کرم چاله

خلاصه :

 فلام نتیجه گرفت در دو ناحیه متفاوت از فضا-زمان توسط یک ورودی و یک خروجی، از طریق یک مجرا به هم متصل شده‌اند. انیشتین به‌ همراه «نیتان روزن» (Nathan Rosen) در سال ۱۹۳۵ به بررسی این پُل پرداختند. از این رو مفهوم مذکور تحت عنوان پل انیشتین-روزن شناخته می‌شود. البته در مواردی این مفهوم را با عنوانین کرم چاله شوارتزشیلدی یا کرم چاله لورنتزی نیز معرفی می‌کنند.  

به‌منظور درک بهتر مفهوم کرم چاله، صفحه‌ای کاغذی را در نظر بگیرید که دو نقطه از آن علامتگذاری شده باشند. هریک از این نقاط، دو محل متفاوت از فضا-زمان را نشان می‌دهند. در ابتدا به‌ نظر می‌رسد کوتاه‌ترین مسیر به‌ منظور اتصال دو نقطه از این کاغذ، مسیر طی شده روی کاغذ باشد. اما با تا کردن کاغذ و سوراخ کردن آن توسط یک میله می‌توان دید که مسیری کوتاه‌تر نیز وجود دارد که الزما روی کاغذ قرار ندارد.

.

در شکل فوق دو مسیر ممکن به‌منظور طی کردن مسیر بین دو نقطه نشان داده شده‌اند. حال فرض کنید این صفحه همان صفحه فضا-زمان باشد. از این رو ممکن است یکی از این نقاط روی زمین و نقطه دوم در کهکشان دیگری قرار داشته باشد. در نتیجه شما می‌توانید با وارد شدن به دروازه روی زمین، فضا-زمان را میانبر زده و به کهکشان دیگری سفر کنید. در شکل زیر تصویری خیالی از یک کرم‌چاله فضایی نشان داده شده است. آنچه که در مورد کرم‌چاله‌ها بین فیزیکدانان پذیرفته شده، این است که در صورت موجود بودن، این بستر‌ها به شدت ناپایدار هستند. در حقیقت کوچکترین ذراتی همچون فوتون نیز در صورت عبور، می‌توانند کرمچاله را به شدت ناپایدار کنند.

به‌منظور جلوگیری از پیچیدگی و بسته ماندن مسئله کرم‌چاله، روش‌هایی همچون استفاده از ریسمان‌های کیهانی یا استفاده از مفهوم ماده منفی ارائه شده‌اند. جالب است بدانید که به دلیل اتصال نقاط مختلف از فضا-زمان به یکدیگر، کرم‌چاله یکی از گزینه‌های ممکن به منظور انجام سفر‌های طولانی فضایی و زمانی محسوب می‌شود. برخلاف سفر به آینده که از نظر تئوری امکان‌پذیر است، سفر به گذشته، دارای پارادوکس‌هایی ذاتی است و با توجه به آن بسیاری معتقدند که چنین سفری امکان‌پذیر نیست.