حضرت ابراهیم[ع]

خلاصه :

حضرت ابراهیم[ع] مشهور به ابراهیم خلیل جد بزرگ دوگروه عرب از طریق پسرش حضرت اسماعیل[ع] و بنی اسرائیل از طریق پسر دیگرش  اسحاق[ع] است.

بنابر روایت عهد عتیق ابراهیم به قبایل آرامی که از جزیره العرب به کرانه های فرات کوچیده بودند نسب می برد. در باره ولادت و زادگاه این پیامبر اسناد مختلفی آمده.

نخستین گام ابراهیم برای تبلیغ یکتاپرستی دعوت آرز عموی خود بود در سوره هایی از قرآن ذکر این دعوت آمده و در این باره ابراهیم دوبار با آرز بر سر دین قوم به بحث پرداخت پساز دمین بار آرز ابراهیم را از خود راند پس از این ماجرا حضرت ابراهیم وقتی همه مردم از شهر خارج شده بودند تمامی بت هارا به جز بت بزرگ با تبر شکست و تبر خود را روی بت بزرگ گذاشت و   این کار   را به بت بزرگ نسبت داد و از قوم خود خواست علت را از همان بت  بپرسند اما بت که قادر به سخن گفتن نیست و قوم در برابر حجت فروماندند ولی سرانجام ابراهیم را در آتش انداختند ولی خدا آتش را برای ابراهیم سرد کرد. پس از این ماجرا حصزت ابراهیم[ع] و لوط[ع] قوم خود را ترک کردند.