خلاصه :

مفهوم نجس چیست؟

بهتر است قبل از پی بردن به نجس بودن سگ، در مورد کلمه نجس مطالبی را در اختیار شما قرار دهیم. معنای لغوی " نجس"، کثیف بودن، ناپاک بودن و پلیدی می باشد. هر چیزی را که اسلام نجس معرفی کرده باشد باید تمامی مسلمانان  از آن دوری کنند.

در قرآن چه اشاره هایی به سگ شده است؟

خیلی از افراد علاقه مند هستند بدانند که در قرآن چه اشاره هایی به نجاست سگ شده است. در قرآن در برخی از بخش ها از سگ سخن گفته شده است، اما به نجس بودن یا طهارت آن اشاره ای نشده است.  به همین علت به چندین مورد اشاره    می کنیم:

1. ماجرای اصحاف کهف، که خداوند در سوره کهف می فرماید:  سگشان بر آستانه ی غار دو دست خود را دراز کرده بود... در این بخش به طهارت یا نجاست سگ اشاره نشده است و تنها می توان چنان برداشت کرد که سگ نگهبانی برای اصحاف کهف بود.

2. در سوره اعراف به ماجرای بلعم باعورا اشاره شده است که ماجرای دانشمند عالمی است که از راه حق انحراف پیدا می کند و به علت هوا پرستی به سگ تشبیه شده است.

3. در ابتدای سوره مائده به حکم صید سگ شکارچی اشاره شده است. حیوانی که توسط سگ شکارچی صید می شود، گوشت حلالی دارد.

به چه علت در قرآن کریم به نجاست سگ اشاره ای نشده است؟

همان طور که مطالعه کردید قرآن کریم هیچ سخنی از نجاست یا طهارت سگ  به میان نیاورده است. زیرا قرآن کریم در مورد مسائل فقهی به کلیات اشاره کرده است و برای صحت نجس بودن سگ باید به روایات مراجعه کنیم. دلیل دوم آن، این است که قرآن دستور داده است علاوه بر مطالبی که در قرآن آورده شده است باید به احادیث و روایات پیامبران و امامان عمل کنیم.

روایتی که در آن به نجاست سگ اشاره شده است!

عذافر از امام صادق (ع) سوال کرد که نوشیدن و یا وضو گرفتن با آبی که پس مانده برخی حیوانات مانند گوسفند و شتر و اسب و ... می باشد چه حکمی دارد؟

امام پاسخ دادند: بنوش و وضو بگیر.

اما وقتی فرد راجع به سگ سوال کرد، امام فرمودند: نه.

فرد پرسید آیا او یک درنده مانند دیگر درندگان نیست؟

امام فرمودند: نه به خدا، او نجس است. نه به خدا، او نجس است.

روایت دوم در این زمینه: عبدالله بن ابی یعفور به نقل از امام صادق (ع)  می گوید: همانا خداوند نیافرید خلقی را که نجس تر از سگ است.

نجاست در انواع سگ های مختف، چه تفاوتی دارد؟

بسیاری از مردم گمان می کنند که تنها سگ هایی نجس هستند که از آن ها نگهداری نمی شود و در کوچه و خیابان ها سپری می کنند و سگ هایی که در خانه ها توسط اشخاصی نگهداری می شود تمیز می باشند. این نظریه کاملا اشتباه می باشد و در نجس بودن سگ ها هیچ فرقی نیست و همه آن ها نجس می باشند. تمامی سگ ها اعم از سگ های شکاری، نگهبان و ...نجس هستند و آب دهان و تمامی بدن آن ها نجس می باشد.

روایتی از امام علی (ع) در مورد نجاست سگ

همان طور که گفته شد روایات و احادیث زیادی در این زمینه وجود دارند. امام علی (ع)  در مورد نجاست سگ می فرمایند: از نزدیک شدن به سگ ها بپرهیزید و کسی که سگ مرطوبی را لمس کرد، لباسش را بشوید و چنان چه سگ خشک بود، بر لباسش آب بپاشد.

همچنین محمد بن مسلم از امام صادق(ع) در مورد سگ سلوقی که نوعی سگ شکاری معروفی می باشد سوال کرد. امام فرمودند: چنان چه که او را لمس کرده ای دستت را بشوی.

شیخ صدوق ( ره) در مورد سگ های شکاری فرموده است: مقداری آب به محل ملاقات بپاشید، کافی است و شستن لازم نیست اما با این حال باز هم سگ را نجس می دانند.

نگهداری از سگ در خانه چه پیامدهایی دارد؟

پیامبر (ص) فرموده اند: خانه ای که سگ در آن باشد، ملائکه الهی به آن در نمی آید.

امام علی(ع) می فرمایند: از نگهداری سگ در خانه بپرهیزید.

به علت آلوده بودن و انتقال دادن میکروب ها،  نگهداری این حیوان در خانه نهی شده است و برای رعایت بهداشت و نظافت های شخصی و عمومی و منزل و کودکان نباید سگ را در خانه نگهداری کرد.  با این حال برخی افراد سگ های آموزش دیده را برای کارهایی مانند نگهبانی  مزرعه ، کارخانه و ... نگهداری می کنند. چرا که امام علی (ع) می فرمایند: در نگهداری سگ خیری نیست، مگر در سگ شکاری برای نگهبانی و سگ همراه گله گوسفندان.