ، الیور کان،جیوانی البر، مهمت شول و بیسنته لیزارازو موفق شد عناوین متعددی را کسب کند، بایرن در اولین فصل حضور هیتسفلد(۹۹–۱۹۹۸) بوندس‌لیگا را فتح کرد و به فینال لیگ قهرمانان اروپا نیز راه یافت، در مسابقه فینال در حالی که بایرن مونیخ تا واپسین لحظات با یک گل از منچستر یونایتد پیش بود، ناگهان در چند دقیقه دو گل دریافت کرد و با حساب ۲ بر ۱ شکست خورد تا یکی از تلخترین شبهای تاریخ باشگاه رقم بخورد، فصل بعد بایرن مونیخ دوگانه فوتبال آلمان را فتح کرد اما در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا مغلوب رئال مادرید شد، در فصل ۰۱–۲۰۰۰ بایرن مونیخ برای سومین فصل پیاپی فاتحبوندس‌لیگا شد[۲۶]
بایرنی‌ها در لیگ قهرمانان ۰۱–۲۰۰۰ در مرحله یک چهارم نهایی موفق شدند منچستر یونایتد را حذف کنند و تا حدی انتقام شکست دو سال قبل را از آنها بگیرند، آنها در مرحله نیمه نهایی رئال مادرید را حذف کردند و در فینال موفق شدند با درخشش الیور کان باشگاه فوتبال والنسیا را در ضربات پنالتی شکست دهند و پس از بیست و پنج سال قهرمان جام باشگاه‌های اروپا بشوند[۲۷]
بایرن مونیخ در نوامبر ۲۰۰۱ به عنوان قهرمان اروپا در جام بین‌قاره‌ای شرکت کرد و با شکست دادن بوکا جونیورز آرژانین و تک گل ساموئل اوسی کفوور مدافع متعصب و غنایی خود در دقیقه ۱۱۰ برای دومین بار عنوان قهرمانی جام بین قاره‌ای را کسب کرد[۲۷]
در فصل ۰۲–۲۰۰۱ بایرن برای اولین بار پس از سه سال در فتح بوندس‌لیگا ناکام ماند و د?
