معرفی
درس روش م
تقریظ
چیست
خلاصه :
روش م← تقریظ بگونه مقدمۀ ستایشآمیز
و آن چنان است که بر نوشته، یا بر کتاب نویسندهای، درآمدی ستایشآمیز بنویسند و ضمن مرور بر مطالب کتاب، مزایا و محاسن آن را برشمارند، بیآنکه بر معایب آن انگشت نکندو از کاستیهای آن سخنبگویند.
در جریان مرور بر مطالب کتاب و ستایش آن، نویسنده نیز مورد تأیید و ستایش قرار میگیرد.
نویسندۀ تقریظ، نسبت به مؤلف کتابی که بر آن تقریظ نوشته میشود، فاضلتر و مشهورتر است و در یک کلام، سِمَتِ پیشکسوتی دارد و مورد احترام اهل دانش است و به همین سبب، تأیید و ستایش وی بر اهمیت اثر میافزاید و آن را در چشمخوانندگان میآراید و ارجمند میسازد.
چنین است که در کتب لغت، تقریظ با تعبیراتی چون ستودن مکتوب کسی و تدیق نوشتن بر آن،
نوشتن درآمدی ستایشآمیز بر کتابی
و نیز ستودن اثری ادبی و جز آن همراه با ستایش نویسندۀ آن
تعریف و تفسیر شده است.
دامنۀ تقریظ نسبت به نقد (ه م) یعنی نمودن و برشمردن جنبههای مثبت و منفی یک اثر، محدودتر است، چراکه در تقریظ تنها از محاسن اثر سخن میرود، اما در نقد به محاسن و معایب آن پرداخته میشود.
هدف از تقریظ
تقریظ بیشتر با هدف تشویق و معرفی نویسندگان و محققان جوان و تازهکار، بر آثار آنان نوشته میشود و نویسندۀ تقریظ ــ کـه به هر حال به گونهای سمت پیشکسوتـی دارد ــ در کار تربیت و به کمال رساندن نویسنده و محقق جوان میکوشد، و بدینسان در نشر و ترویج دانش و فرهنگ مؤثر میافتد
و اگر نویسنده یا محقق، تازهکار نباشد، به هر حال پایگاه علمی وی از پایگاه نویسندۀ تقریظ فروتر است.