کلاشینکف

خلاصه :

کلاشنیکُو (به روسی: калашников) که در ایران کلاشینکف و به‌طور خلاصه کلاش نیز تلفظ می‌شود ، خانواده‌ای از تفنگ‌های تهاجمی با "آتش تحت اختیار" است که شامل تفنگ AK-47 است. AK مخفف Автомат Калашникова به فارسی: (آفتامات کلاشنیکف) و عدد 47 نیز اشاره به سال 1947 است که اسلحه مزبور به وفور در خط تولید قرار گرفت. نام این سلاح برگرفته از نام طراح آن میخائیل تیموفیویچ کلاشنیکُو است. تولید انبوه AK-47 از سال ۱۹۴۷ در اتحاد جماهیر شوروی آغاز شد و با توجه به سهولت استفاده و نگهداری، قدرت بالا، هزینه اندک تولید و دوام زیاد به محبوب‌ترین تفنگ تهاجمی دنیا تبدیل شد. سلاح‌های AK-M (تولید شده در سال ۱۹۵۹ میلادی)، AK-74 با کالیبر پایین‌تر ۵٬۴۵ میلی‌متری (تولید در سال ۱۹۷۴ میلادی) و Type-56 مدل تولید چین AK-47 از مشهورترین انواع کلاشنیکف هستند. از زمان آغاز تولید این سلاح تاکنون بیش از ۲۰۰ میلیون قبضه کلاشنیکف در شوروی و کشورهای دیگر ساخته شده‌است. بنابر آمار، مسلسل کلاشنیکف طی ۵۰ سال گذشته بیش از بقیه انواع مسلسل‌ها، چه در دست انقلابیون و چه توسط نیروهای نظامی و امنیتی، برای کشتار به‌کار رفته‌است.^[۱]

آکا-۴۷ که از فشنگ ۳۹×۷٫۶۲ استفاده می‌کند که توسط میخائیل کلاشنیکف در جریان جنگ جهانی دوم با الهام از اولین تفنگ تهاجمی جهان یعنی اس‌تی‌جی-۴۴ طراحی شد. در سال‌های بعد تغییرات زیادی بر روی این سلاح صورت گرفت و در دهه ۱۹۶۰ آکاام (کلاشنیکف مدرن) و در سال ۱۹۷۴ آکا-۷۴ که کالیبر آن به ۵٬۴۵ کاهش پیدا کرده و از فشنگ ۳۹×۵٫۴۵ استفاده می‌کند، در ارتش شوروی جایگزین آن شد. از سال ۱۹۹۱ آکا-۷۴ام سلاح سازمانی امروزین روسیه انتخاب شده و از دهه ۱۹۹۰ ساخت سری آکا-۱۰۱ این اسلحه که از کالیبرهای دیگر استفاده می‌کند آغاز شد.

این تفنگ خشاب‌های۵، ۱۰، ۲۰ ۳۰، ۴۰ و ۷۵ فشنگی دارد و با روش غیرمستقیم و با فشار گاز ناشی از انفجار باروت مسلح می‌شود و با هوا نیز خنک می شود ،سیستم قفل گلنگدن آن از نوع چرخشی است. این سلاح با دو نوع قنداق ساخته می‌شود که تاشو بر دو نوع اصلی ویک نوع فرعی(منظور از فرعی این است که تازه به بازار عرضه گردیده است) ساخته شده است.نوع اول قنداق های تاشو،تاشو از زیر نام دارد دوم تاشو از بغل و سوم (که تازه وارد بازار شده) تلسکوپی نامدارد که در همان مکان به جلو و عقب می رود.نوع تاشو آن به سبب اشغال فضای کمتر و حمل آسان‌تر مورد توجه‌است و به سبب کوچکی و سبکی نسبی در جنگ‌های چریکی (پارتیزانی) کارایی دارد. کالیبر اصلی آن ۷٫۶۲ میلی‌متر است؛ ولی در کالیبرهای دیگر نیز ساخته شده‌است. بدنه آن از فولاد نرم ساخته شده و دیگر بخش‌ها پرس‌کاری شده‌است.

ستون مدرج ان از 1تا8 و 1تا10 است که هر عدد ضریب 100 متر است.برد مفید ان 800 تا 1000 متر است.حداکثر برد ان 2000متر است.

طول سلاح 83 سانتیمتر بدون در نظر گرفتن سرنیزه است.

در دوران جنگ سرد بسیاری از کشورهای جهان به ویژه بلوک شرق این سلاح را به کار گرفتند. در سال ۱۹۵۱ رسماً وارد ارتش روسیه گردید. سال ۱۹۵۹ ساخت نوع AKM (آفتامات کلاشنیکف مدرن) آغاز شد که برخلاف مدل آکا-۴۷ بدنه این سلاح ورقه پرسکاری است و در بخش‌های دیگر تغییراتی نیز داده شده‌است. کشورهای گوناگونی (بیشتر از بلوک شرق) و از جمله جمهوری اسلامی ایران این سلاح را در انواع گوناگون ساخته‌اند و هم‌اکنون این سلاح در سازمان رزم نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران قرار دارد.

طرح مسلسل کِلاشنیکُف، بر روی پرچم موزامبیک نقش بسته‌است.^[۲]

تولید کلاشنیکف هنوز هم در آغاز قرن بیست و یکم ادامه دارد و سالانه به‌طور تقریبی حدود ۱۰۰ هزار قبضه از این سلاح در روسیه و حدود ۹۰۰ هزار قبضه دیگر در سایر کشورهای دنیا مانند بلغارستان، ایران، چین و لهستان تولید می‌شوند. کلاشنیکف‌های روسی در سال ۲۰۰۷ به قیمتی در حدود ۴۰۰ دلار برای هر قبضه به فروش می‌روند.^[۳]