معرفی
آشنایی با پل خواجو
پل خواجو
خلاصه :
پل خواجوپل خواجو، در شهر اصفهان و بر روی رودخانه زایندهرود در شرق سی وسه پل قرار دارد.
تاریخچه پل خواجو
پل خواجو از اواخر تیمورى شالوده هایى داشته و به امر شاه عباس دوم در سال 1060 به صورت امروزى آن ساخته شده است. در وسط این پل براى اقامت موقتى شاه صفوى و خانواده او ساختمان مخصوصى (كه به نام بیگربیكى شهرت دارد) بنا شد كه هم اكنون نیز وجود دارد و طاق هاى آن داراى تزئینات نقاشى است. نام پل خواجو، تحریف كلمه «خواجه» است كه به مناسبت لقب بزرگان و خواجههای عصر صفوی نام گذاری شده است.این پل در انتهاى شرق خیابان كمال اسماعیل اصفهانى و انتهاى جنوبى خیابان خواجو واقع شده است.
ویژگیها
پل خواجو به خاطر معماری و تزئینات کاشیکاری آن از دیگر پلهای زاینده رود مشهورتر است. این پل که در دوران صفوی یکی از زیباترین پلهای جهان بهشمار میرفت، بیشتر به منزله سد و بند بودهاست. در میان هریک از دو ضلع شرقی و غربی پل ساختمانی بنا شده که شامل چند اتاق مزین به نقاشی است. این ساختمان که -شاه نشین- نامیده میشود در آن دوره جایگاه بزرگان و امیرانی بوده که برای تماشای مسابقات شنا و قایقرانی بر روی دریاچه مصنوعی به این مکان فراخوانده میشدند. یک نیمکت سنگی تمام چیزی است که از صندلی پادشاه باقیماندهاست. به سخن پروفسور اپهام پوپ و ژان شاردن، پل خواجو «یک اثر تاریخی اوج معماری پل فارسی و یکی از جالبترین پلهایی است که وجود دارند … که در کل آن ضرباهنگ و شرافت و عزت و ترکیب شادترین قوام، ابزار، زیبایی، و تفریح و سرگرمی وجود دارد».
این پل دارای ۲۴ دهانهاست که از مکعبهای به دقت تراشخورده ساخته شده و در بخش میانی، با سدهای چوبی برای گرفتن جلو رودخانه مسدود گردیدهاست. خواجو یکی از پلهایی است که در تنظیم جریان آب در رودخانه به دلیل وجود دروازه بند یا دریچه در زیر قوسهایش نقش داشتهاست. هنگامی که دریچههای سد بسته میشدهاست، سطح آب در پشت پل بالا آمده سبب تسهیل آبیاری باغهای بسیاری در طول بالادست این پل میشدهاست.
درازا | ۱۳۳ متر |
---|---|
پهنا | ۱۲ متر |