بهترین سن برای خرید تلفن همراه+اسیب های سنگین تلفن همراه

خلاصه :

نیشتین جمله جالبی در این مورد دارد که می‌گوید: «من از روزی می‌ترسم که تکنولوژی از تعامل انسانی پیشی بگیرد. چنین روزی، جهان نسلی از احمق‌ها خواهد داشت.» این جمله بار مفهومی بالایی دارد. همه از تکنولوژی در جهت بهبود امور استفاده می‌کنیم اما اگر قرار باشد همه زندگی ما را فرا بگیرد، فاتحه انسانیت و مهربانی را باید خواند.

از چه سنی برای کودکان موبایل بگیریم

موبایل یکی از محصولات فناوری است که مزایای بی شماری دارد. به ویژه در این عصر که موبایل تقریبا همه کار می‌کند و علاوه بر تلفن، دوربین، کامپیوتر، حسابدار و... نیز هست. اما همین موبایل دوست‌داشتنی که نفس بسیاری از ما به آن وابسته است برای کودکان مضر و مخرب است. متاسفانه خیلی از والدین در مورد اینکه فرزندان کوچک آنها گوشی موبایل دارد، با افتخار صحبت می‌کنند. کودک 5 یا 6 ساله‌ای که گوشی هوشمند به دست می‌گیرد آیا واقعا از محدودیت‌ها و روشهای استفاده آن آگاهی لازم را دارد؟ آیا پدر و مادر او احساس نمی‌کنند نباید این وسیله از این سن کم در اختیار او قرار بگیرد؟

البته برخی از والدین برای استفاده از موبایل برای فرزندان خود محدودیت تعیین می‌کنند و مثلا فقط دو ساعت موبایل در اختیار او قرار می‌دهند. اما برخی از والدین از اینکه تا قبل از سن 12 تا 17 سالگی برای فرزند خود موبایل تهیه کنند، اکراه دارند. برخی از خانواده‌ها از اینکه موبایل در اختیار فرزند خود قرار دهند می‌ترسند زیرا هراس دارند مبادا باعث انحراف او بشود.

واقعیت این است که والدین نباید به فرزندان دبستانی یا دوره راهنمایی خود موبایل بدهند زیرا با این کار این آزادی را به آنها می‌دهند که وارد شبکه‌های اجتماعی آنلاین شوند. یا متاسفانه با دوستان نامناسب ارتباط های مخفیانه داشته باشند. وقتی یک گوشی هوشمند در اختیار یک نوجوان باشد، او به‌طور دایم به اینترنت دسترسی دارد و اینترنت نیز با همه خوبی‌ها، سایت‌هایی دارد که برای فرزندان ما به هیچ وجه مناسب نیستند.

شاید بهترین سن برای خرید گوشی برای فرزندان، دوره دبیرستان باشد. دختر و پسر در این سن دیگر کودک نیستند و می‌توانند تا حدی خوب را از بد تشخیص دهند. البته لازمه این امر آن است که پدر و مادر با ارائه مشورت های دقیق به فرزندشان او را همراهی کنند.

این روزها کمتر پیش می‌آید گوشی تلفن و یا تبلت دست کودکان نبینیم؛ بچه‌های 3 و 4 ساله حتی اگر خودشان صاحب گوشی همراه و تبلت نباشند، تمام فوت و فن‌های تلفن همراه پدر و مادرشان را از حفظ هستند، حتی بهتر از خود آنها و اگر تنها یکی دو سال بزرگ‌تر باشند، صاحب تبلت‌های اسمارت می‌شوند.

این در حالی است که گاهی اوقات والدین، خود برای کودکشان تبلت می‌خرند، بدون آنکه کودک بخواهد و کلی هم ذوق می‌کنند که چه خوب است این تکنولوژی؛ بچه‌ها یک گوشه می‌نشینند و سرگرم بازی با آن می‌شوند، اما نباید فراموش کرد که آسیب‌های تلفن همراه و تبلت بسیار بیشتر از مزایای آن است.

تلفن همراه همچنین به یک وسیله جدانشدنی از دانش‌آموزان تبدیل شده است؛ آنها تقریباً در همه جا از این وسیله استفاده می‌کنند، بازی می‌کنند، جست‌وجو می‌کنند و گاهی هم اطلاعات مفید کسب می‌کنند؛ اما واقعیت این است که دانش‌‌آموزان اگر از این وسیله به درستی استفاده نکنند، بیش از هر قشر دیگری آسیب خواهند دید.

