دلنوشت
گرگ ها
گرگ ها
خلاصه :
گرگ ها از پستانداران گوشتخوار هستند.گرگ ها از پستانداران گوشتخوار است. این حیوان بومی اوراسیا و آمریکای شمالی است و بیشترین پراکندگی جغرافیایی را در بین تمام اعضای خانواده سگسانان دارد. گرگ نیای وحشی سگ است. یعنی سگها از نسل نوعی گرگ هستند که بین ۱۸ تا ۳۲ هزار سال پیش اهلی شدند. ۳۷ زیرگونه از گرگ شناسایی شده که سگ اهلی، دینگو، گرگ خاوری، گرگ قرمز و گرگ ایرانی از جمله آنها هستند.
بیشتر گرگها به رنگ خاکستری با لکههایی از رنگهای دیگر هستند اما رنگهای سفید، سرخ، قهوهای و سیاه نیز در آنها دیده میشود. اندازه و وزن گرگها در نقاط مختلف بسیار متفاوت است. به این صورت که عموماً در عرضهای جغرافیایی بالاتر (مناطق شمالی) گرگها جثه بزرگتری دارند. گرگ های روسی از بزرگترین انواع گرگ هستند با میانگین وزن حدود ۹۰ تا ۱۳۰ کیلوگرم هستند که گرگهای آلاسکا و کانادا و شمال روسیه بسیار بزرگترند. گرگها در مقایسه با خویشاوندان نزدیک خود همچون شغال زرد و کایوت بیشتر برای شکار جانوران بزرگ تخصص یافتهاند. علاقه بیشتری به زندگی اجتماعی دارند و از زبان رفتاری غنی و پیچیدهای بهرهمند هستند.
هسته اصلی گروه اجتماعی گرگها از یک خانواده متشکل از زن و شوهر و فرزندانشان تشکیل میشود که معمولاً در قالب گلهای از چند خانواده زندگی میکنند. گرگ بهطور کلی یک شکارچی رأس هرم غذایی محسوب میشود و فقط انسان و در برخی نقاط ببر توانایی شکار آن را دارند. غذای اصلی گرگها با شکار سمداران بزرگ مثل انواع گوسفند وحشی، بز وحشی، آهو و گوزن تأمین میشود اما گاهی به سراغ حیوانات کوچکتر، دامهای اهلی، لاشه و زبالههای انسانی هم میروند. هرچند بسیاری از انسانها از گرگ هراس دارند اما اغلب موارد حمله گرگ به انسان به گرگهای مبتلا به بیماری هاری مربوط میشود و حمله گرگهای سالم به انسان به ویژه انسانهای بالغ غیرعادی می باشد .
گرگها معمولاً اعضای آسیبپذیر گلههای سمداران بزرگ یعنی بچهها، پیرها و بیمارها را برای شکار انتخاب میکند. در اوراسیا بسیاری از گرگها به دلیل کمبود شکار ناچار شدهاند به دام اهلی و زبالههای انسانی روی بیاورند اما هنوز هم در بیشتر مناطق غذای اصلی آنها را سم دارانی چون انواع گوسفند وحشی و بز وحشی، گراز، و انواع گوزن مثل مرال و شوکا تشکیل میدهند. در آمریکای شمالی گرگها در مناطق کمجمعیت زندگی میکنند و در نتیجه موارد حمله گرگ به گلهها یا زباله خواری آنها نادر است.
اگرچه سمداران بزرگ و میانجثه طعمه اصلی گرگها هستند اما آنها بدغذا هم نیستند و به سراغ شکارهای دیگر هم میروند. حیوانات کوچکتری همچون موش خرما، خرگوش، گورکن، روباه، راسو، سنجاب زمینی، موش، همستر، ول، و سایر جوندگان نیز توسط گرگها شکار میشوند. گرگها توانایی خوب برای شکار پرندگان آبزی و تخمهای آنها دارند و اگر هیچیک از این غذاها برایشان کافی نباشد به سراغ شکار مارمولک، مار، قورباغه، وزغ و حتی حشرات بزرگ میروند. گرگهای منطقه آستراخان به شکار فک خزری نیز میپردازند. در آلاسکا و غرب کانادا گرگهایی دیده شدهاند که ماهی قزلآلا شکار میکنند و در نپال و عربستان سعودی شکار میمون توسط گرگها گزارش شدهاست.
در زمان قحطی و کمغذایی آنها لاشه خواری نیز پیشه میکنند و به محلهای کشتار حیوانات سر میزنند. همنوعخواری هم در میان گرگها دیده شدهاست. در زمستانهای سخت اعضای زخمی و بیمار کشته و خورده میشوند. البته همنوعخواری در گرگها تنها در زمان کمبود شدید غذا و قحطی رخ میدهد. در زندگی اجتماعی گرگها، پیوند اجتماعی ناگسستنی است. آنها باهم شکار میکنند، باهم مسافتهای بسیار طولانی را میپیمایند، تا پای جان از هم دفاع میکنند و اگر شرایط ایجاب کند باهم میمیرند. آنها نسبت به افراد گروه خود احساس مسئولیت میکنند. در میان گرگها رعایت حال همنوع اصلی پابرجاست.
گرگها رژیم غذایی خود را با گیاهان و میوهها نیز تکمیل میکنند. میوه درخت زبان گنجشک، موگه، سیب، گلابی، تاجریزی، بلوبری، و زغال اخته از گیاهان مورد علاقه گرگها هستند. گاهی در فصل تابستان به مزارع صیفیجات نیز میروند تا خربزه و هندوانه بخورند.