خلاصه :

ناز کردن برای خدا

گفتاری از آیت‌الله جوادی آملی در درس تفسیر خود 

در جریان جدال هم ذات اقدس اله به بندگان خود اجازه ادلال و جدال داده است،

در دعای افتتاح که جزو توقیعات مبارک حضرت ولی‌عصر(عج) است آمده که

خدایا آمده‌ام با تو مدلانه و با ناز سخن بگویم: «مدِلاً علیک فیما قصدْتُ فیه الیک».

نیاز سر جای خود محفوظ است و در دعا فراوان است،

اما ناز کردن را هر کس مجاز نیست،

وجود مبارک حضرت ولی‌عصر(عج) مجاز بود این کار را انجام دهد،

چه کسی می‌تواند با خداوند ناز کند؟

خدایا من می‌خواهم با تو دلال کنم،

غنج کنم و با ناز سخن بگویم،

این ناز در مناجات شعبانیه از وجود مبارک حضرت علی(ع) صریح آمده است

«لئن اخذتنی بذنوبی، اخذتک بعفوک» یعنی اگر من را نبخشی، به تو می‌گویم چرا من را نبخشیدی،

این غنج، ناز و نیاز است،

کسی مگر جرأت می‌کند و زبانش باز می‌شود که تو اگر بگویی چرا گناه کردی من می‌گویم که تو چرا نبخشیدی؟

تو که بزرگ‌تر بودی؟

این می‌شود غنج و دلال، این مال کسی است که « مَنْ أَذِنَ لَهُ الرحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا».

البته درگوشتان بگویم که یواشکی ما بندگان ناقص هم می‌توانیم برای خدا ناز کنیم 

 در دعای کمیل میگیم

خدایا آخه ما به جز شما کسی و نداریم 

اگر این بنده بیچارتونو نبخشید پس کی میخواد ببخشه

پس من پیش کی برم

پس من پیش کی در و دل کنم

آ خدا شما مولای شما آقایی و

منم عبد ذلیل بد بخت بیچاره شمام

وقتی خطایی از عبد و نوکری سر میزنه غیر از اینه که بیاد پیش اربابش و بگه غلط کردم

بگه اشتباه کردم

خدا جاان

من شما رو دوست دارم

و عبادتم نمازم روزه ام دلیل اصلیش دوست داشتن شماست

  میبینید موقع نماز چه قدر شوق صحبت کردن با شمارو دارم

  میبینید وقتی از عظمت شما سر به سجده فرود می آرم چه حسی خوبی دارم

که تو خدای منی

وای که چه قدر دوستت دارم

حالا میخواید این عبد ذلیل بدبخت بیچارتون رو که برای تو برای دوست داشتنتون سر به سجده فرود آورده رو توی آتیش جهنم بسوزونید

آیا لب هایی رو بسوزونید که به یکتا بودن شما و به رسالت پیامبرتون شهادت داده است

هیهات

هیهات ما از رحمانیت شما چیز های دیگری میدانیم

خدایا اگر یه وقتی گناهی از من سر میزنه این به این معنی نیست با شما دشمنی دارم یا نمیدانم... دیگر نمیخواهم بندگی شمارو بکنم

نه گاهی اوقات حواسم پرت میشود

یادم میرود

که بنده شماهستم

شادی زود گذر دنیایی برایم شیرین تر از بندگی ناب شما می شود

خدایا اگر هم من را به آتیش جهنم بندازید

ناله میزنم ناله کسی بسی سخت مستمند و بیچاره است

کسی که بد بخت است

که خدایا من شما را دوست دارم

ولی عزیز جانم میدانم و از بزرگان شنیده ام که اگر فرمان شما بر این نبود که آتش جهنم را از کافران و دشمنانتون پر خواهید کرد آتش بر همگان سرد میشد

آخه شما خیلی مهربانی

خدایا جانم باز اینو میگم که من به غیر از شما کسی رو ندارم

اگر شما به من رحم نکنید پس چه کسی به من رحم میکنه

اگه شما منو نبخشید پس عبدشما چیکار بکنه

اگر دیگر به در و دلم گوش ندید پس پیش کی شکوه کنم

ای مولا ای سید و ای آقای من

ای پرورش دهنده من

اگر میخواستی مرا از بندگیت بیرون کنی پس مرا تا به اینجا در مسیرت تربیت نمی کردی

پس مرا دوست داری

ای مهربان ترین مهربانان