*استفاده 75 درصدی دانش‌آموزان آمریکا از تلفن همراه

طبق گزارش مرکز تحقیقاتی PEW، در طول دو سال گذشته آمار استفاده از وسایل الکترونیکی در بین دانش‌آموزان، از 52 درصد به 75 درصد افزایش یافته است؛ این در حالیست که آمارها حکایت از استفاده 38 درصدی کودکان زیر دو سال از گوشی همراه دارند، در حالی که دو سال قبل این آمار تنها 10 درصد بوده است. 

درست است که کودک زیر دو سال نمی‌تواند از تکنولوژی استفاده کند اما نباید فراموش کرد که به هر حال وسایل الکترونیکی تأثیر روانی خود را به جای می‌گذارند. 

*استفاده 97 درصدی کودکان زیر 4 سال آمریکایی از تلفن همراه 

تحقیقات جدید پژوهشگران آمریکایی نشان داده است که 97 درصد از کودکان زیر 4 سال در ایالات متحده صرف نظر از درآمد خانواده، از تلفن همراه استفاده می‌کنند.

این تحقیق که در روزنامه ایندیپندنت منتشر شده است، 350 کودک را در یک جامعه کم‌درآمد مورد مطالعه قرار داد و هشدار داد که کودکان در معرض آسیب‌های ناشی از تلفن همراه که کم هم نیستند، قرار دارند.

***محاسن و معایب استفاده از تلفن همراه

تلفن همراه با تمام اثرات منفی که دارد، وقتی در دست کودک قرار می‌گیرد باعث آرامش او می‌شود؛ هرچند کاذب؛ هر چند برای لحظه‌ای کوتاه.

کافیست به یک کودک خردسال که مدام با شیطنت‌هایش آرامش را از شما سلب کرده و مانع تمرکز شما شده است، یک گوشی همراه و یا تبلت بدهید تا ببینید چطور یک گوشه می‌نشیند بدون آنکه چیزی را خراب کند و اعصاب کسی را بهم بریزد و سرگرم بازی می‌شود.

اما واقعیت این است که آیا این نکته مثبت به آسیب‌هایی که تلفن همراه به فرزند ما می‌رساند، می‌ارزد؟ در ادامه به مضرّات تلفن همراه و آسیب‌های غیر قابل جبرانی که به کودک و نوجوان ما وارد می‌کند، می‌پردازیم:

1. ضعف بینایی

بررسی‌های جدید دانشمندان اروپایی نشان می‌دهد کار زیاد با تبلت به چشم کودکان آسیب‌های جدی وارد می‌کند و می‌تواند برای سیستم عصبی و چشمی کودکان بسیار مضر باشد.

با توجه به اینکه استفاده از گوشی همراه و تبلت برای کودکان در مدت زمان کوتاه خلاصه نمی‌شود، قطعاً به بینایی آنها آسیب می‌زند.

به گفته گری هیتینگ نویسنده ارشد سایت "AllAboutVision.com"، خستگی دیجیتالی چشم (Digital Eye Strain) که گاهی اوقات تحت عنوان سندروم بینایی کامپیوتری (computer vision syndrome) از آن یاد می‌شود، باعث آزردگی بسیاری می‌شود.

بر اساس گزارشی که در سال 2015 میلادی از سوی انجمن بینایی ایالات متحده آمریکا با عنوان «بینایی 20/20/20 است: از چشمانتان در برابر دستگاه های دیجیتالی محافظت نمایید» به چاپ رسید، 61 درصد از آمریکایی‌ها پس از استفاده دراز مدت از دستگاه‌های الکترونیکی دچار خستگی چشم می‌شوند؛ به بیان دیگر تقریباً از هر سه آمریکایی، دو نفر را شامل می‌شود.

2. بروز مشکلات عصبی در کودکان

یکجا نشینی و غافل شدن از بازی‌های کودکانه موجب بروز مشکلات عصبی در آنها می‌شود. کار زیاد با رایانه، تبلت، گوشی و حتی تماشای زیاد تلویزیون از فاصله نزدیک و مواجهه بیش از حد با منابع نوری باعث بروز این مشکل می‌شود.

انجمن متخصصین اطفال آمریکا نیز می‌گوید که کودکان پیش از دو سالگی نباید به هیچ نمایشگری نگاه کنند اما تقریبا 90 درصد کودکان تا قبل از دو سالگی به طور منظم تلویزیون نگاه می‌کنند؛ زمان مشاهده تلویزیون نیز به تدریج بیشتر می‌شود.

