رویدادهای مدرسه
به مناسبت روز درختکاری:
برایِ درخت؛
آنچه هوا، مداد و کاغذ ارمغان اوست..
خلاصه :
نونهالان میزان، با کمک یکدیگر چندین نهال کاشتند.وقتی به نیمهی اسفند میرسیم، لازم است بیشتر نفس بکشیم، بیشتر بنویسیم و بیشتر به لوازم چوبی خانههایمان بنگریم تا قدر این موجودی که نوشتن مدیون اوست را بیشتر بدانیم. آری، درخت هست ولی کم هست؛ هرچه بیشتر باشد، بهتر است. اگر نصف جمعیت این شهر هرکدام یک درخت بکارند، هر درخت بعد از سه ماه به اندازهی مصرف سالیانهی ده برابر این جمعیت اکسیژن تولید میکند و این به معنای هوای بهتر و زندگی سالمتر است. درختکاری فقط یک اقدام نیست، درختکاری یک فرهنگ است..
به همین مناسبت و برای کاشتِ بذر این فرهنگ در وجود نونهالان میزان، دست به کار شدیم و از شهرداری نهالهایی را به امانت گرفتیم تا برای این شهر دودی، درختان زیبا و تنومند بسازیم. به همراه بچههایمان از سمت دبیرستان به سمت بوستان پشت مدرسه رفتیم و تا میتوانستیم بیل زدیم! دستهایمان درد گرفت، پاهایمان خسته شد ولی ارزش داشت.
حالا اندکی صبر، سحر نزدیک است. کودکان ششسالهی میزان با هربار رفتن به سفر پژوهشی قرار است به سانِ یک مادر، رشد این نهالها را از نزدیک ببینند و از آن مراقبت کنند و سالها خواهد گذشت تا پرندگان، خزندگان، حشرات و شاید رهگذری که از سایهی آن استفاده میکند برای آنان دعا کنند.