ظالمان بزرگ تاریخ ( قسمت پانزدهم ) شمر بن ذی الجوشن

خلاصه :

شمر بن ذالجوشن

مشخصات فردی

نام کامل    شمر بن شرحبیل ( ذالجوشن ) بن اعور بن عمرو

کنیه    ابوسابغه

نسب و قبیله    خاندان ضباب بن کلاب و قبیله ی هوازن

درگذشت    66 هجری قمری

نحوه درگذشت    قتل به دست کیان ایرانی

نسب شمر

شمر بن ذی الجوشن کنیه اش ابوسابغه، از تابعین و روسای قبیله ی هوازن از تیره عامر بن صعصعه و از خاندان ضباب بن کلاب بود. از این رو، از او با نسب هایی چون عامری، ضبابی و کلابی یاد کرده اند. در مورد تاریخ ولادت شمر اطلاعاتی در دسترس نیست.

زندگینامه

او در کودکی از هم بازی های اماتم حسین (ع) بود ولی در بزرگسالی قاتل امام حسین (ع) شد. او در ابتدا از یاران امام علی (ع) بود و در جنگ صفین در جنگ تن به تن مقابل ادهم بن محرز ( از سپاه شام )، صورتش به شدت مجروح شد اما بعدها از امام علی (ع) روی گرداند و از دشمنانش شد و کینه ی خاندانش را به دل گرفت. 

نقش او در واقعه کربلا

وقتی مسلم بن عقیل در سال 60 هجری قمری از سوی امام حسین به کوفه رفت، شمر از جمله افرادی بود که از طرف حاکم کوفه، عبیدالله بن زیاد ( ابن زیاد ) مامور شد که مردم را از اطراف مسلم پراکنده کند. وی در سخنانی مسلم را فتنه گر نامید و کوفیان را از سپاه شام ترساند.

او در حادثه ی کربلا یکی از فرماندهان کوفیان بود و نقش بسزایی در آنجا داشت و او دستور داد به سپاه امام حسین (ع) تیر پرتاب کنند و خود او قاتل امام حسین (ع) شد.

سرنوشت شمر

در پی قیام مختار ثقفی در سال 66 هجری قمری شمر در جنگ علیه او شرکت کرد اما مختار وی و دیگر امرای اموی را در جنگ جبانه السبیع ( از محله های کوفه ) شکست داد اما شمر از کوفه گریخت. مختار غلام شمر که ایرانی بود ( رستم ) را به همراه غلام خود ( زربی ) فرستاد تا شمر را دست بسته به کاخ بیاورند. در راه رستم زربی را کشت و به شمر پیوست. سپس ایرانیان به فرماندهی کیان ایرانی به مکانی که شمر گریخته بود رفتند. مکانی که شمر در آنجا بود ساتیدما نام داشت. ام وقتی فهمید کیان و ایرانیان می آیند به کلتانیه ( بین شوش و قریه صیمره ) گریخت. کیان و ایرانیان آنجا را هم پیدا کردند و به آنجا رفتند. رستم کشته شد و سپس خود کیان شمر را کشت و سرش را پیش مختار آورد. دوستان شمر هم فرار کردند. مختار سر شمر را پیش محمد حنفیه فرستاد. 

شمر در اهل سنت هم جایگاه بدی دارد.

پایان

خداحافظ