بررسی زنبور های عسل و نحوه زندگی آنان!!!

خلاصه :

زنبور عسل یا مُنج گونه‌ای زنبور است که عسل می‌سازد. زنبور عسل این کار را با گردآوری شهد گل‌ها در کندو انجام می‌دهد. در فارسی به زنبور عسل منگ، مُنج و مگس انگبین هم گفته می‌شود. زنبورهای هر کندو یکی از سه نوع زنبور ملکه، زنبور نر و زنبور کارگر هستند.

زنبور عسل از حشرات اجتماعی است ، حتی اگر در خارج از کندو دارای غذای کافی باشد نمی‌تواند به تنهایی زندگی کند.

ملکه زنبور عسل

ملکه، مادر اغلب زنبورهای موجود در کندو است. جنسیت ملکه ماده بوده و مهم‌ترین وظیفه‌اش تخم‌گذاری می‌باشد. ملکه به عنوان رهبر کندو محسوب می‌شود و اگر به هر دلیلی ملکه در کندو وجود نداشته باشد(ملکه را زنبوردار بردارد یا کشته شود) و جانشینی برای او نباشد، بعد از سه یا چهار ساعت تمام کارهای کندو متوقف می‌شود و بعد از مدتی زنبورها حدوداً ظرف دو روز (اگر داخل کندو تخم روز وجود داشته باشد) شروع به تولید شفیره ملکه برای تولید ملکه جدید می‌کنند.

شفیره زنبور ملکه

پس از مدت دو هفته ملکه‌ها از شفیره بیرون می آیند و با هم مبارزه می‌کنند تا قوی‌ترین آن ها دوباره رهبری کند . اما اگر تخم روز داخل کندو نباشد. بعد از مدت کوتاهی کارگران شروع به بکرزایی می‌کنند و کندو نر ریز می‌شود و در معرض نابودی قرار می‌گیرد .

ملکه از اواخر فروردین تا اواخر خرداد در شرایط متعادل روزانه حدود ۱۵۰۰ تا ۴۰۰۰ تخم می‌گذارد. طول بدن ملکه بسته به نژاد آن متفاوت است و به طور طبیعی بیش از ۵ سال می‌تواند زنده بماند. ( به دلیل تغذیه از ژل رویال ) ملکه زنبور عسل در زمان شفیرگی عسل و گرده گل نمی‌خورد و بجای آن از ژل رویال که از غدد ترشحی زنبوران کارگر می‌باشد مصرف می‌کند، و بخاطر همین تک غذا بودن در ۵ روز اول زندگی ۱۲۵۰ برابر بزرگتر از بقیه زنبوران می‌شود و عمر این زنبور از حدود ۴۵ روز به ۵ تا ۷ سال افزایش پیدا می‌کند و شفیره ای که از عسل و گرده تغذیه شود هیچگاه به ملکه تبدیل نشده و کارگر خواهد شد. ملکه تا آخر عمر توسط ژل رویال تولیدی کارگران تغذیه می‌شود.

مقایسه زنبور ملکه، نر و کارگر

زنبور نر

زنبورهای نر در کندو تنها وظیفه بارور نمودن ملکه را دارند و تا می‌توانند عسل می‌خورند و دارای نیش نمی‌باشند، دارای سر و بال‌های بزرگ می‌باشند و توانایی جمع‌آوری شهد و گرده را نداشته و تقریباً ۲۴ روز زنده می‌مانند.

مراحل رشد زنبور عسل

زنبور کارگر

جنسیت زنبورهای کارگر ماده بوده و بیشتر جمعیت کندو را تشکیل می‌دهند. طول بدن آن‌ها تقریباً 10 میلی‌متر می‌باشد. در یک کندوی قوی با بیش از ۱۰ قاب، حدود ۷۰ هزار زنبور کارگر وجود دارد. زنبورهای کارگر با اینکه ماده هستند توانایی بارور شدن ندارند؛ ولی در صورت نبودن ملکه در کندو می‌توانند تخم ریزی کنند؛ که در زنبورداری ماده تخم گذار گفته می‌شود؛ که این تخمها به دلیل عقیم بودن زنبور کارگر به زنبور نر تبدیل می‌شود. نیش زنبورهای ماده خاردار بوده و طول آن در حدود ۱ میلی‌متر می‌باشد. به خاطر وجود همین خارها پس از نیش زدن و ورود زهر به بدن موجوداتی که ساختار گوشتی دارد نیش در پوست گیر کرده و موجب جدا شدن کیسه زهر از زنبور می‌شود؛ و پس از چند دقیقه زنبوری که نیش زده خواهد مرد. این باور اشتباه وجود دارد که زنبورها به صورت آگاهانه اقدام به نیش زدن ندارد و به عبارتی خود را فدا می‌کنند ولی زنبورها به هیچ وجه نمی‌دانند بعد از نیش زدن کیسهٔ زهرشان پاره خواهد شد.

نیش انسان توسط زنبور و باقی ماندن کیسه زهر آن بر روی پوست انسان