بهروز فروتن

تفکر نهم___ دبیر: آقای رستمی

خلاصه :

بهروز فروتن در سال ۱۳۲۴ در تهران متولد شده است

بهروز فروتن در ده سالگی پدر خودش را از دست داد ولی با توجه به توصیه های پدرش برای آشنایی با فرهنگ کار،کار را رها نکرد و از همان دوران کودکی ابتدا در تابستان شکلات و اسباب بازی میفروخت. وبعد از آن به دنبال کار فنی رفت اکثر درآمدش را به مادرش میداد تا برایش پس انداز کند و بقیه درآمدش هزینه تحصیلش یا کار های روزمره بود

به هر حال او هم تحصیل کرد و هم کار کرد او در دانشگاه رشته مدل سازی و ریخته گری را انتخاب کرد و در کلاس های شبانه دانشگاه تهران لیسانس مدیریت گرفت

او ابتدا در خانه به درست کردن محصولات غذایی روی آورد ولی فروشگاه ها آن هارا نمیخریدند پس خانه اش را فروخت و با پول آن شروع به کار کرد وبا 11 نفر از بستگانش شروع به کار کرد وکم کم کارش را گسترش داد در حال حاضر نزدیک به 1000 نفر پرسنل دارند که در شش نقطه از کشور تحت لیسانس صنایع غذایی بهروز کار میکنند

او درباره کارش میگوید

من در مورد صنایع غذایی اطلاعات فنی نداشتم و بدون داشتن سرمایه و امکانات کار را شروع کردم و جلو رفتم و رمز موفقیت من این بود که از سختی کار لذت می‌بردم و از حضور پر تلاش همکارانم و بودن در بین آنها خوشحال می‌شوم.
من فکر می‌کنم هر کسی خودش را باور داشته باشد موفق می‌شود. اگر به خودت احترام گذاشتی و برای باورت ایستادگی کردی و در مقابل اشتباهت عذر خواهی کردی خودت را شناخته‌ای. ما باید سعی کنیم نکات منفی و مثبت خودمان را بشناسیم و خودمان را باور داشته باشیم. من زندگی را اول در ذهنم ترسیم می‌کنم و اگر ایرادی داشت آنرا تغییر می‌دهم یعنی روی حرف‌هایم متعصب نیستم و پذیرای حرف‌های دیگران هستم تکامل را در خودم نمی‌بینم بلکه در جمع می‌بینم. ما نباید کار را عار بدانیم ارزش کار باید مهم باشد. من در 45 سال پیش کار را بازی می‌دانستم و این کارها را انجام می‌دادم و امروز هم همین کار را انجام می‌دهم چون امروز هم کار را بازی می‌دانم