روز اول اردوی پایه ی هشتم

دامغان

خلاصه :

اردو ی دامغان

بالاخره بعد از مدت ها انتظار روز اردو فرا رسید و بچه ها پر از شوق و شور بودندو اما منتظر این بودند که راه بیفتیم .

سرانجام بعد از نماز و صرف نهار به نماز خانه رفتیم تا اقا میری در آنجا جلسه ی توجیهی قبل از اردو را برقرار کنند .

ایشان گفتند:شما خودتان اردو ی خود را خوب میکنید ،در اصل داشتند حقیقت را میگفتند چون بچه ها با اخلاق خودشان بهشان خوش میگذشت .

بعد از سخنان اقا میری به حیاط رفتیم برای گرفتن عکس های قبل از اردو و رد شدن از زیر قرآن و دود کردن اسفند.

اقای رفعت قرآن را بالا گرفتند تا بچه ها از زیر ان رد شوند تا به سلامتی برگردند خلاصه از مدرسه زدیم بیرون و سوار اتوبوس ها شدیم و به راه آهن تهران رسیدیم وقتی که داخل شدیم عکسی دسته جمعی گرفتیم و منتظر ماندیم تا قطارمان به راه اهن برسد البته باید بگم که رکب خوردیم چون که فکر میکردیم که قطار کوپه ای است اما اتوبوسی

بود میشه گفت یک حالگیری بود برای بچه ها ولی باز هم خوب بود چون یک واگن کامل در اختیار ما بود و هر کاری که میخواستیم می توانستیم انجام دهیم .

ما حدود 5 ساعت در قطار بودیم تا وقتی که به مقصد نهاییمان یعنی دامغان رسیدیم.

با اتوبوس به اردوگاهی که باید در انجا مستقر میشدیم رسیدیم که در شب بسیار ترسناک بو که البته بماند.

ما همین رسیدیم سوره ی واقعه را باهم خواندیم و برای خواب اماده شدیم اما نه ما که شام نخوردیم پس برمیگردیم به قبل از خواندن سوره ی واقعه .

ما یک شام نسبتا خوش مزه خوردیم البته من فقط ماست و نوشابه خوردم چون که غذا لوبیا پلو بود و ...

ما به تخت خواب های خود رفتیم که در اتاق هایی بود که 12 نفره بود و ما خودمان انتخاب کردیم که کسایی در اتاق ما هم باشیم که خودش خیلی کار باحالی بود.

بالاخره ما با آن خستگی که داشتیم خوابیدیم تا برای فردا پر انرژی تر بیدار شویم تا بازی های گروهی انجام دهیم.

ما خیلی خوش حال بودیم چون تازه روز اول اردو بود و قرار بود کلی به ما خوش بگذرد.