2. پایین آمدن کیفیت خواب 

زمانی که افراد به گوشی‌های هوشمند و تبلت‌های خود در تاریکی نگاه می‌کنند، طول موج کوتاه نور آبی منجر به تأخیر در ترشح ملاتونین می‌شود و پیرو آن، فرآیند خواب را سخت‌تر می‌کند.

نویسنده ارشد این تحقیقات از دانشگاه هوستون گفت: «دستگاه‌های الکترونیکی نظیر تبلت و گوشی همراه سطح هورمون خواب را کاهش و کیفیت خواب را تحت تأثیر خود قرار می‌دهند».

متخصصان دانشگاه هوستون در ادامه می‌گویند: «هزینه‌های پایین آمدن کیفیت خواب به خصوص در کودکان بسیار بیشتر از خستگی و خواب‌آلودگی است؛ عدم داشتن خواب منظم با خطر بالایی از افسردگی، چاقی، حمله قلبی، سکته مغزی و دیابت مرتبط است».

3.  به وجود آوردن اختلالات ذهنی

به گفته محققان روسی، ارسال بیش از اندازه پیام کوتاه نوعی وسواس و اختلال ذهنی به دنبال دارد که متاسفانه نزد کاربران نوجوان بسیار رایج است.

 استفاده بیش از اندازه و غیر ضروری از تلفن همراه برای کاربر استرس و پریشانی ذهنی پدید می آورد.

 این اختلالات به حدی است که نوعی بیماری روانی و عصبی براساس آن تعریف شده است و فرد مبتلا در طول روز چندین بار احساس می کند گوشی تلفن همراهش زنگ می‌خورد.

از سوی دیگر برخی اختلالات روانی به دلیل تماشای صحنه‌های نامناسب در برخی بازی‌ها، فیلم‌های بلوتوثی، فیلم‌های فضای مجازی و مطالب خاص از دیگر مواردی است که نباید از آن غافل شد.

4. منزوی شدن کودکان 

روزنامه دیلی‌میل نوشت: «بازی با تبلت و گوشی همراه فرصت آموزش، خواندن، نوشتن و حتی اجتماعی شدن و برقراری ارتباط با دیگران را از کودکان سلب می‌کند».

تمام روزهایی که می‌توانند بهترین گزینه‌های برقراری ارتباط کودکان با دیگران و ایجاد روابط اجتماعی مفید باشند، با بازی با وسایل الکترونیکی به هدر می‌روند. 

5. چاقی کودکان 

محققان آمریکایی با بررسی داده‌های بیش از هزار کودک چاق اظهار کردند: «با فراگیر شدن تبلت‌ها و گوشی‌های هوشمند چاقی کودکان بیش از قبل شیوع پیدا کرده است که در پی آن بیماری‌های متعدد دیگری نیز شکل می‌گیرند».

زل‌ زدن کودکان به صفحه نمایشگر وسایل الکترونیکی، نشستن‌های مداوم، بی‌تحرکی‌های زیاد، پایین آمدن کیفیت خواب و حتی غذا خوردن در هنگام بازی به چاقی کودکان دامن زده است. 

6. تومور مغزی 

متخصصان انگلیسی باور دارند، تومور مغزی در نوجوانی و بزرگسالی حاصل استفاده بی‌رویه کودکان از وسایل الکترونیکی است؛ یک مطالعه جامع بین‌المللی در سال 2011، نشان داد، میان استفاده از وسایل الکترونیکی و ابتلا به تومور مغزی در بزرگسالی ارتباط مستقیم وجود دارد. هر چه کودک بیشتر از وسایل الکترونیکی استفاده کند، احتمال آسیب دیدن او در بزرگسالی افزایش می‌یابد.

7. آسیب‌های انگشت دست کودکان 

آکادمی پزشکی اطفال آمریکا هشدار می‌دهد که استفاده طولانی‌مدت از صفحات لمسی ابزارهای الکترونیکی به انگشت دست کودکان آسیب می‌زند؛ سرگرم شدن با تبلت و گوشی همراه فرصت بازی‌های معمولی را سلب می‌کند و به این ترتیب عضلات کودک روز به روز تحلیل می‌رود و به مروز زمان حرکاتش تأخیر بیشتری خواهند داشت. 

8. خطر ابتلا به سرطان 

از آنجایی که تلفن‌های همراه برای برقراری ارتباط از امواج رادیویی استفاده می‌کنند،‌ یکی از مهم‌ترین نگرانی‌های استفاده از اینگونه وسایل افزایش خطر ابتلا به سرطان است.

