مقالات
گونه های مهاجم
خلاصه :
اطلاعاتی درباره گونه های مهاجمگونه های مهاجم که به نام هایی مانند گونه های بیگانه نیز شناخته می شوند، گونه های غیر بومی یک اکوسیستم هستند که اکوسیستمی که در آن مستقر می شوند را به طور قابل توجهی تغییر می دهند و یا در آن اختلال ایجاد می کنند.
گونه های بیگانه ممکن است از راه مهاجرت طبیعی به مناطق جدید برسند اما اغلب در نتیجه فعالیت های گونه های دیگر به یک اکوسیستم معرفی می شوند. فعالیت های بشر از جمله فعالیت هایی که در زمینه تجارت در سطح بین المللی و تجارت حیوانات خانگی انجام می شوند از رایج ترین راه های انتقال گیاهان، جانوران، میکروب ها و موجودات دیگر به زیستگاه های جدید است.
بیشتر گونه های بیگانه در طولانی مدت نمی توانند در زیستگاه های جدید به حیاتشان ادامه دهند. دلیلش این است که از نظر تکاملی نمی توانند خودشان را با چالش های استقرار در محیط جدید سازگار کنند. اما ممکن است برخی از گونه های معرفی شده به یک اکوسیستم نسبت به گونه های بومی یک مزیت رقابتی پیدا کنند و در نتیجه تبدیل به گونه مهاجم شوند. در این شرایط، تازه واردان جمعیتی را پرورش می دهند و افزایش می یابند.
بدترین گونه های مهاجم جهان
شیرماهی ها که در اصل ساکن ناحیه اقیانوسی هند-آرام هستند احتمالا از آکواریوم یک نفر به اقیانوس اطلس راه یافته اند. این گونه 40 گونه ماهی دیگر را شکار می کند و همچنین گونه ای همنوع‌خوار نیز است.
سار اروپایی حضور خود در پارک مرکزی نیویورک را با یک دسته صدتایی در سال 1890 آغاز کرد اما اکنون در کل آمریکای شمالی پخش شده اند و آشیانه های پرندگان دیگر را از آن خود می کنند.
لارو خاکسترخوار زمردی به واسطه تغذیه از پوست درختان مرگ آنها را رقم می زند و نابودی جنگل ها در سراسر شمال آمریکا را موجب شد.
برخی از این گونه ها با اهداف از پیش تعیین شده وارد زیست بومی جدید شده اند که نمونه ای دیگر از دخالت انسان در طبیعت و مواجهه با نتیجه معکوس محسوب می شوند. در برخی موارد ما برای نابودی یک گونه مزاحم شرایط نابودی چندین گونه دیگر را نیز ایجاد کرده ایم
برچسب‌های این مطلب :
گالری تصاویر :
