معرفی
بازی انگاره
خلاصه :
طراح و سازنده بازی ایرانی «انگاره» با مرور مسیری که برای به سرانجام رساندن ایده خلاقانه خود پشت سر گذاشته، از تلاش برای عرضه جهانی این بازی گفت.خبرگزاری مهر- گروه فرهنگ: جمعه شبی که گذشت و در آئین اختتامیه نخستین رویداد تجاری بازیهای رایانهای تهران (تیجیسی) یکی از مهمترین اتفاقات اعلام نظر داوران بینالمللی این رویداد درباره برترین بازیهای تولید شده توسط بازیسازان ایرانی بود. بازیهایی که از نگاه این متخصصان صنعت جهانی گیم، ظرفیت لازم برای عرضه در بازار بینالمللی بازیها را دارند و میتوان به آینده آنها امیدوار بود.
یکی از بازیهای برتر نخستین رویداد تیجیسی، «انگاره» بود که عنوان «خلاقانهترین بازی پیسی» را از آن خود کرد. این بازی ایرانی که ظاهری ساده دارد و بدون داستانی پیچیده، بیشتر بر مبنای ظرافتهای گرافیکی معماری ایرانی مخاطب خود را به جهانی از طرح و نقش فرامیخواند اما سرگذشت جالبی داشته است. بازیای که به جرأت میتوان گفت تمام شاخصههای لازم برای عنوان «بازی ایرانی» را دارد و سازنده جوانش حالا به فکر عرضه آن در بازارهای جهانی است.
مهدی بهرامی متولد و بزرگشده اصفهان است. از همان سنین نوجوانانی علاقهمند به مباحث نرمافزاری و برنامهنویسی بود تا جایی که در سن ۱۱ سالگی با نوشتن یک برنامه محاسباتی پایه ریاضی توانست در سطح مدرسه جایزهای را از آن خود کند. علاقه به برنامهنویسی و همزمان تلاش برای ایجاد نسبت میان فضای سرگرمی بازیهای رایانهای و معادلات ریاضی آرامآرام تبدیل به توشهای در ذهن مهدی شد که با عزیمت او به هلند در سن ۱۹ سالگی بهمنظور ادامه تحصیل، زمینهساز دورخیز جدیتر او برای به سرانجام رساندن یک ایده متفاوت شد.
این ایده در قالب بازی «انگاره» سروشکل پیدا کرد؛ بازیای در سبک پازل و مبتنیبر ظرافتهای هندسی و هنری نهفته در طرحها و نقوش معماری ایرانی که خیلی زود نه فقط توجه دوستان و اطرافیان که نگاه متخصصان صنعت گیم را به سمت این جوان خلاق ایرانی جلب کرد.
همه چیز از یک سوال هندسی آغاز شد
«از قدیم تجربه ساخت بازیهای کوچک رایانهای را داشتم اما روزی معلم هندسه ما سوالی را مطرح کرد درباره اینکه اگر توپی روی زمین بغلطد، نقطهای فرضی روی آن چه مسیری را طی خواهد کرد؟ همین سوال جالب ذهنم را به خود مشغول کرد و یک بازی بسیار ساده و مبتدی بر اساس آن ساختم.» مهدی بهرامی با ته لهجه اصفهانی اینگونه جرقه اصلی شکلگیری ایده «انگاره» در ذهن خود را روایت میکند.
این بازیساز جوان در گفتگو با خبرنگار مهر، روایت خود را اینگونه ادامه میدهد: «ایده این بازی شاید جذاب بود اما ساختار و شمایلی بسیار آماتور داشت و ارتباطی هم با معماری و هنر ایرانی نداشت. همان بازی را برای چند نمایشگاه و جشنواره بازی فرستادم که مثلا در جشنواره «توکیو گیم شو» و در بخشی که مربوط به نمایش ایدههای نو و تازه در زمینه بازیسازی بود، از آن استقبال کردند و همان ایده ساده را به نمایش گذاشتم. بعد از آن برخی رسانهها و سایتهای تخصصی درباره این ایده تازه نوشتند.»
S.a.h.Azimi
۶ سال پیش
خیلی خوب بود
M.H.N
۵ سال پیش