9. آسیب‌های جسمی فراوان در اثر استفاده از هندزفری 

متخصصان کلینیک درمانی کالیفرنیا ابراز کردند: «گوش دادن با صدای بلند به موزیک با استفاده از هدفون یا هندزفری به صورت طولانی‌مدت، سبب عارضه‌های مختلفی از جمله کاهش سطح شنوایی گوش به صورت موقت و یا دائم می‌شود». 

هدفون به دلیل انتقال صدا به صورت مستقیم و بی‌واسطه روی سیستم شنوایی و حلق تأثیر منفی می‌گذارد. 

10. اعتیاد به تلفن همراه 

برخی کودکان عادت کرده‌اند صبح که از خواب بیدار می‌شوند، سراغ تلفن همراه و حتی قبل از آنکه صبحانه بخورند ساعت‌های زیادی را صرف بازی‌های آنلاین کنند که اگر والدین نتوانند کنترلی بر روی بازی‌های آنلاین فرزندشان اعمال کنند، باید گفت به راحتی این دست بازی‌ها اعتیادآور می‌شوند.

ضمن اینکه بعضی از کودکان برای افزایش رتبه و جایگاه خود در اینگونه بازی‌ها، حتی حاضر به پرداخت هزینه‌هایی هستند و گاهاً می‌بینیم که یک کودک خردسال با استفاده از کارت بانکی والدین از حساب آنها برداشت کرده تا رتبه خود در بازی را ارتقاء دهد؛ ضمن اینکه بعضی از این بازی‌های آنلاین حاوی تصاویر مستهجنی است که کودک را با فضایی که هیچ تناسبی به سن او ندارد، آشنا می‌کند و قطعاً تبعات جبران‌ناپذیری در روح و روان وی به جای می‌گذارد.

بسیاری از محققان معتقدند استفاده بیش از اندازه از تلفن همراه در ذهن و اعصاب کاربران نوعی اعتیاد پدید می‌آورد که درست مانند اعتیاد به مواد مخدر، بازی‌های رایانه‌ای، اینترنت و ... مخرب است.

معتادان به استفاده از تلفن همراه از دوستان و خانواده فاصله می‌گیرند، انزواطلب می‌شوند، اولویت‌های سنی و اجتماعی نظیر تحصیل و اشتغال را پس می‌زنند، هنگامی که تلفن همراه در دسترس‌شان نیست به آن فکر می‌کنند و از دوری‌اش رنج می‌برند.

11. کاهش مهارت‌های ارتباطی

شواهد نشان می‌دهد، جایگزینی این تکنولوژی به جای ارتباطات حضوری (به خصوص با استفاده از امکان ارسال پیام‌های کوتاه) تا حدود زیادی ارتباطات انسان‌ها را به حداقل رسانیده است.

 افزایش این گونه ارتباطات به کاهش روابط چهره به چهره و زنده صوتی منجر می‌شود. ارتباطات ناقصی که در قالب متون خشک و بی روح جان می‌گیرد، مرز شوخی و جدی را درهم می‌آمیزد و مسیر اغراق آمیز و نادرستی را می‌پیماید که هرگز جایگزین مناسبی برای ارتباط کلامی و عاطفی میان گروه دوستان و آشنایان نیست و شناخت مجازی و غیر واقعی حاصل از آن نمی‌تواند معیار خوبی برای آگاهی درباره طرفین رابطه باشد.

 این ارتباط مجازی فرصت یادگیری آداب زندگی را به طور عملی و از طریق ارتباط موثر با اقشار مختلف اجتماعی از فرد سلب و او را در محیطی بسته و محدود محصور می‌کند.

12. محدود شدن یادگیری

متخصصان در دانشگاه سوئیس یادآوری می‌کنند که مغز کودک در طول دوره یک سالگی با سرعت بالایی در حال توسعه و رشد است. کودکان در سن پایین از تعامل با محیط بسیار بیشتر و بهتر یاد می‌گیرند تا محدود شدن دنیایشان به یک صفحه نمایشگر.

لازم است کودکان در تعامل با دیگران درگیر شوند و حتی نکات جزئی مثل برقرار کردن تماس چشمی را در این تعاملات بیاموزند. یادگیری این مسائل در این سن ضروری است و بعدها نمی‌توان آن را جبران کرد.

13. اتلاف وقت زیاد

از آنجا که گوشی‌های تلفن همراه قابلیت دارا بودن بازی‌های مختلف را در خود دارد، کودک یا نوجوان مدت زمان زیادی را سرگرم بازی می‌شود و از دیگر کارهای ضروریش باز می‌ماند.

