کمالالدین بافقی متخلص به وحشی از شعرای زبردست قرن دهم است.
وحشی بافقی
کمالالدین بافقی متخلص به وحشی از شعرای زبردست قرن دهم است. او در سال 939 هجری قمری در شهر بافق از توابع یزد چشم به جهان گشود.
وی در اواسط نیمهٔ اول قرن دهم در بافق به دنیا آمد و تحصیلات مقدماتی خود را در زادگاهش طی کرد.
او در مدت عمر مانند خواجهٔ شیراز از مسافرتهای دور و دراز احتراز میجست و جز به کاشان و عراق سفر نکرد.
وحشی بافقی در حدود سال ۹۹۹ هجری قمری درگذشت.
مزار وی در محلهٔ سر برج یزد در برابر مزار شاهزاده فاضل، برادر امام هشتم قرار دارد.
آثار باقیماندهٔ وی عبارتند از دیوان اشعار، مثنوی خلد برین، مثنوی ناظر و منظور و مثنوی فرهاد و شیرین که این آخری به علت فوت وی ناتمام ماند و قرنها پس از او وصال شیرازی آن را به اتمام رساند.
معروف ترین آثار ایشان:
خلد برین
ناظر و منظور
فرهاد و شیرین
پادشاهان هم دوره و اتفاقات مهم:
دوران زندگی وحشی بافقی با پادشاهی شاه طهماسب صفوی و شاه اسماعیل دوم و شاه محمد خدابنده هم زمان بود.
وی غزل سرای بزرگی بود و در غزلیات خود از عشق های نافرجام، زندگی سخت و مصائب و مشکلات خود یاد کرده است.
شاعران هم دوره:
یکی از معروف ترین شاعران هم دوره وحشی با فقی محتشم کاشانی بوده است.
آقاي مالكي
۳ سال پیش