کِن‌دو (به ژاپنی: 剣道 - به روماجی: kendō به معنای طریقت شمشیر یا راه شمشیر) یک هنر رزمیمدرن ژاپنی است که از هنر شمشیرزنی سنتی سامورایی «کن‌جوتسو» در ژاپن سرچشمه می‌گیرد. شمشیر مورد استفاده در کندو از چوب خیزران ساخته می‌شود و کن‌دوکاران گونه‌ای زره به نام «بوگُو» می‌پوشند.
با ترکیب فنون و ارزش‌های هنرهای رزمی از یک سو، و تحرّک بدنی شدید ورزش‌های مدرن از سوی دیگر، کندو توانایی‌های ذهنی و بدنی رزمی‌کار را به چالش می‌کشد.
به هنرجویان کندو «کن‌دوکا» (به ژاپنی: 剣道家) یا گاهی «کِنشی» (به ژاپنی 剣士 به معنایشمشیرزن) گفته می‌شود.[۲][۳] واژه قدیمی کن‌دوئیست هنوز به ندرت در زبان انگلیسی به‌کار می‌رود.[۴]
بر اساس آمار فدراسیون سراسری کندوی ژاپن، تا سپتامبر ۲۰۰۷ تعداد ۱٫۴۸ میلیون نفر کندوکای دارای مدارج «دان» در ژاپن به ثبت رسیده بودند. این فدراسیون تخمین می‌زند که بیش از ۶ میلیون نفر کندوکای فعال در سراسر جهان وجود داشته باشند.
