سلسله پادشاهي كيانيان

اين پست در تالار گفتگو مطرح شده و منتظر حضور شما در تالار گفتگو هستم

شاهان کیانی
کی‌قباد
کی‌کاووس
کی‌خسرو
کی‌لهراسب
کی‌گشتاسپ

کیانیان دومین سلسله پادشاهی اساطیر ایرانی است. از این سلسله در منابعی مانند: اوستا کتاب مقدس زرتشتیان، داستانهایی که در سلسله ساسانیان رواج داشته [نیازمند منبع] و کتاب‌های پهلوی کهن مانند بندهش، دینکرد، مینوی خرد و … آمده‌است. برخی باستان شناسان و محققین معتقدند که چنین سلسله‌ای وجود داشته‌است و وجود آن بر پایه افسانه‌ها نبوده‌است، بر این اساس این سلسله زمانی در ایران حکمرانی می‌کرده‌است. برخی دیگر نیز پادشاهان این سلسله را معادل با پادشاهان مادها می‌دانند.[نیازمند منبع]

اطلاعات کلی


نام قوم
کیانیان

نام‌های دیگر
کی، کَوی، کاوی، کیان

مؤسس
کاوه (کاوی)

پیشوایان دیگر
کیقباد، کیکاووس، کیخسرو

نخستین پیشوا
کوی هئوسروه

بزرگان قوم
کوی‌کواد، کوی‌خسرو
کوی ویشتاسپ

محل زندگی
البرز کوه

نوع زندگی
یکجانشینی و چادرنشینی

نژاد
کیان

ملیت
ایران

نخستین پایتخت
آمل

سایر اطلاعات


شناخته شده
سوارکار، اسب‌داران، آریایی

آیین نخست
مزدیسنا

بانی
زرتشت

آیین دیگر
کیش‌مهر

بانی
عابد کوهستان نش

يه مطلب مهم از دوره كيانيان:

ظاهرا پيامبر ايرانيان يعني زرتشت صاحب اوستا، در دوره كيانيان ظهور مي كنند كه ابتدا با مخالفت و مبارزه كيانيان مواجه مي شوند. البته بعد از مدتي پادشاهان كيانيان دين زرتشت را پذيرفتند و براي ترويج و نشر آن تلاش نمودند.

خیلی ممنون از دوستم اقای رضایی و مطالب بسیار خوبشان وممنون از جناب اقای رستمی

سلام اطلاعاتی راجع به این سلسله دارم که دوست دارم شما هم آنرا بخوانید

در شاهنامهٔ فردوسی نیز سلسلهٔ کیانیان بعد از پیشدادیان به حکمرانی می‌رسد و مؤسس این سلسله نیز بر پایه اطلاعات شاهنامه کی‌قباد است و با مرگ پسر دارا نیز این سلسله منقرض می‌شود.

کیانیان در نخست به چند صفت ممتاز مفتخر بودند که در میان سایر اقوام و قبایل ایرانی بدان صفات شناخته و مورد احترام قرار می‌گرفتند. نخست اینکه ایشان از پهلوانان بشمار می‌آمدند که در آیین مزدیسنا بودند، دوّم افراد کیانی زورمند بودند به عبارتی در دوئل یا نبرد کمتر هماوردی می‌توانست ایشان را شکست دهد. در ماجرای هوشنگ که او نیز از نخستین کیانیان بشمار می‌رود از زور و بازوی او چنین یاد می‌شود:

نگه کرد هوشنگ با هوش و سنگگرفتش یکی سنگ و شد تیز چنگ
به زور کیانی رهانید دستجهانسوز مار از جهانجوی جست

امّا صفت اصلی افراد کیانی که در دنیای باستان به آن شهره بودند سواره زرم کردن ایشان بود یعنی کمتر اتفاق می‌افتاد یک نژاد کیان پیاده بجنگد همیشه در نبرد سوار بر اسب بودند. این ویژگی ممکن است به ماهیت واقعی آنان در تاریخ پرتوی افکنده باشد. به استناد منابع مستند نژاد آریایی که نسل دوّم ایرانیان محسوب می‌شوند به اسب و اسب‌داری و پرورش آن مشهورند بدین سبب ممکن است آریاییان تحت عنوان کیانیان در شاهنامه و اوستا شناخته شده باشند.[۲] بار دیگر از فرّ و زور کیانی شاهنامه در زمان منوچهر یاد می‌کند زمانیکه سام فرزند خویش زال را یافته نزد منوچهر آورده‌است و منوچهر زال را اینگونه وصف می‌کند:

چنین گفت مر سام را شهریارکه از من تو این را به زنهار دار
به خیره میازارش از هیچ رویبه کس شادمانه مشو جز بدوی
که نرّ کیان دارد و چنگ شیردل هوشمندان و آهنگ شیر

اگر چند پیشوای پس از کیومرث را از نسل کیانیان محسوب نداریم، در دنیای باستان نژاد شاهان همه باید از کیانیان انتخاب می‌گشتند ظاهراً تصاحب تاج و تخت ایران از حقوق مسلّم کیانیان محسوب می‌شد. به همین خاطر هست که وقتی دشمن به سرزمین ایران حمله می‌کرد در صورت غالب شدن اولویت نخست او حذف تمام دودمان سلطنتی بود. افراسیاب در جنگ پشنگ که کاملاً کشور را تسخیر کرد ابتدا نوذر را هلاک نمود و چون نوذر واقف عقوبت پس شکست بود دو فرزند خود به اسامی طوس و گستهم را همراه شبستان خویش از مهلکه نجات داده و متواری نمود تا نژاد کیان کاملاً محو نشود

ببخشید که طولانی بود می خواستم کلی و مفید باشد

پایتخت کیانیان از ابتدا شهری به نام تمیشه بوده و این شهر از شهرهای قدیمی در ایران بوده‌است که مورخان بسیاری در مورد آن نوشته‌اند و این نشان می‌دهد که پایتخت کیانیان تحت عنوان تمیشه در سرزمین مازندران بوده‌است.