براساس گزارشی که شبکه سی ان ان در سال 2015 منتشر کرد، نوجوانان روزانه حداقل 9 ساعت از وسایل الکترونیکی استفاده می‌کنند که تاکنون به طرز چشمگیری نیز افزایش داشته است. 

14. در ارتباط قرار گرفتن با اطلاعات نامتناسب

 در بسیاری از مواقع محتویات درون پیامک‌ها و بلوتوث‌ها مسائل و اطلاعات نامناسبی دارد که ذهن کودک و نوجوان را درگیر می‌کند، مشغله فکری برای او ایجاد می‌شود و به علاوه غالباً به خاطر ترس از اطلاع والدین دچار تشویق و نگرانی می‌شود.

*استفاده بهتر کودکان از ابزار الکترونیکی با همراهی والدین

استفاده از ابزار دیجیتال ممکن است گاهی هم بسیار خوب باشد؛ به‌خصوص زمانی که بچه‌ها و والدینشان با یکدیگر برای استفاده از این دستگاه‌ها در تعامل باشند. پدرها و مادرها می‌توانند برای فرزندانشان کتاب الکترونیکی بخوانند، در بازی‌ها و اپلیکیشن‌های آموزشی به آنها کمک کنند و تجربه‌های کسب‌شده از اسمارت‌فون‌ها را به دنیای واقعی متصل کنند.

اغلب تصور می‌شود کودکان فقط به تماشای کارتون و سریال تلویزیونی علاقه دارند، ولی مطالعات موسسه "Zero to Three‌" ثابت کرده این رده سنی به بازی کردن، کتاب خواندن و استفاده از برنامه‌های تعاملی بیشتر توجه می‌کند. در واقع، برخلاف آنچه به نظر می‌رسد، کودکان به دنبال‌های راه‌های بیشتری برای کار با اپلیکیشن‌ها و دستگاه‌ها هستند و اگر والدین نیز با آنها همراهی کنند، یادگیری و تجربه کاربری آنها بسیار غنی‌تر و موثرتر می‌شود.

*ممنوعیت استفاده از تلفن همراه در کلاس درس 

به گزارش فارس،‌ آمارها حکایت از آن دارد که تقریباً تمام مدارس دنیا استفاده از گوش همراه در کلاس درس را ممنوع کرده‌اند، 62 درصد دانش‌آموزان می‌توانند گوشی همراه به مدرسه ببرند اما اجازه استفاده از آن در کلاس درس و یا حتی به همراه بردن آن در کلاس را ندارند.

گرچه بردن تلفن همراه به کلاس درس ممنوع است اما قطعاً هستند دانش‌آموزانی که به شیوه خاص خود از قانون مدرسه سرپیچی می‌کنند و حتی در کلاس درس از تلفن همراه استفاده می‌کنند که در این صورت بیشترین آسیب را خود دانش‌آموز می‌بینند.

گاهی حس رقابت و چشم هم چشمی خانواده ها به تمایل کودکان به تکنولوژی و موبایل ، دامن می زند و آن را نوعی با کلاسی و با فرهنگ بودن تلقی می کنند .

اما این به اصطلاح با کلاسی و با فرهنگ بودن چه عواقبی را برای نهال های نوپای زندگیمان به دنبال دارد و آیا می تواند موجب افزایش ضریب هوشی و توانایی آنها شود؟، این مسئله ای است که در هیاهوی زندگی های مجازی به دست فراموشی سپرده شده است.

بعضی اوقات کودکان چنان در دنیای جدید و جذاب تکنولوژی غرق می شوند که هیچ غریق نجاتی نمی تواند آنها را از خطراتی که در کمینشان است آگاه کند.

علی باجلان روانشناس خانواده با بیان اینکه سن استفاده از موبایل خیلی پایین آمده، می گوید: در زمان گذشته کودکان نقش اقتصادی برای خانواده داشتند اما به تدریج این نقش از بین رفت و تعداد زیاد فرزندان کنار یکدیگر بدون ایفای نقش موثر برای خانواده زندگی کردند و اکنون خانواده ها به سمت تک فرزندی پیش رفته اند.

اگر گندم بکاری، جو درو نمی کنی!

این صاحب نظر در خصوص تغییر روند زندگی و تاثیر آن بر فرزندان عنوان کرد: در جامعه کنونی به دلیل اشتغال اغلب والدین ، آنها نمی توانند زمان زیادی را برای فرزندان خود اختصاص دهند و معمولا کم حوصله و خسته هستند.

