مقالات
بهترین موشک های ایرانی
خلاصه :
قسمت سومفاتح 110:قابلیت تغیر جهت در طول مسیر
موشك Fateh-110 يا NP-110 يك موشك بالستيك استراتژيك با برد كوتاه است.اين موشك از يك موتور تك مرحله اي كه با سوخت جامد كار مي كند بهره مي برد,فاتح 110 موشكي سطح به سطح است كه با استفاده از سوخت جامد توانايي هدف قرار دادن اهدافي در 200 كيلومتري را داراست.فاتح 110 يكي از طرحهايي است كه در صنايع هوا و فضای ايران براي ساخت موشك هاي سوخت جامد و مايع دنبال ميشود.
افزایش برد، افزایش دقت و کاهش زمان مورد نیاز برای استقرار و پرتاب و سهولت در نحوه انبارداری در مناطق مختلف آب و هوایی از ویژگی‌های موشک فاتح ۱۱۰ است.
در سال ۸۹ نسخه‌ی بعدی این موشک آزمایش شد. این نسخه که به نسل سوم فاتح ۱۱۰ معروف است دارای برد ۳۰۰ کیلومتر، دقت بیشتر و توانایی نگهداری در مناطق مختلف ایران بود.
ابعاد موشک فاتح ۱۱۰ با موشک زلزال ۲ یکی است. اما علاوه بر ۴ بالک ثابت زلزال، ۴ بالک مثلثی شکل ثابت در انتهای موشک و ۴بالک متحرک در سر آن دارد که مسئولیت تغییر جهت و هدایت موشک را بر عهده دارند.
نسخه‌های موشک فاتح110 عبارتند از فاتح 110 نسل 1 با برد 200 کیلومتر،فاتح110 نسل 2 با برد 250 کیلومتر،فاتح 110نسل 3 با برد 300 کیلومتر و فاتح110نسل4 با برد بیش از 300 و قابلیت نقطه زنی
تفاوت سوخت جامد با سوخت مایع
سوخت مایع برای موشک‌های طراحی‌شده باید در مخازنی تا دمای منفی 252 سانتی‌گراد نگهداری می‌شد و بارگذاری آن در موشک‌ها باید تا یک ساعت پیش از پرتاب و با پمپ‌های بسیار قوی صورت می‌گرفت شیمیدانان به‌تدریج سعی کردند تا به سوخت‌هایی جدید از نوع مایع دست یابند تا هم ذخیره‌سازی آنها امن‌تر و راحت‌تر باشد و در کنار این مزایا زمان بارگذاری آن هم به یک دقیقه برسد.
اما از آنجا که نگهداری سوخت‌های مایع حتی در مکان‌های امن نیز ذاتاً خطرناک و سرعت در بارگذاری موشک‌ها با امنیت بالا بسیار حائز اهمیت است، دانشمندان صنعت سوخت درصدد برآمدند تا نسل سوم سوخت‌ها را با نام "سوخت جامد" طراحی کنند.
سوخت‌های جامد دارای مزایای قابل توجهی هستند که نحوه ساخت راحت‌تر و ذخیره‌سازی ایمن‌تر از مهمترین آنهاست اما وزن کمتر این سوخت‌ها نسبت به نوع مایع آن به‌دلیل عدم کاربرد پمپ‌های پیچیده سنگین باعث می‌شود تا بتوان از این نوع سوخت در موشک‌هایی برای برد بالا و وزن کلاهک سنگین استفاده کرد.
البته به‌کارگیری موشک‌هایی با سوخت جامد آن‌چنان بی‌خطر و بی‌عیب نیست؛ در حالی که در پیشرانه‌هایی با سوخت مایع می‌توان نیروی رانش موتور را کنترل و تنظیم کرد اما این قابلیت در موتور موشک‌هایی با سوخت جامد امکان‌پذیر نیست.
از دیگر معایب به‌کارگیری سوخت جامد ایجاد موج شوکی یا احتمال تغییر سرعت ناگهانی در موشک است که روی سیستم و سامانه‌های هدایت و کنترل تأثیر منفی می‌گذارد و در نتیجه موجب بی‌دقتی در اصابت به هدف می‌شود.
