شکنجه گر آپولو

خلاصه :

آپولو

دستگاه آپولو یکی از ابداعات سازمان ساواک در دوران پهلوی برای شکنجه زندانیان بود که به گفته عزت شاهی از سال ۱۳۵۲ مورد استفاده قرار می‌گرفت.

این دستگاه شامل یک صندلی فلزی بود که دست و پای زندانی را روی آن با گیره ثابت نگه می‌داشتند و کلاه خودی آهنی که بر روی سر وی قرار می‌گرفت. سپس زندانی بطور همزمان با شوک برقی، شلاق زدن به بدن، سوزاندن با فندک و سیگار، کشیدن ناخن‌ها و... مورد شکنجه قرار می‌گرفت. همچنین کلاه خود آهنی سبب می‌شد تا فریاد زندانی زیر شکنجه با شدت بیشتر بر گوش و سر وی وارد شده و زجر وی را بیشتر کند. تعداد زیادی از زندانیان ساواک در زندان کمیته مشترک ضد خرابکاری این شکنجه وحشتناک را تجربه کرده بودند. مرضیه حدیدچی از زندانیان ساواک دربارهٔ این دستگاه می‌گوید:

... مرا روی یک صندلی فلزی نشاندند. کلاهی آهنی که سیم‌هایی به آن وصل بود، روی سرم بستند. دستها و پاهایم را به صندلی بستند. به یکباره جرباین برقی - که چندان قوی نبود که آدم را بکشد ولی سیستم عصبی را به هم می‌ریخت - وصل شد. بدنم کاملاً به لرزه افتاد و اعصابم داغان شد. اصلاً نمی‌توانم حالت آن لحظه خودم را بیان کنم. ..