 وی افزود: درسایر کشورها فرزندان به عنوان سرمایه ملی محسوب می شوند بنابراین روی آنها سرمایه گذاری می کنند؛ همانطور که اگر در شرکتی سرمایه گذاری کنیم ، مدام میزان سودآوری آن را می سنجیم.

غول های تکنولوژی دنیای کودکان را تسخیر می کنند

باجلان ضمن تاکید براینکه در ایران  هیچ گونه توجهی به فرزند یا این ثروت ملی نمی شود، افزود: متاسفانه والدین نسبت به شناسایی توانایی فرزندان و شکوفایی آنان  وهمچنین بررسی نیازهای اساسی فرزندان بسیار بی توجه هستند.

وی ادامه داد: نداشتن آگاهی از نیاز کودک موجب می شود تا والدین به جای ایجاد فضا و سرگرمی مناسب برای کودک و پر کردن خلاء حضور خود در کنار او تبلت و موبایل را در اختیارش بگذارند و در نتیجه کودک خلاء نبود والدین را با بازی های کامپیوتری و فضای مجازی پر می کند.

تو مو میبینی و من پیچش مو!

این روانشناس خانوده ضمن تاکید براینکه والدین با این اقدام بزرگترین ظلم را در حق کودک خود می کنند، بیان کرد: والدین باید برای اینکه کودکان آنها در آینده فردی قوی، مقتدر و کارآمد شوند زمان بیشتری برای آنها بگذارند تا علاوه بر آموزش نحوه استفاده صحیح از تکنولوژی به کودک، روش های صحیح زندگی و سرگرمی سالم را به او نشان دهند.

وی افزود: والدین نباید در تربیت کودک خود تک بعدی عمل کنند بلکه  باید جوانب مختلف رفتاری و تربیتی را در نظر بگیرند.

بازی سالم حق مسلم کودکان است

باجلان با بیان اینکه کودک حقوق و وظایفی را بر گردن والدین دارد، اظهار داشت: در مورد حقوق اولیه کودک از جمله نیازهای فیزیولوژیک ، امنیت جسمی و روانی و در کنار آن بازی های مناسب هیچ کوتاهی پذیرفته نمی شود.

وی گفت: وقتی والدین با نادیده گرفتن حقوق اولیه کودک ، موبایل و تبلت را در اختیار او می گذارند یعنی نیازهای طبیعی او از جمله نیاز به فعالیت، جنب وجوش و دویدن را از او می گیرند.

کودکان این والدین بیشتر در خطرند!

این صاحب نظر با بیان اینکه موبایل و تبلت به اسباب بازی کودکان 2 ساله تبدیل شده ، تصریح کرد: وقتی این تکنولوژی ها را در اختیار کودک قرار می دهند ، امکان  قرار گرفتن اطلاعات، عکس و فیلم های غیر متناسب با سن او و در نتیجه عواقب غیر قابل جبران وجود دارد.

وی ادامه داد: وقتی والدین ارتباط خوب و موثری با هم نداشته باشند ، نمی توانند با کودک نیز ارتباط برقرار کنند.

بازی های کوچه خیابانی هم به خاطره ها پیوست!

باجلان تاکید کرد: تا زمانی که زوجین به دلیل بالا رفتن سن وسرد شدن زندگی بچه دار می شوند  طرز برخورد آنها با کودک اشتباه است و درک و تعریف درستی از پدر و مادر بودن ندارند. 

وی افزود: از طرفی والدین نمی توانند برای فرزندان خود زمان بگذارند و کودکان امروزی از بازی های کوچه خیابانی ، روابط اجتماعی و خانوادگی محروم هستند.

وی ادامه داد: این نوع تربیت، کودکانی پرتوقع، لجباز، راحت طلب و ناتوان در تحمل ناکامی ها را به دنبال دارد.

کودک طوطی وار از والدین تقلید می کند 

این روانشناس خانواده عنوان کرد: نباید در بازی های کودکان افراط  و تفریط  وجود داشته باشد و والدین باید برای بازی کودک خود زمان تعیین کنند.

وی گفت: به تدریج باید از زمان بازی های کامپیوتری بکاهیم و سرگرمی های مناسب را جایگزین آن کنیم.

والدین الگوی فرزندان خود هستند بنابراین برای کاهش وابستگی فرزندان به دنیای تکنولوژی ها نخست باید از خود شروع کنند.