اژدهاي كومودو

براي درس علوم

خلاصه :

اژدهای کومودو خزنده ای با نام علمی Varanus komodoensis و گوشتخوار است که در طبیعت تا ۳۰ سال زنده می ماند و با طول ۱۰ فوت (حدود سه متر) و وزن ۳۳۰ پوند (حدود ۱۵۰ کیلوگرم) یکی از بزرگ ترین خزندگان به شمار می آید. با چنین وزن و طولی، اژدهای کومودو بزرگ ترین و سنگین ترین مارمولک روی زمین است. آن ها سرهای صاف و درازی داشته و دارای پوزه های گرد، پوست فلس دار، پاهای کمانی و دم های عضلانی و بزرگ هستند.

زیستگاه

اژدهای کومودو برای میلیون ها سال در جزایر لسر سوندا در اندونزی در شرایط آب و هوایی خشن زنده مانده است. آن ها جنگل های استوایی این جزیره را می پسندند اما می توان آن ها را در دیگر نقاط جزایر مذکور نیز مشاهده کرد. اگر چه این خزندگان عضلانی می توانند روزی تا ۷ مایل (حدود ۱۰ کیلومتر) را بپیمایند اما ترجیح می دهند که نزدیک به خانه باقی مانده و به ندرت به جاهای دیگر بروند هر چند تنها برای تخم گذاری به دره های موجود در جزایر یاد شده می روند.

رژیم غذایی

به عنوان شکارچی غالب جزایری که در آن ها زیست می کند، اژدهای کومودو تقریباً همه چیز می خورد، از جمله لاشه مردار، آهو، خوک، اژدهاهای کوچکتر و حتی بوفالوهای آبی بزرگ. در هنگام شکار، بر قوه استتار و صبر خود اتکا کرده و دراز می کشند تا طعمه از کنار آنان عبور کند. وقتی که قربانی از کنار آن ها عبور کرد، اژدهای کومودو بیرون پریده و با استفاده از چنگال های تیز و دندان های دندانه دار و شبیه کوسه اش، شکم قربانی خود را پاره می کند

تغذیه

اژدهای کومودو دارای غده های زهری پر از توکسین است که فشار خون را کاهش داده، باعث خونریزی شدید شده، از انعقاد خون جلوگیری کرده و باعث ایجاد شوک در قربانی می شوند. اژدها با دندان های دندانه دار خود قربانی را گاز گرفته و با عضلات قدرتمند گردنش آن ها را بیرون می کشد که باعث ایجاد زخم های عمیق در موضع می شود. سپس زهر تزریق شده باعث بدتر شدن خونریزی شده و طعمه را وارد شوک می کند.

خون اژدهای کومودو نجات‌بخش انسان‌ها

به گفته پزشکان ماده مخدری که از خون بزرگ‌ترین گونه بزمجه ساخته شود می‌تواند برای از بین بردن ویروسی مثل MRSA که سالانه جان هزاران نفر را می‌گیرد استفاده شود.در آزمایشی که با این دارو بر روی موش‌های آزمایشگاهی صورت گرفته است، این دارو توانسته با شکستن غشاء باکتری‌ها آنها را نابود کند.طبق این گزارش، در آزمایش بر روی موش‌ها، این دارو توانست MRSA(استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین) و «پسودوموناس آئروژینوزا» را که هر سال هزاران نفر از مردم را به کشتن می‌دهند شکست دهد.دانشمندان امیدوار هستند که بتوانند از آن آنتی‌بیوتیکی بسازند که برای انسان نیز همان قابلیت را دار باشد.